Choroby ryb akwariowych: objawy, leczenie i zdjęcia

Ryby, jak każda istota żywa, są podatne na choroby. Wczesna diagnoza chorób ryb akwariowych znacznie ułatwia ich leczenie, ponieważ większość schorzeń można leczyć we wczesnym stadium.

U ryb akwariowych choroby dzielimy na:

• zakaźne, które są wywoływane przez mikroorganizmy i mogą być przenoszone między ludźmi;
• inwazyjne – wywoływane przez pasożyty jednokomórkowe i wielokomórkowe;
• niezakaźne – pojawiają się w wyniku niewłaściwych warunków utrzymania lub narażenia na duże pasożyty.

Leczenie:

• Choroby zakaźne leczy się lekami, które działają na czynnik wywołujący chorobę.
• Zapewnij odpowiednie warunki hodowli, zniszcz pasożyty i podejmij działania mające na celu poprawę zdrowia ryb akwariowych.

Choroby niezakaźne ryb akwariowych

Zatrucie chlorem

Czynniki chemiczne (takie jak chlor) mogą powodować chorobę. Główne objawy to trudności w oddychaniu, pokryte śluzem skrzela i jaśniejsze ubarwienie. Ryby stają się niespokojne, miotają się i próbują wyskoczyć z basenu. Z czasem stają się ospałe, niereagujące i szybko umierają.

Aby zapobiec tej chorobie, ważne jest regularne sprawdzanie poziomu chloru w wodzie. Jeśli ryby wykazują objawy choroby, należy je natychmiast przenieść do czystej wody.

Brak tlenu

Ryby stają się niespokojne, pływają blisko powierzchni i szukają tlenu. Jednym z objawów niedoboru tlenu są ślimaki, które również wypływają na powierzchnię. Niedobór tlenu u ryb akwariowych może prowadzić do osłabienia układu odpornościowego, bezpłodności, uduszenia, utraty apetytu, a ostatecznie do śmierci.

W akwarium należy zainstalować urządzenia napowietrzające. Filtr, napowietrzacz i cyrkulację tlenu należy okresowo sprawdzać.

Niedostosowanie się do przepisów dotyczących temperatury

Dzieje się tak, gdy temperatura w akwarium jest zbyt wysoka lub zbyt niska. Jeśli temperatura jest wyższa niż potrzeba, ryby stają się nadmiernie aktywne. Gromadzą się przy powierzchni wody z powodu braku tlenu. W rezultacie cierpią na niedobór tlenu i są wyczerpane.

Zbyt niska temperatura powoduje, że ryby zwalniają i pozostają nieruchome przy dnie. Długotrwałe przebywanie w zimnej wodzie może prowadzić do przeziębień, a nawet śmierci. Dlatego tak ważne jest ciągłe monitorowanie regulatora temperatury i termometru podczas wymiany wody.

Niektóre gatunki dobrze znoszą szeroki zakres temperatur: neony, złote rybki, gupiki i inne.

Choroba zasadowa (kwasica, zasadowica)

Chorobie sprzyja podwyższona (alkaloza) lub obniżona (kwasica) zasadowość wody. W przypadku alkalozy ryby akwariowe stają się aktywne, ich skrzela i płetwy stają się wybrzuszone, a ich ubarwienie staje się jaśniejsze. Na skrzelach pojawia się śluz.

Objawy kwasicy: ryby stają się płochliwe, mniej aktywne i mniej ruchliwe. Mogą pływać głową w dół lub bokiem. Choroba alkaliczna dotyka przede wszystkim gatunki ryb wrażliwych na zmiany równowagi kwasowo-zasadowej (gupiki, złote rybki, neony, mieczyki). Może powodować pęknięcie płetw i prowadzić do śmierci.

Leczenie polega na stopniowym dostosowywaniu poziomu zasadowości w akwarium, aż do osiągnięcia poziomu neutralnego. Jeśli równowaga ulegnie gwałtownej zmianie, ryby należy przenieść do czystej wody i wyrównać poziom zasadowości.

Otyłość ryb

Choroba występuje, gdy zawartość tłuszczu w pokarmie przekracza 3% u ryb roślinożernych i 5% u ryb mięsożernych. Objawy otyłości mogą również wystąpić w wyniku przekarmienia, monotonnej diety lub nieprawidłowego odżywiania.

W wyniku choroby atakowane są narządy wewnętrzne (wątroba, krezka, nerki). Ryba staje się ospała, jej boki stają się zaokrąglone, a następnie pojawia się bezpłodność, prowadząca do śmierci.

Aby zapobiec otyłości, ważne jest podawanie rybom różnorodnych pokarmów, w tym wysokotłuszczowych, bogatych w białko i błonnik. Zapobiegawczo należy przerwać karmienie na kilka dni. Akwarium powinno być wystarczająco duże, aby ryby mogły aktywnie pływać.

Zator gazowy

Dzieje się tak, gdy poziom tlenu jest zbyt wysoki, co powoduje zablokowanie naczyń krwionośnych ryby i zaburzenia krążenia. Dlatego konieczne jest monitorowanie ryb i akwarium. Ryby stają się niespokojne, zaczynają pływać na boki, a ich pokrywy skrzelowe stają się nieruchome.

Pojawienie się małych pęcherzyków powietrza na ściankach, roślinach i podłożu świadczy o chorobie. Pęcherzyki te mogą również pojawić się na samej rybie i wpływać na narządy wewnętrzne. Jeśli nagromadzą się w naczyniach krwionośnych, dochodzi do zatoru, a ryba umiera.

W tym przypadku sprawdzają, jak krąży powietrze i czy występuje nadmiar roślin, który przyczynia się do uwalniania nadmiernej ilości tlenu i zanieczyszczenia gleby.

Choroby zakaźne ryb akwariowych

Białoskóry

Choroba ta powoduje zmianę wyglądu ryb akwariowych – ich skóra staje się jaśniejsza lub bielsza. Ryby zaczynają unosić się na powierzchni wody. Czynnikiem wywołującym jest bakteria Pseudomonas dermoalba, która może przedostać się do akwarium przez rośliny lub zakażone ryby.

W celu leczenia choroby ryby umieszcza się w pojemniku z roztworem chloramfenikolu. Podłoże i woda w akwarium są dezynfekowane.

Zgnilizna płetw

Najczęstsza choroba ryb akwariowych. Występuje w wyniku uszkodzenia płetw spowodowanego złą jakością wody lub ugryzieniami innych ryb. Płetwy deformują się, zmniejszają rozmiar i stają się jaśniejsze. Może jej również towarzyszyć infekcja bakteryjna, powodująca owrzodzenia na ciele i obrzęk brzucha. Chorobę wywołują bakterie z grupy Pseudomonas.

Leczenie: Wymienić wodę o niskiej jakości, zdezynfekować akwarium i rośliny. Umieścić chore ryby w pojemniku z roztworem chloramfenikolu. Unikać trzymania ryb o nietolerancyjnym zachowaniu. Na przykład mieczyki nie tolerują agresywnych, dużych ryb.

Mykobakterioza

Choroba atakuje głównie żyworodne gatunki ryb akwariowych: mieczyki, ryby błędnikowe i gurami. Ich zachowanie ulega zmianom, w tym dezorientacji, utracie apetytu, letargu i apatii. U niektórych gatunków rozwijają się ropnie i owrzodzenia na ciele oraz wyłupiaste oczy; inne tracą wzrok, ich skóra pokrywa się czarnymi plamami, a kości mogą wystawać.

Wyleczenie jest możliwe we wczesnym stadium choroby. W tym celu stosuje się siarczan miedzi, trypoflawinę i monocyklinę.

Choroba neonowa (plystiforoza)

Choroba jest wywoływana przez grzyba o charakterze zarodnika, przypominającego ameboidalnego grzyba. Objawy obejmują szarpane ruchy, wynurzanie się ryb do powierzchni wody i pochylanie głowy do dołu. U ryb występuje zaburzenie koordynacji, utrata apetytu i blaknięcie koloru skóry. Ryby pozostają samotne i unikają tworzenia stad. Gatunki karpiowate (brzaski, neony, złote rybki itp.) są podatne na tę chorobę.

Choroba neonów jest praktycznie nieuleczalna, dlatego należy zaatakowane ryby uśmiercić i dokładnie oczyścić akwarium.

Istnieje również choroba pseudoneonowa, którą leczy się roztworem Bactopuru (1 tabletka na 50 litrów wody).

Heksamitoza (choroba dziurowa)

Pasożyt jelitowy, który wywołuje tę chorobę, atakuje jelita i pęcherzyk żółciowy. Jest przenoszony przez chore ryby, a czasami przez złą jakość wody. Objawy obejmują utratę apetytu, zmiany koloru, samotnicze zachowanie i pojawienie się śluzowatej wydzieliny.

Chorobę można leczyć we wczesnym stadium. Aby leczyć ryby akwariowe, należy stopniowo podnosić temperaturę wody do 33-35 stopni Celsjusza lub rozcieńczyć metronidazol w pojemniku (250 mg na 10 litrów wody).

Choroba wrzodowa żołądka

Chorobę wywołują bakterie (Pseudomonas fluorescens), które dostają się do akwarium wraz z pokarmem lub od chorych ryb. Objawy obejmują ciemne plamy na skórze ryby, które stopniowo przekształcają się w owrzodzenia. U ryb pojawiają się również wyłupiaste oczy, powiększony brzuch, zmiany łuskowe, utrata apetytu, a infekcja rozprzestrzenia się na całe ciało.

Konieczne jest wczesne leczenie, w tym celu stosuje się streptocyd (1 tabletka na 10 litrów wody) lub nadmanganian potasu.

Choroby inwazyjne ryb akwariowych

Glugeoza

Jedna z najgroźniejszych i najpoważniejszych chorób ryb akwariowych, która atakuje całe ich ciało i jest nieuleczalna. Objawy obejmują pływanie ryby na boki oraz krwawe i białawe guzki pojawiające się na ciele. Choroba ta dotyka głównie gatunki ryb karpiowatych (neonki, złote rybki i inne).

Trichodinoza

Przenosi się poprzez skażoną żywność, rośliny lub glebę. Objawy obejmują: ryby ocierające się o glebę lub skały, a na ich skórze pojawia się jasny nalot. Ich skrzela stają się jaśniejsze i pokryte śluzem, tracą apetyt, a ich oddech staje się szybszy.

Leczenie ryb akwariowych najlepiej przeprowadzać we wczesnym stadium choroby. Chore ryby umieszcza się w pojemniku z ciepłą wodą (31 stopni Celsjusza) i dodaje się metylen lub sól kuchenną (20 g na 10 litrów).

Ichtiobodoza

Chorobę wywołuje wiciowiec Costia necatris, który przedostaje się do akwarium wraz z roślinami, pokarmem i żwirem. Skóra dotkniętej ryby pokrywa się śluzem, a zainfekowane miejsca stopniowo ulegają rozkładowi. Skrzela zmieniają kolor, a płetwy sklejają się. Ryba okresowo wynurza się na powierzchnię i połyka powietrze.

Aby zwalczyć chorobę, wodę w akwarium podgrzewa się do temperatury 32-34 stopni lub ryby przenosi się do pojemnika z roztworem soli metylenowej.

Zapobieganie chorobom

• dezynfekcja przedmiotów umieszczonych w akwarium;
• Nie należy kupować ryb z uszkodzeniami, naroślami na skórze itp.; należy poddawać kwarantannie każdą kupioną rybę;
• nowe rośliny należy traktować słabym roztworem nadmanganianu potasu;
• ślimaki mogą przenosić choroby;
• dostępność świeżej i różnorodnej żywności, która musi być dostarczana według określonego harmonogramu;
• Należy kontrolować temperaturę i czystość wody w przydomowym stawie za pomocą specjalnych urządzeń.