Danio pręgowany w akwarium – pielęgnacja i konserwacja, zdjęcia

Danio (łac. Danio) to małe, kolorowe ryby z rodziny karpiowatych. Ich naturalnym siedliskiem są słodkie, stojące i płynące wody dorzeczy Azji Południowo-Wschodniej (Indie, Pakistan, Bangladesz itd.), gdzie chronią się w gąszczu roślin wodnych. Dzikie populacje danio można spotkać nawet w wodach całych Stanów Zjednoczonych.

Ryby te pojawiły się w domowych akwariach ponad sto lat temu i stały się uwielbiane przez akwarystów ze względu na swoje bezpretensjonalność, łatwość opieki i pogodne usposobienie.

Są bardzo aktywne i zwinne, więc jeśli chcesz zrobić zdjęcie tym stworzeniom, musisz uzbroić się w cierpliwość i przyjąć wygodną pozycję, czekając na odpowiednie ujęcie.

Obecnie istnieje wiele gatunków danio pręgowanego, z których wszystkie pochodzą od danio pręgowanego, do którego DNA naukowcy wprowadzili gen determinujący zdolność bioluminescencji.

Czyje geny znalazły się w kodzie genetycznym danio pręgowanego i jak wpłynęło to na ubarwienie ryby?

• Czerwony kolor jest wynikiem działania genu pochodzącego z koralowca z rodzaju Disckosoma.
• Zielony kolor danio pochodzi od genu z rodzaju meduz Aequorea Victoria.
• Kolor żółty jest wynikiem dodania jednego lub drugiego genu.

Tło historyczne

Początkowo modyfikację danio pręgowanego genomem meduzy przeprowadzono w celu umożliwienia naukowcom patrzenia przez przezroczyste ciało obserwuj organy rybyMiano również nadzieję, że ryby będą działać jako wskaźnik czystości wody, zmieniając kolor w przypadku zanieczyszczenia. Te eksperymenty zachwyciły pracowników firmy zajmującej się hodowlą i sprzedażą ryb akwariowych, a naukowcy zostali zasypani prośbami o ryby o różnych kolorach. W ten sposób GloFish wszedł na rynek akwarystyczny, stając się później opatentowaną marką.

Prace nad tworzeniem nowych odmian trwały i wkrótce pojawiły się pomarańczowe, niebieskie i fioletowe. Każda z nich otrzymała własną nazwę handlową.

Jednakże w niektórych stanach Ameryki, Kanadzie i krajach Europy Zachodniej import, hodowla i sprzedaż tych ryb są zabronione ze względu na wątpliwą jakość biotechnologii.

Danio rerio proper

Ten małe rybyJego ciało jest wydłużone i lekko spłaszczone po bokach. Ciało danio cechują poziome paski, dlatego akwaryści nazywają tę rybę „pończochami damskimi”. W odpowiednim oświetleniu paski mienią się różnymi kolorami, przyciągając spojrzenia pełne podziwu.

Ryba ma przezroczyste płetwy grzbietowe i piersiowe oraz pręgowaną płetwę brzuszną. Ogon jest rozwidlony, a paski biegnące wzdłuż ciała ciągną się wzdłuż jego powierzchni. Pysk ryby jest lekko skierowany ku górze. Taka budowa pozwala danio pręgowanemu łatwo połykać pokarm z powierzchni wody. Zmysł dotyku reprezentują dwie pary wąsów na górnej i dolnej wardze.

Jak widać na zdjęciu, danio rerio jest dość atrakcyjną rybą nawet bez ingerencji inżynierii genetycznej.

Danio koralowy

​Danio koralowy Nie występuje w naturze i jest cudem inżynierii genetycznej. Jego jaskrawe, przyciągające wzrok ubarwienie pochodzi z genu z koralowca morskiego wszczepionego do jego DNA, stąd jego nazwa.

Ta ryba jest jadowita i ma różowe ubarwienie. Jej ciało jest naznaczone ciemniejszymi paskami, rozciągającymi się od płatów skrzelowych do płetwy ogonowej.

W domowym akwarium dorastają do pięciu centymetrów długości. Podobnie jak ich przodek, są łatwe w pielęgnacji i utrzymaniu. Jednak w przypadku form sztucznie stworzonych temperatura wody w akwarium powinna wynosić około 28 stopniTe żywe przedstawiciele gatunku danio żyją w górnych i środkowych warstwach wody, gdzie mogą się swobodnie poruszać lub szukać ustronnych zakątków wśród gęstej roślinności akwariowej.

Istnieją również inne odmiany tych uroczych rybek:

• perła
• złoto
• danio świetlik
• Danio Dangila
• Malabar
• welon
• gatunki transgeniczne (niebieski, lamparci, fioletowy, fiołkowy, zielony itp.)

Największym gatunkiem jest Danio DangilaW domowym akwarium może osiągnąć długość do 9 centymetrów. Jego ubarwienie jest podobne do ubarwienia danio pręgowanego, ale jego paski tworzą rzędy perłowych plamek.

Danio świetlik wyróżnia się również atrakcyjnym ubarwieniem. Wzdłuż jego ciała biegnie podłużny pomarańczowy pas, z którego rozchodzą się poprzeczne pręgi. Sam gatunek ryby jest bardzo nietypowy i żywy – natura sama go tak ukształtowała.

Innym gatunkiem o naturalnie żywym ubarwieniu jest danio malabarski. Jego złociste ciało zdobią wyraźne, jaskrawoniebieskie paski.

Konserwacja akwarium

Ryby te żyją w ławicach, dlatego lepiej jest je złowić od razu. zakup w ilościach 10–12 osóbDługość ich życia różni się w zależności od warunków i waha się od trzech do pięciu lat. Pomimo stosunkowo spokojnego usposobienia, w stadzie panuje wyraźna hierarchia, której przestrzegają wszyscy członkowie.

W akwarium towarzyskim dobrze dogadują się z małymi, spokojnymi i żyworodnymi rybami (gupikami, molinezjami, platkami i mieczykami), ponieważ nie stanowią istotnego zagrożenia dla potomstwa. W niebezpiecznych sytuacjach mogą stać się pożywieniem dla większych ryb drapieżnych (pielęgnic, astronotusów i dyskowców).

Wielkość akwarium nie ma większego znaczenia, ale jego kształt powinien być znacznie dłuższy niż wysokość. W przypadku ławicy ryb objętość może się różnić. od 30 do 70 litrów, ale im więcej, tym lepiej, ponieważ te aktywne ryby uwielbiają pływać i ścigać się. To często kończy się fiaskiem: w pogoni danio może wyskoczyć z wody. Mając to na uwadze, akwarium powinno być przykryte szybą, pozostawiając szczelinę na dostęp powietrza.

Temperatura w domowym stawie powinna wynosić od 18 do 23 stopni Celsjusza, a pH wody w akwarium powinno być lekko kwaśne lub lekko zasadowe (od 6 do 8). 20 do 30% wody należy wymieniać co tydzień. Odpowiednie napowietrzanie jest niezbędne, ponieważ ryby są bardzo aktywne i intensywnie pobierają rozpuszczony tlen.

Na dno akwarium można wlać wodę z rzeki piasek, małe kamyki lub kruszony granitNajlepiej użyć ciemnego podłoża, na którym danio będzie się prezentować bardziej okazale. Należy wybrać i posadzić rośliny o długich liściach (Vallisneria, Sagittaria, Myriophyllum), aby ryby miały dużo miejsca do poruszania się.

Dieta i zasady żywienia

Ryby te zazwyczaj żerują na powierzchni wody, ale z łatwością chwytają tonący pokarm z toni wodnej, a nawet z dna. Nie są wybredne i mogą przetrwać wyłącznie na sztucznym pokarmie. Najlepiej jednak urozmaicić ich dietę małymi larwami ochotki lub muszkami owocowymi. Chętnie zjadają żywe lub mrożone larwy ochotki i artemie. Suchy pokarm najlepiej rozgnieść w palcach przed podaniem.

Sekrety rozmnażania i hodowli

Gdy już zdecydujesz się na hodowlę danio, musisz nauczyć się rozpoznawać różnice między płciami. Różnice te stają się widoczne po siedmiu do ośmiu miesiącach. z początkiem dojrzewaniaSamica wydaje się większa od samca ze względu na zaokrąglony odwłok. Ma jednak nad nią przewagę – jego ubarwienie jest znacznie jaśniejsze niż u samicy.

Około dziesięciu dni przed tarłem samice i samce należy oddzielić do osobnych zbiorników i karmić żywą dafnią lub ochotką. Na każdą samicę powinny przypadać dwa lub trzy samce. Aby sprawdzić, czy samica jest gotowa do tarła, wystarczy spojrzeć na jej odwłok. Powinien być jednakowej szerokości zarówno z przodu, jak i z tyłu.

Podczas karmienia przyszłych rodziców należy zadbać o przygotowanie tarliska. Akwarium o wielkości nie więcej niż 10 litrówRośliny umieszcza się na dnie i obciąża obciążnikami. Wodę, którą pozostawiono na co najmniej dwa dni, wlewa się do akwarium, tak aby przykryła rośliny na 5-6 centymetrów, a akwarium ustawia się w dobrze oświetlonym miejscu. Ryby gotowe do tarła są wprowadzane na tarlisko późnym popołudniem. W nocy danio adaptują się do nowych warunków, a tarło rozpoczyna się rano.

Proces tarła może trwać do dwóch godzin. Samiec goni samicę po akwarium, uderzając ją w odwłok i stymulując złożenie jaj. Następnie uwalnia mlecz i zapładnia jaja. Samica może złożyć do 450 jaj jednocześnie. Po zakończeniu tarła rodzice są od siebie oddzielani.

Dojrzewanie kawioru trwa do 2 dni Pod warunkiem utrzymania korzystnego reżimu temperaturowego. W zimnej wodzie okres ten wydłuża się do 4-5 dni. Z dojrzałych jaj wylęgają się larwy, z których rozwija się narybek, który w ciągu tygodnia zaczyna samodzielnie pływać. Noworodki są karmione larwami i wymoczkami. Gdy narybek dorośnie, do jego diety wprowadza się dafnie lub cyklopy.