Jak wygląda leśne zwierzę – kuna morska?

Kuna kamionkowa jest drapieżnikiem, pomimo swojego uroczego wyglądu. Nazywa się ją kuną kamionkową, ponieważ żyje głównie na terenach skalistych. Zwierzę to stanowi mniejsze zagrożenie dla ludzi niż dla samych zwierząt leśnych.

Kuna jest generalnie najpospolitszym ssakiem. Ten futrzasty mieszkaniec lasów jest niebezpiecznym wrogiem dla wielu zwierząt i często stanowi zagrożenie dla ludzi.

Ogólny opis kuny kamiennej

Wiele osób jest ciekawych, jak wygląda kuna murarka. Dorosłe zwierzę leśne może osiągać całkiem spore rozmiary, nawet do 60 cm długości i ważyć do 2 i pół kgOgon może osiągnąć długość 30 cm. Mimo to kuna kamionkowa ma bardzo piękny i luksusowy wygląd. Futro zwierzęcia jest puszyste, mieniące się w słońcu i ma brązowawy odcień. Jej ubarwienie waha się od jasnobeżowego, przez rudawe, po żółtawobrązowe.

Kuna kamionkowa ma smukłe, długie ciało z okazałym ogonem. Jej pysk jest lekko wydłużony, ale zwierzę ma potężną szczękę. Trójkątne uszy zdobią czubek jej głowy.

Odżywianie

Kuna kamionkowa żywi się nie tylko surowym mięsem, ale także jaja, owady i ich larwyW jego diecie mogą znaleźć się również dzikie jagody, żaby i ryby. To leśne zwierzę uwielbia miód, dlatego od czasu do czasu odwiedza ule. Na podstawie powyższych informacji można wnioskować, że zwierzę to nie jest wybredne w kwestii pożywienia i zjada wszystko, co znajdzie – czy to pulchną gąsienicę, smaczną, soczystą truskawkę, czy nawet zająca.

Poniższe owoce najlepiej nadają się do prawidłowego rozwoju zwierzęcia:

• malina;
• wiśnie;
• wiśniowy;
• truskawki;
• jagoda.

Do owoców zaliczają się gruszki i wszystkie odmiany jabłek. Twój pupil z pewnością pokocha orzechy, ponieważ zawierają one wszystkie niezbędne białka i tłuszcze roślinne, które wspomagają jego prawidłowy rozwój i zapobiegają opóźnieniom rozwojowym.

Główny przysmak W lesie są małe gryzonie:

• myszy;
• wiewiórki rude;
• ryjówki;
• zające.

Zwierzę to nie gardzi także małymi ptakami:

• kuropatwy;
• dzięcioły;
• cycki.

Te zwierzęta są inteligentne i wiedzą, co robić, aby uniknąć śmierci głodowej zimą. Gromadzą wszystkie niezbędne materiały do ​​przetrwania w surowej, śnieżnej porze roku, a także odpowiednie pożywienie. To bardzo ważne, ponieważ oprócz zimna, zimą prawie nie ma co jeść; wszyscy chowają się pod warstwami śniegu i liści. Zwierzęta te uwielbiają… zaopatrz się w różne rodzaje jagód, orzechów i jajekZ reguły wszystko to znajduje się na drzewach. A jeśli ktoś inny znajdzie to przygotowane jedzenie, kuna praktycznie nie ma szans na przetrwanie zimy bez pożywienia. Zające i gryzonie przechodzą tamtędy tylko sporadycznie, ale to zdecydowanie za mało.

Siedlisko kuny kamiennej

Zwierzę zamieszkuje głównie dojrzałe lasy dębowe i świerkowe. Tylko tam czuje się przytulnie, przestronnie i najwygodniej. Istnieją jednak wyjątki – zwierzę można spotkać na polach i łąkach. Skaliste krajobrazy nie są jego mocną stroną; zwierzę ich nie toleruje.

Rozmnażanie i opieka nad młodymi zwierzętami

Kuna kamienna zdolny do rozmnażania się po roku życiaNajlepiej latem zwierzę szuka leśnego partnera. Co ciekawe, ciąża samicy trwa około 28 dni. Jedna zdrowa samica może urodzić nawet cztery małe zwierzęta. Młode rodzą się ślepe i całkowicie bezwłose. Potrafią otworzyć oczy dopiero po 30 dniach.

Średnia długość życia kuny wynosi około 3-4 lat, ale niezwykle rzadko zdarza się, aby zwierzę przeżyło 10 lat.

Ponieważ kuna jest ssakiem, naturalne jest, że karmi swoje młode mlekiem. Okres karmienia wynosi około 40 dniNastępnie, po wyrżnięciu się zębów, zwierzęta zaczynają jeść stały pokarm i przez resztę sezonu żyją z matką.

Główni wrogowie kuny kamiennej

Choć kuna sama w sobie jest bardzo niebezpiecznym drapieżnikiem, ma wielu wrogów. Przede wszystkim jest to dziki wilk, drapieżnik szczytowy i władca lasu. Następnie lisy, puchacze i jastrzębie. Niewątpliwie wszystkie zwierzęta znacznie większe od kuny są jej głównymi wrogami i konkurentami w walce o pożywienie. Dlatego to leśne zwierzę nie zawsze spokojnie wędruje po lesie; starannie eksploruje każdy ukryty zakątek, zanim odpocznie i zaśnie w tym czy innym miejscu.

Styl życia zwierzęcia

Zwierzę to uwielbia dziuple martwych drzew, których wysokość waha się od 2 do 5 metrów. Gniazda ptaków i szczeliny między skałami również mogą stać się dla kuny domem, ponieważ czują się tam bardzo komfortowo. Zwierzę nie ma stałego miejsca zamieszkania.Ponieważ stale migruje przez określone obszary, które specjalnie oznaczyła (specjalny sekret), kuna kamionka może przebywać na tych obszarach corocznie, żerując i polując.

Kuna żyje przeważnie samotnie, jedynie w okresie letnim poszukuje partnera do rozrodu.

Sezon polowań na tego drapieżnika przypada na noc, więc zazwyczaj jest on czujny w nocy. Uwielbia ciemność i czuje się wtedy jak król lasu. Poluje zarówno na ziemi, jak i na drzewach, dusząc swoją ofiarę.

Polowanie na kuny

Prawie wszystkie gatunki łasicowatych mają luksusowe, piękne futro, więc ludzie na nie polują. Polowanie na kuny jest obecnie zakazane w niektórych obszarach, ponieważ ich populacja maleje. Ludzie zaczęli zastanawiać się, jak zrównoważyć ten spadek. Hodują i tuczą kuny w celach komercyjnych, ostatecznie produkując luksusowe futra dla szlachcianek. Płaszcz z kuny jest niezwykle ciepły i można go nosić nawet przez pięć sezonów.

Jak wspomniano powyżej, kuny żyją na wolności około trzech lat, ale zdarzają się wyjątki, które dożywają nawet 10 lat. To niezwykle krótki okres w porównaniu z ich długością życia w niewoli. W końcu, przy odpowiedniej opiece, żywieniu i udogodnieniach, kuna hodowlana może dożyć nawet 20 lat. Ta liczba jest oszałamiająca, ale ludzie nie muszą trzymać kun i wydawać na nie tak dużych pieniędzy, ponieważ wykorzystują je do innych celów, a nie ze względu na ich długie życie.

Kuna to urocze zwierzę, mimo że jest drapieżnikiem. Jej piękny, schludny pysk, długie, puszyste futro, pięciopalczaste łapy i długi, okazały ogon nadają jej zadbany wygląd. W końcu to małe zwierzątko jest... rodzimy mieszkaniec lasuZwierzę, które zdobi krajobraz, jest częścią łańcucha pokarmowego. Ludzie często o tym nie myślą. Bezlitośnie i okrutnie je zabijają, myśląc wyłącznie o zysku. Taka postawa może prowadzić do poważnych problemów, w tym wyginięcia niektórych gatunków z rodziny łasicowatych.