Mój kot ma zaparcia: co robić i jak leczyć w domu

Każdy właściciel zwierzęcia domowego powinien być czujny, jeśli jego pupil cierpi na zaparcia. Naiwnością jest sądzić, że problem z czasem ustąpi. Przy pierwszych objawach tej dolegliwości należy ustalić, czy to rzeczywiście zaparcia, czy po prostu rzadkie wypróżnienia kota.

Jeśli wszystko wskazuje na ten problem, wiedz, że może on mieć wiele przyczyn. I tutaj ważne jest, aby wiedzieć, co należy zrobić. nie należy leczyć się samemu Nie lecz zaparć u kota, jeśli nie wiesz, co je powoduje. W przeciwnym razie nie pomożesz, a wręcz zaszkodzisz swojemu pupilowi. Możliwe, że jest to objaw innej, poważniejszej choroby, a Twoje nieprawidłowe działania mogą doprowadzić do jego śmierci.

Przyczyny zaparć u kotów

Najczęściej zaparcia u kotów są spowodowane nieprawidłową dietą. Nie dzieje się to jednak od razu, lecz z czasem. choroba rozwija się przez pewien okres czasu, dlatego należy stale monitorować wszelkie zmiany w stanie zdrowia i zachowaniu naszego pupila.

• Stres. W tym stanie zwierzę może wykazywać kilka nietypowych objawów: wymioty, biegunkę, zaparcia i kępy wypadającej sierści. W takiej sytuacji szczególnie skuteczna okazuje się znana mądrość ludowa, że ​​wszystkie choroby mają podłoże nerwowe.
• Połknięta sierść. Wszystkie koty zjadają sierść, ale nie zawsze jest ona całkowicie wydalana. Koty zazwyczaj zwracają ją w małych kępkach. Jeśli jednak sierść dostanie się do jelit, ze względu na swoją długość twardnieje w zbite masy i blokuje przewód pokarmowy. To negatywnie wpływa na trawienie, powodując trudności w wydalaniu kału. Jeśli zwierzę osiągnie punkt, w którym kał nie jest już wydalany, dochodzi do zatrucia z powodu nagromadzenia się dużej ilości wchłoniętych toksyn. Szczególnie podatne na to są rasy kotów długowłosych.
• Ciało obce w jelitach. Takim ciałem obcym może być zwykła kość. Często właściciele, karmiąc swoje zwierzęta rybą lub mięsem, nie zawracają sobie głowy usuwaniem małych kości, myśląc, że zwierzę je pogryzie. Zdarza się jednak, że koty nieumyślnie połykają niejadalne przedmioty.
• Procesy patologiczne w jelitach. Mogą to być stany zapalne, zaburzenia unerwienia lub problemy z ukrwieniem. Wszystko to prowadzi do zaburzeń w funkcjonowaniu jelit, co skutkuje upośledzeniem perystaltyki, a pokarm nie może już normalnie się przemieszczać.
• Narośla w jelitach lub zwieraczu odbytu. Mogą one również zaburzać prawidłowe wypróżnienia. Zaparcia u kotów mogą być również spowodowane chorobami gruczołów przyodbytniczych.
• Zaburzenia metaboliczne i choroby, które mogą wywołać. Do najczęstszych należą kamica moczowa, otyłość i cukrzyca.
• Helminty. Ryzyko to jest szczególnie wysokie, jeśli właściciel nie podejmuje regularnych działań zapobiegających inwazjom. Dorosłe robaki, pojawiając się w organizmie, mogą łatwo zablokować światło jelita. Może to prowadzić do niedrożności jelit u kotów.
• Choroby zakaźne. Przypadki te występują bardzo często u kotów narażonych na patogen o tropizmie dla tkanek przewodu pokarmowego. Jeśli zauważysz biegunkę lub zaparcia u swojego kota, pamiętaj, że często jest to jeden z pierwszych objawów rozwijającej się choroby. Z czasem mogą pojawić się inne objawy, co pozwoli lekarzowi weterynarii na postawienie trafniejszej diagnozy.

Objawy zaparć u kotów

Możesz stwierdzić, czy Twój kot ma zaparcia, ponieważ: kot korzysta z toalety bardzo rzadko, mniej więcej raz na trzy dni, a jego kał jest drobny i suchy. Za każdym razem Kot wydaje żałosne dźwięki w kuwecieU kota, który odczuwa niepokój, suchy kał może uszkodzić błonę śluzową odbytu i zwieracz odbytu. Podejrzenie to może potwierdzić obecność krwi w stolcu. Stan kota może również wskazywać na trudności z wypróżnianiem.

Należy jednak wyraźnie odróżnić zaparcia od rzadkich wizyt w toalecie. W niektórych sytuacjach koty po prostu rzadko korzystają z toalety ze względu na specyficzne potrzeby swojego organizmu.

Rodzaje zaparć

Eksperci wyróżniają dwa rodzaje zaparć:

1. Wypróżnienie, podczas którego kał jest wydalany w postaci bardzo małych, „suchych” grudek. Większość kału pozostaje jednak w organizmie.
2. Zaparcia uniemożliwiają zwierzęciu naturalne wydalanie kału. W takich przypadkach kał staje się tak zbity i suchy, że konieczna jest pomoc człowieka.

Leczenie kota cierpiącego na zaparcia

Nawet jeśli podejrzewasz, że Twój kociak cierpi na zaparcia, leczenie należy rozpocząć dopiero po konsultacji z lekarzem. Nie wiedząc jak postępować w takiej sytuacji, możesz łatwo zaszkodzić zwierzęciu. W najlepszym przypadku może to doprowadzić do rozwoju innych groźnych chorób, a w najgorszym do pęknięcia jelit i śmierci.

Istnieje wiele sposobów leczenia zaparć u kociąt, ale aby wybrać odpowiedni, należy najpierw skonsultować się z lekarzem weterynarii, ponieważ należy wziąć pod uwagę przeciwwskazania. Przede wszystkim ważne jest zrozumienie przyczyny zaparć. Jeśli przyczyną są robakiKot będzie wymagał odrobaczenia nawet po sterylizacji. Jeśli choroba jest wywołana przez wirus lub bakterię, przepisuje się specjalne leki.

Jeśli zaparcia u kota są spowodowane zrostami lub niedrożnością jelit, pomóc zwierzęciu może tylko interwencja chirurgiczna. Nie ma możliwości przeprowadzenia leczenia bez konsultacji z lekarzem weterynarii., ponieważ łatwo można postawić błędną diagnozę i zaszkodzić kotu. Bez znajomości dokładnej przyczyny zaparć nie uda się ich wyleczyć i będą się z nimi zmagać przez długi czas.

1. Podawanie kociakowi specjalnej diety, który zawiera dużą ilość błonnika. Zaletą tej diety jest to, że pomaga zmiękczyć stolec i ułatwia jego wydalanie. Dieta ta ma jednak pewną wadę: zwierzę zaczyna przypominać „fabrykę gazu”, powodując nieprzyjemny zapach w mieszkaniu. Innym nieprzyjemnym skutkiem tej diety są wzdęcia, które są szkodliwe dla zwierzęcia z powodu gromadzenia się dużej ilości gazu w jelitach. W tym stanie kot będzie odczuwał silny ból z powodu rozdętych jelit uciskających narządy, co negatywnie wpływa na ich funkcjonowanie.
2. Dodanie 2 kropli oleju roślinnego do dietyTen środek jest bardzo skuteczny w zmiękczaniu stolca i zwiększaniu jego częstotliwości. Ma jednak jedną wadę: olej może negatywnie wpływać na funkcjonowanie wątroby. Dlatego ten sposób leczenia nie jest odpowiedni dla starszych lub chorych zwierząt. Należy również unikać tego eksperymentu u młodych kotów – ze zdrową wątrobą mogą one żyć znacznie dłużej.
3. Środki przeczyszczająceLeki te należy podawać kociętom w połączeniu z lekami, które pomagają przywrócić pożyteczną mikroflorę. Takie działanie mają na przykład Duphalac i Lactusan. Należy jednak zachować ostrożność: przed podjęciem decyzji o ich podaniu należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Możliwe są okoliczności uniemożliwiające kotu podawanie środków przeczyszczających. Można również dowiedzieć się, jakie jest prawidłowe dawkowanie i częstotliwość podawania.
4. LewatywaNawet jeśli uważasz, że to łatwe, nie powinieneś tego robić w domu. Jeśli nigdy wcześniej nie robiłeś lewatywy, możesz łatwo sprawić ból swojemu kociakowi, a w niektórych przypadkach nawet przypadkowo uszkodzić odbytnicę. Aby uniknąć dyskomfortu, ważne jest nie tylko prawidłowe określenie objętości podawanego płynu, ale także dobranie odpowiedniej temperatury.
5. Olej wazelinowyTo jeden z bezpiecznych i łatwych w użyciu środków, opisany poniżej.

Olej wazelinowy na zaparcia u kotów

Powszechnie uważa się, że olej wazelinowy jest skuteczny w leczeniu zaparć u kociąt. Jednak, mimo że jest uważany za środek ludowy, nie powinien być stosowany bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Optymalną dawkę musi najpierw ustalić specjalista., w zależności od wielkości, wieku i wagi zwierzęcia. Standardowa dawka to 5 ml, podawana kilka razy dziennie. Należy pamiętać, że wazeliny nie należy stosować w połączeniu z innymi olejami. Taka mieszanka może spowodować nieodwracalne uszkodzenia, ponieważ wątroba kota po prostu nie jest w stanie poradzić sobie z takim obciążeniem.

Schemat leczenia z użyciem oleju wazelinowego koncentruje się na zmiękczeniu stolca. Olej wazelinowy ma właściwości powlekające ściany jelit, co pomaga zwierzęciu w załatwianiu potrzeb fizjologicznych bez znacznego dyskomfortu.

Wniosek

Jeśli masz kota w domu, powinieneś poświęcić mu uwagę od pierwszego dnia po jego przybyciu. Powinieneś szczególnie kontrolować częstotliwość jego korzystania z toalety, ponieważ Jeśli występują zaparcia, może to już świadczyć o jakichś zaburzeniach w funkcjonowaniu organizmuPowrót do zdrowia Twojego kota zależy od Twoich działań. Jeśli podejrzewasz taką sytuację, nie próbuj leczyć kociaka samodzielnie. Nawet jeśli słyszałeś o podobnym przypadku i znasz właściwy sposób postępowania, nie powinieneś podejmować takiego ryzyka.

Mało prawdopodobne, żebyś wiedział, co dokładnie spowodowało zaparcie, więc łatwo możesz zrobić krzywdę swojemu kotu. Poza tym, jeśli wcześniej nie musiałeś leczyć zaparć, istnieje większe prawdopodobieństwo, że zaszkodzisz swojemu pupilowi, niż mu pomożesz. Dlatego pierwszym krokiem powinna być wizyta u weterynarza, który po badaniu będzie mógł postawić trafniejszą diagnozę i zalecić skuteczny program leczenia.