Samodzielne ocieplenie psiej budy nie jest trudnym zadaniem. To, czy jest to konieczne, zależy oczywiście od regionalnego klimatu i rasy zwierzęcia, ale w większości przypadków izolacja jest wysoce pożądana. W końcu psy, jak każde zwierzę stałocieplne, tolerują jedynie łagodne chłody. Aby zapewnić im ciepło w surową zimę, chroniąc je przed wiatrem, deszczem i śniegiem, właściciele muszą włożyć w to trochę pracy. Na szczęście ocieplenie psiej budy jest niedrogie i każdy właściciel może sobie z tym poradzić.
Treść
Jaka izolacja jest najlepsza dla budy dla psa?
Ocieplana buda dla psa gwarantuje, że Twój pupil nie tylko będzie zdrowy w chłodne dni, ale także będzie gotowy do wykonywania swoich podstawowych obowiązków – pilnowania posesji i dbania o zadowolenie właściciela. Przed ociepleniem warto sprawdzić, czy buda wymaga naprawy lub przeniesienia. Inwestycja w izolację może pójść na marne, jeśli buda już pęka w szwach lub znajduje się w wietrznym miejscu.
Na początek warto upewnić się, że:
- wejście do budy znajdowało się w miejscu, w którym wiatr wieje najwolniej;
- mieszkanie wykonane było z naturalnego drewna i stało na niewielkim podwyższeniu, co zapobiegało przedostawaniu się wody do środka;
- Buda miała odpowiedni rozmiar dla psa.
Dobrym pomysłem jest ustawienie kabiny w półcieniu: dzięki temu wahania temperatury wewnątrz niej zostaną ograniczone do minimum.
Najczęściej kabinę gotową ociepla się od zewnątrz, ale możliwa jest również izolacja wewnętrzna już na etapie budowy.
W tym przypadku domek jest tak skonstruowany, aby można go było łatwo zdemontować, dzięki czemu latem można bez problemu usunąć warstwę izolacyjną, a sama warstwa materiału jest niezawodnie izolowana od psa, aby nie uszkodził jej przypadkowo lub celowo, a jednocześnie nie połknął nie zawsze bezpiecznych cząsteczek.
Oczywiście, lepiej jest stosować do izolacji materiały naturalne, jednak nie zawsze jest to możliwe, dlatego jednym z głównych wymogów jest to, aby nie wydzielały one szkodliwych substancji.
W rejonach, gdzie zimy nie są srogie, wystarczająca może okazać się wewnętrzna izolacja budy, którą można wykonać przy użyciu:
- siano;
- słoma;
- pościel w formie grubego dywanu.
Jeśli zimą jest za zimno, wszystkie elementy konstrukcyjne (podłoga, ściany, sufit) ociepla się bardziej „poważnymi” materiałami.
Do najczęściej stosowanych należą:
- FilcTo optymalny i niedrogi, naturalny materiał izolacyjny, a do tego przyjazny dla środowiska. Zapewnia on odpowiednią przepuszczalność powietrza i pary wodnej, zapewniając komfortowy klimat wewnątrz budy: warstwa filcu jest praktycznie nieprzepuszczalna dla wiatru, a nadmiar pary wodnej wytwarzanej przez oddychające zwierzę jest łatwo odprowadzany. Filc można łatwo przymocować do powierzchni za pomocą gwoździ i można go również wykorzystać jako zasłonę do zamknięcia wejścia do budy.
- Wełna mineralnaPopularny materiał, który zapewnia skuteczniejszą izolację niż filc, ale jest mniej bezpieczny w użyciu. Filc można pozostawić bez przykrycia, natomiast wełnę mineralną należy przykryć dodatkowym materiałem (np. sklejką), ponieważ mikrowłókna mogą być bardzo niebezpieczne dla zdrowia psa. Wełna mineralna jest trwalsza niż filc, ale z czasem kurczy się, co należy kontrolować. Wełna szklana jest często sprzedawana jako wełna mineralna, która jest jeszcze bardziej niebezpieczna.
- Izolacja rolkowa. Są to nowoczesne materiały syntetyczne; najczęściej stosuje się polietylen i penofol, a arkusze tych materiałów są zszywane z zewnątrz kabiny. Praca jest szybka, a izolacja niezawodna, jednak te materiały izolacyjne wymagają również dodatkowych warstw materiału ochronnego.
Wygodne jest również użycie kawałków pianki, które można łatwo przymocować do dowolnej powierzchni za pomocą zszywek, taśmy, a nawet gwoździ. Jednak pies prawdopodobnie będzie gryzł tę izolację, więc należy ją również przykryć. Pianka powinna być zawsze zdejmowana latem, ponieważ uwalnia toksyczne gazy w czasie upałów.
Metody mocowania izolacji zależą od jej rodzaju i konstrukcji budy: na przykład papa może być wygodniejsza na podłodze. Oprócz izolacji ścian, sufitu i podłogi, przy wejściu do budy niezbędna jest zasłona (lub baldachim); bez niej do środka dostanie się deszcz, śnieg i wiatr.
W najprostszym przypadku zasłona jest wykonana z kawałka plandeki lub grubej gumy, ale zaleca się przymocowanie do niej dodatkowej warstwy izolacji (filcu lub spienionego polietylenu). Aby zasłona nie poruszała się pod wpływem silnego wiatru, można ją obciążyć, na przykład, kieszeniami z piaskiem.
Następnie ocieplamy podłogę:
- Po odwróceniu kabiny do góry nogami, na zewnątrz mocuje się warstwę papy dachowej.
- Po przywróceniu domu do normalnego stanu, na podłodze należy położyć folię hydroizolacyjną lub papę. Najlepiej, aby warstwa sięgała 3-4 cm ponad ściany.
- Na papę dachową kładzie się warstwę izolacji, na której następnie instaluje się gotową podłogę (deski, sklejka, płyty).
Zaleca się montaż kabiny nie na gołym gruncie, lecz na wcześniej przygotowanej „poduszce” z keramzytu lub drobnego żwiru, przykrytej warstwą papy.
Następnie rozpocznij izolację ścian, postępując zgodnie z instrukcją dotyczącą zakupionej izolacji. Po zakończeniu prac nad ścianami, zaizoluj sufit. Prace te wykonuje się po zdjęciu dachu, tworząc w szopie rodzaj poddasza. Konserwuje się je w ten sam sposób, co podłogę. Najlepszym rozwiązaniem jest dach dwuspadowy; przed jego wymianą zaleca się również pokrycie wewnętrznej powierzchni warstwą materiału izolacyjnego.
Przeczytaj także: Domek dla psa DIY.
Ocieplana buda: Jak zapewnić psu ciepło
W klimacie umiarkowanym, odpowiednie zastosowanie materiałów izolacyjnych pozwoli większości psów przetrwać zimę w ogrzewanym kojcu. Jednak niektóre psy o bardzo krótkiej sierści będą czuły się niekomfortowo nawet w takim kojcu. Ponadto, wiele regionów naszego kraju charakteryzuje się bardzo surowym klimatem. W niektórych miejscach psy są przenoszone na zimę do domów właścicieli. Jeśli jednak nie jest to możliwe, a izolacja jest niewystarczająca, aby stworzyć komfortowy mikroklimat w kojcu, konieczne jest zainstalowanie ogrzewanego kojca.
W tym celu czasami po prostu wieszają w kojcu żarówkę. Żarówka jednak niewiele pomaga. Alternatywnie stosuje się grzejniki panelowe lub foliowe, a najbardziej troskliwi właściciele instalują nawet ogrzewanie podłogowe dla swoich pupili. Oczywiście, żadna z tych opcji nie jest bezpieczna, ponieważ wymaga prądu.
Każda metoda ogrzewania psiej budy ma swoje zalety i oczywiste wady. Grzejniki panelowe są chyba najprostsze. Są to płaskie maty grzewcze z metalową ramą, o grubości około 2 cm i długości około pół metra. Ich powierzchnia jest podgrzewana prądem elektrycznym do temperatury 40-50 stopni Celsjusza, co jest bezpieczne dla Twojego pupila. Panel można zamontować na ścianie lub dachu.
Takie grzejniki:
- cichy;
- nie zmieniają składu atmosfery;
- nie wymagają konserwacji.
Jednak przekonanie o ich energooszczędności nie jest do końca trafne: jak każde urządzenie grzewcze, grzejniki panelowe zużywają znaczną ilość energii elektrycznej podczas długotrwałego użytkowania. Jednak regulator mocy i czujnik temperatury, dostępne w wielu modelach, mogą pomóc zaoszczędzić znaczne ilości energii.
Grzałki foliowe to nowoczesne rozwiązanie. Są to bardzo cienkie urządzenia (w zasadzie rolka laminowanej folii), które generują promienie podczerwone pod wpływem prądu elektrycznego.
Takie grzejniki:
- bardziej ekonomiczny;
- bezpieczny (sam film prawie się nie nagrzewa);
- wytrzymały;
- potrafią równomiernie rozprowadzać ciepło po całym pomieszczeniu, nie wysuszając powietrza.
Jednak koszt promienników podczerwieni jest nadal dość wysoki.
Ogrzewanie podłogowe może być dostępne w sprzedaży lub wykonane samodzielnie, jednak błędy w montażu mogą łatwo doprowadzić do pożaru. Kabel grzejny jest instalowany w taki czy inny sposób w podłodze kojca. Oprócz kabla, wymagany jest termostat do ustawienia żądanej temperatury (zwykle około 50 stopni Celsjusza). Kabel, osadzony w podłodze, jest następnie zasypywany piaskiem, który przekazuje ciepło do psiego legowiska.
Przeczytaj także, Jak własnoręcznie zbudować wybieg dla psów.
Jak oczyścić psią budę z pasożytów
Dezynfekcja budy nie jest związana z jej izolacją, ale jeśli pies ma kleszcze lub pchły, będzie czuł się niekomfortowo nawet w ciepłym pomieszczeniu. Standardowe, tradycyjne metody dezynfekcji budy obejmują użycie kreoliny lub formaliny. Substancje te są dość niebezpieczne dla zwierząt stałocieplnych i mają nieprzyjemny zapach, dlatego w ostatnich latach zaczęto stosować łagodniejsze środki, takie jak specjalne obroże odstraszające i zabijające kleszcze i pchły. Sama buda jest jednak poddawana działaniu nowoczesnych środków roztoczobójczych i insektoakarycydów.
Trudno jest polecić konkretny produkt, ponieważ kleszcze i owady szybko przyzwyczajają się do konkretnej trucizny, a chemicy stale udoskonalają formułę. Ważne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji i zachowanie środków ostrożności. Podczas stosowania wymagane są okulary ochronne i respirator. Psa można wpuścić do kojca dopiero po upływie czasu określonego w instrukcji.
Właściciele psów, którzy nie ufają postępowi medycyny, starają się ograniczyć do metod ludowych, jeśli chodzi o pozbywanie się pasożytów.
Na przykład poniższe środki są pomocne w walce z pchłami:
- bylica, której gałązki wiesza się na ścianach psiej budy i okresowo odnawia;
- trociny sosnowe dodawane do psiej ściółki;
- czosnek, którego naparem polewa się ściany budy we wrzątku.
Istnieją również bardziej złożone przepisy ludowe, w których stosuje się olejki lawendowe, jałowcowe, cedrowe, eukaliptusowe i inne naturalne składniki.
Porady i niuanse
Używając jakiegokolwiek grzejnika, pamiętaj, że psy mogą przegryźć kabel, dlatego jego zabezpieczenie jest kluczowe podczas korzystania z prądu. Jeśli zima nie jest szczególnie surowa, najlepiej unikać tego rozwiązania.
Najlepszymi trocinami do wykorzystania w psiej budzie są trociny sosnowe lub cedrowe: mają przyjemną konsystencję, chłoną wilgoć, a także skutecznie odstraszają pchły.
Nie zakładaj, że ocieplenie psiej budy jest drogie. Jednym z opłacalnych rozwiązań jest wykorzystanie starych palet do budowy. Te palety z łatwością mieszczą płyty piankowe, które są łatwo dostępne w dużych ilościach na wysypiskach śmieci.
Suche wióry drzewne stanowią doskonały izolator w przypadku ścian dwuwarstwowych; umieszcza się je również pomiędzy sufitem i dachem.
Buda dla psa z wieloma pomieszczeniami to nie mrzonka. Przynajmniej zbudowanie przedsionka nie jest trudne, co znacznie ogranicza przepływ zimnego powietrza. Ważne jest, aby wejścia do przedsionka i głównego „pomieszczenia” znajdowały się pod kątem do siebie.
Ocieplenie psiej budy to proste zadanie, wymagające minimalnych nakładów. Zdrowy i szczęśliwy pupil, choć może się do tego nie przyznawać, doceni troskę właściciela.
Przeczytaj także, Jak nauczyć psa spania w budzie.
