Choroby skóry u psów: objawy, opis ze zdjęciami, leczenie

Choroby skóry należą do najczęstszych schorzeń u psów i często wynikają z reakcji alergicznych, stanów zapalnych, infekcji i predyspozycji genetycznych. W przeciwieństwie do innych schorzeń, choroby skóry u zwierząt domowych można łatwo wykryć, co skłania do natychmiastowej konsultacji z lekarzem weterynarii w celu postawienia diagnozy i leczenia.

Rodzaje chorób skóry u psów - zdjęcia

W zależności od przyczyny choroby skóry u psów dzielą się na kilka typów:

• uczulony;
• pasożytniczy;
• grzybiczy;
• bakteryjny.

Jeśli właściciel zauważy zmiany skórne, powinien niezwłocznie zabrać psa do weterynarza. Jednak pomimo oczywistych objawów choroby, postawienie trafnej diagnozy może być trudne, a leczenie długotrwałe.

W przypadku podejrzenia choroby skóry u pupila należy niezwłocznie udać się do lekarza. podejmij następujące działania:

1. Przestań głaskać swojego zwierzaka.
2. Przestrzegaj zasad higieny osobistej.
3. Nie pozwalaj psu spać w łóżku właściciela.
4. Unikaj kontaktu swojego pupila z dziećmi.
5. Aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji, zaprzestań szczotkowania sierści psa.

Unikaj stosowania maści, zieleni brylantowej ani jodyny na zmienione chorobowo miejsca przed wizytą u lekarza. Możesz przyciąć sierść i przemyć skórę alkoholem salicylowym.

Choroby grzybicze skóry

Dermatofitoza występuje częściej u młodych zwierząt i psów z osłabionym układem odpornościowym. Grzyby pasożytujące w organizmie zwierzęcia mogą być różnego rodzaju i powodować choroby takie jak: trichyphytia, mikrosporiaChociaż mikrosporia nie stanowi zagrożenia dla ludzi, właściciele psów mogą łatwo zarazić się trichyfitozą.

Dermatofitoza jest łatwo przenoszona ze zwierzęcia na zwierzę za pośrednictwem zarodników grzybów. Yorkshire teriery są szczególnie podatne na tę chorobę.

Objawy grzybiczych chorób skóry:

1. Łysienie, które rzadko powoduje swędzenie i nigdy nie powoduje zmian chorobowych.
2. Uszkodzenie stawu łokciowego i paznokcia, które złuszcza się i żółknie.
3. Rzadko - guzkowe zmiany skórne, z których może wydobywać się ropa.
4. W cięższych postaciach choroby opuszki łap mogą zostać zaatakowane przez mikrospory.

W przypadku zakażeń grzybiczych lekarze weterynarii najczęściej przepisują leczenie specjalistycznymi szamponami, takimi jak Dermazol i Nizoral. Stosowany jest również specjalny lek dla zwierząt – imaverol. Zalecana jest również kuracja specjalistycznymi lekami przeciwgrzybiczymi, takimi jak terbinafina, itrakonazol i ketokonazol.

Specjalista powinien poinformować właściciela chorego psa, że ​​w celu zniszczenia zarodników grzybów konieczne jest oczyszczenie legowiska zwierzęcia i wyczyszczenie wszystkich jego siedlisk.

Alergie u psów

Identyfikacja alergenu nie jest łatwa, dlatego choroby alergiczne skóry są trudne do zdiagnozowania. Najczęstsze alergeny psów to:

• produkty spożywcze;
• kurz domowy;
• ukąszenia owadów;
• pyłek roślinny;
• pleśń;
• chemia gospodarcza;
• preparaty lecznicze.

Dość powszechnym alergenem są powszechnie stosowane środki przeciw pchłom. Nawet te najbardziej nieszkodliwe należą do grupy pyretroidów i dlatego często wywołują reakcje alergiczne.

Do głównych objawy występowania alergii u psy odnoszą się do:

• silny świąd;
• ślinotok;
• katar;
• nagły kaszel;
• pokrzywka;
• obrzęk.

Ponieważ alergie osłabiają właściwości ochronne skóry, z czasem pojawiają się wysypki, zaczerwienienia i krostki. Ponieważ zwierzę zaczyna się nadmiernie swędzić, pojawiają się łyse placki.

Szybko rozwijająca się reakcja alergiczna jest najłatwiejsza do wykrycia. Dokładne badanie pozwala szybko zidentyfikować i wyeliminować przyczynę alergii. Najczęściej reakcje te charakteryzują się nagłym wystąpieniem kataru, kaszlu i pokrzywki, które objawiają się jako… swędzące pęcherze na twarzy, pod pachami i w pachwinach. Pokrzywka znika dość szybko, ale aby zapobiec drapaniu pęcherzy przez zwierzę i wywołaniu infekcji, zapalone obszary skóry przeciera się wódką lub alkoholem salicylowym. Dodatkowo, psu należy podawać suprastin, tavegil lub difenhydraminę trzy razy dziennie.

Przyczyny i źródła opóźnionych reakcji alergicznych identyfikuje się etapami:

1. Przede wszystkim należy wykluczyć obecność pasożytów u swojego pupila.
2. Następnie zalecana jest dieta eliminacyjna, która trwa od dwóch do trzech miesięcy.
3. Jeśli pies jest wolny od pasożytów i zjada wszystkie pokarmy bez żadnych reakcji, diagnozuje się alergię środowiskową. Szczegółowe testy alergiczne mogą określić reakcję zwierzęcia.

Alergie pokarmowe u psów zdarzają się rzadko, ale jeśli Twój pupil ma reakcję alergiczną na niektóre pokarmy, należy wykluczyć je z diety.

Głównie Leczenie alergii przeprowadza się według następującego schematu:

• przyjmowanie leków łagodzących swędzenie;
• kontrola zakażeń;
• regularne leczenie przeciwko pasożytom, które zaostrzają objawy choroby.

Choroby pasożytnicze skóry

Najczęstszą chorobą pasożytniczą jest alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS), ponieważ prawie każdy pies miał przynajmniej raz kontakt z pchłami. Nie należy bagatelizować tego pasożyta, ponieważ pchły bytujące na ciele psa mogą powodować różnorodne objawy. Roztocza pasożytnicze są również znane z wywoływania chorób takich jak świerzb sarkoptyczny i świerzb odbytniczy.

Objawy chorób pasożytniczych obejmują:

1. Uszkodzenie uszu i gromadzenie się w nich woskowiny w wyniku otodektozy.
2. Silny świąd szyi, głowy i łap jest związany z świerzbem sarkoptycznym. Pies drapie rany do tego stopnia, że ​​skóra ulega zapaleniu, a sierść wypada.

Leczenie chorób pasożytniczych polega na podawaniu zwierzęciu Frontline lub Advantix, leków przeciwpasożytniczych. Należy je stosować na kłąb zwierzęcia dwa razy dziennie przez miesiąc.

Świerzb lub aranchnoza

To kolejna pasożytnicza choroba skóry wywoływana przez małe roztocza. Pasożyty bytują w skórze, gruczołach łojowych lub potowych, mieszkach włosowych lub miąższu narządów wewnętrznych zwierzęcia. Roztocza są tak małe, że nie da się ich wykryć bez lupy. Mogą występować w różnych formach, w zależności od tego, czy występują u psów, czy u kotów. Istnieją różne rodzaje świerzbu:

1. Kolejarz.
2. Roztocza uszne.
3. Świerzb.

Niektóre rodzaje tych chorób są zaraźliwe dla ludzi, ale można je szybko wyleczyć bez stosowania leków.

Objawem świerzbu jest miejscowy świąd, najczęściej występujący w uszach, stawach skokowych i łokciach. Z czasem roztocza nie tylko atakują powierzchnię skóry, ale także zaczynają podrażniać zakończenia nerwowe, powodując, że swędzenie staje się nie do zniesienia. Dlatego przy najmniejszym podejrzeniu świerzbu należy natychmiast rozpocząć leczenie. W przeciwnym razie zwierzę może cierpieć na zaburzenia metaboliczne i niedożywienie. W ciężkich przypadkach, nieleczone, świerzb może prowadzić do… zwierzę może umrzeć.

Leczenie choroby musi być kompleksowe. Przede wszystkim należy złagodzić swędzenie i zniszczyć roztocza. Jednocześnie konieczne jest przyspieszenie regeneracji skóry i wzmocnienie układu odpornościowego. Niektóre psy nie wracają do pełnej sprawności, a gdy tylko ich układ odpornościowy osłabnie, zmieni się ich gospodarka hormonalna lub zwierzę będzie zestresowane, choroba może nawrócić.

Łojotok

U zdrowego psa łupież nie występuje lub jest ledwo zauważalny. Łojotok może rozwinąć się w wyniku dysfunkcji układu hormonalnego lub w następstwie świerzbu sarkoptycznego. W przypadku łojotoku gruczoły łojowe nie funkcjonują prawidłowo, powodując, że skóra staje się tłusta i łuszcząca.

Pojawiają się pierwsze ogniska choroby na dolnej części brzucha i na łapachNastępnie łupież rozprzestrzenia się na uszy i ogon, stawy skokowe i łokcie, pysk i klatkę piersiową.

Wyróżnia się dwa rodzaje łojotoku:

1. Sucha. Ten typ charakteryzuje się suchą skórą, pokrytą łuszczącym się, suchym i łuszczącym się łupieżem.
2. Tłusta. Schorzenie to charakteryzuje się nadmiarem sebum, tłustymi płatkami przylegającymi do sierści, brązowymi nalotami na skórze i nieprzyjemnym zapachem.

Suchy łojotok najczęściej dotyka małe psy trzymane na kolanach, które są często kąpane w różnych detergentach. Powoduje to odwodnienie skóry i suchy łupież.

W niektórych przypadkach suchy łojotok może być spowodowany niedoborem tłuszczu w diecie zwierzęcia. Aby pozbyć się łupieżu, możesz spróbować dodać do diety psa łyżeczkę lub łyżeczkę oleju roślinnego dziennie. Jeśli łupież utrzymuje się przez jakiś czas, a swędzenie się nasila, skonsultuj się ze specjalistą.

Gdy tylko badania wykażą, że łojotok nie jest związany z pasożytami i grzybami, można rozpocząć leczenie. leczenie środkami przeciwłojotokowymiW tym celu należy raz lub dwa razy w tygodniu myć zmienione chorobowo miejsca specjalnym szamponem, pozostawić na skórze na 10 minut, a następnie spłukać. Następnie wmasować maść Pragmatar lub krem ​​Thiomar w dokładnie osuszoną skórę. Zaleca się, aby trzymać pupila w pozycji, aż krem ​​lub maść całkowicie się wchłoną, aby zapobiec ich zlizaniu.

Ponieważ w niektórych przypadkach łojotok jest konsekwencją jakiejś choroby, lekarz przepisuje leki w celu leczenia choroby podstawowej.

Zapalenie skóry u psów

Zapalenie skóry to stan zapalny skóry. Przyczyny tego schorzenia mogą być bardzo zróżnicowane. Według nich, wszystkie rodzaje zapalenia skóry u psów mieć kwalifikację warunkową:

1. Urazowe. Choroba powstaje w wyniku narażenia skóry na działanie czynnika szkodliwego.
2. Uczulony.
3. Zapalne. Może wystąpić wraz ze stanem zapalnym fałdów skórnych u chow chow, buldogów i mastifów.

W niektórych przypadkach choroba jest związana z wiekiem. U zwierząt w pierwszych latach życia zapalenie skóry objawia się ropnymi i fioletowymi pęcherzami oraz krostami na wargach, brodzie, pachwinach i bezowłosym brzuchu. U starszych psów choroba objawia się w okolicy stawów kolanowych i wzdłuż grzbietu, gdzie występują grudki, krostki lub wysypka przypominająca trądzik.

W przypadku zapalenia skóry, bolesnych obszarów są traktowane mydłem antybakteryjnym i 3% nadtlenku wodoru. Jeśli to nie pomoże, lekarz może przepisać antybiotyki.

Aby wyleczyć Twojego pupila, potrzebna jest prawidłowa diagnoza, którą można postawić wyłącznie w klinice. Specjaliści zbadają Twojego pupila, przeprowadzą niezbędne badania i na ich podstawie zalecą odpowiednie leczenie. Należy pamiętać, że samodzielne leczenie chorób skóry u psów jest praktycznie niemożliwe. Nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii, ponieważ strata czasu może prowadzić do cierpienia, a w niektórych przypadkach do śmierci.