Niektórzy uważają leniwca za najwolniejsze zwierzę na świecie. Dużo śpi, mało się rusza, a jego nazwa mówi sama za siebie. Jednak wśród mieszkańców naszej planety jest wiele stworzeń, które mogą mu dorównać pod względem spokojnego tempa. Przyjrzyjmy się 7 najleniwszym zwierzętom.
Koala
Koale mają tempo metabolizmu prawie o połowę niższe niż większość ssaków. Zazwyczaj prowadzą siedzący tryb życia, czasami pozostając w bezruchu przez 16-18 godzin dziennie. Jednak w razie potrzeby zwierzęta te są zręczne w bieganiu, skakaniu z drzewa na drzewo, a nawet pływaniu. Największa prędkość, jaką osiągają podczas wspinaczki na drzewo, to około 447 centymetrów na sekundę.
Koale zazwyczaj nie marnują energii na agresję. Są jednak zwierzętami samotnymi i gdy samiec natknie się na rywala, zwłaszcza w okresie godowym, może dojść do krwawej walki.
Przyczepiając się do pnia drzewa, koala chroni się przed wysokimi temperaturami. W upały wspina się na akację – najchłodniejsze dostępne drzewo.
Żółw olbrzymi z Galapagos
Ten gad jest największym żyjącym obecnie żółwiem lądowym na Ziemi, znanym również jako żółw słoniowy. Osiąga imponujące rozmiary – waży 300 kg i osiąga 1 metr wysokości, a jego pancerz ma średnicę około 1,5 metra.
W ciągu dnia żółwie chowają się w zaroślach i rzadko opuszczają swoje schronienie. Wychodzą dopiero o zmierzchu, ale ich ciężkie skorupy, duża waga i krótkie, kolumnowe odnóża utrudniają im poruszanie się. W porze deszczowej i suchej żółwie te mogą migrować z jednego obszaru na drugi. Wówczas te samotnicze zwierzęta gromadzą się w grupach liczących 20–30 osobników, ale nawet w obrębie grupy niewiele ze sobą wchodzą w interakcje i pozostają samotnikami.
Ślimak ogrodowy
Ślimak to wyjątkowe stworzenie chronione muszlą. Może żyć nie tylko na wolności, ale także w domach. W ogrodach można go spotkać na chrzanie, rzodkiewce, kapuście i niektórych innych warzywach. Żywi się głównie gnijącymi częściami, ale może również uszkadzać zdrowe rośliny.
Ślimaki pojawiły się na Ziemi około 600 milionów lat temu, co czyni je jednymi z najstarszych mieszkańców Ziemi. W pełni zasługują na miano jednych z najwolniejszych stworzeń – średnio pokonują 7 centymetrów na minutę, a ich maksymalna prędkość to 1,3 centymetra na sekundę.
Leniwce
Korony drzew stanowią dla leniwców zarówno schronienie, jak i bogate źródło pożywienia, jednak szorstkie liście są mało odżywcze i niskokaloryczne. Ich strawienie zajmuje organizmowi około 90 godzin. Z powodu złej diety i powolnego trawienia, metabolizm zwierzęcia jest zahamowany, co zmusza je do życia w stanie ciągłego oszczędzania energii.
Leniwce śpią 15 godzin dziennie, ale nawet gdy są obudzone, wolą pozostać w stanie uśpienia. Kiedy już się poruszają, robią to bardzo wolno, ze średnią prędkością 3 cm na sekundę, pokonując nie więcej niż 20 metrów dziennie, czasami „przyspieszając” do 240 km/h.
Manaty
Te urocze olbrzymy urzekają łagodnym usposobieniem i ciekawością. Te duże zwierzęta wodne spędzają większość życia śpiąc lub żerując. Ważąc od 400 do 550 kg, nic dziwnego, że są niezdarne i powolne, potrafią pływać z prędkością zaledwie 5-8 km/h.
Manat nigdy nie wychodzi na ląd; całe życie spędza w płytkich wodach przybrzeżnych zatok, zatoczek, rzek i jezior, gdzie odpoczywa blisko dna, od czasu do czasu wystawiając głowę ponad powierzchnię, aby zaczerpnąć powietrza. Czasami może wysunąć przednią połowę ciała, łącznie z głową, na plażę i spać tam przez wiele godzin.
Potwór Gila z Arizony
To gatunek jadowitej jaszczurki, osiągającej maksymalną długość ciała 60 centymetrów, przy czym ogon stanowi 20% jej całkowitej długości. Gila waży od 350 do 700 gramów. W naturze żeruje rzadko, około 5-10 razy w roku, dlatego rzadko interesuje się zdobyczą.
Gila ma niski metabolizm. Jest jedną z najwolniejszych jaszczurek, poruszając się z prędkością 667 cm na sekundę. To wyjątkowe zwierzę spędza do 98% swojego życia pod ziemią, poświęcając około 180 godzin rocznie na żerowanie i rozmnażanie.
Europejski Proteus
Ten rzadki gatunek płaza ogoniastego żyje w całkowitej ciemności, w zimnych zbiornikach jaskiniowych, w temperaturze około 10°C. Odnóża nie mają rozwiniętych narządów wzroku, ale potrafią postrzegać światło całą powierzchnią ciała. Odnóża żyją średnio 70 lat, ale zdarzają się okazjonalnie stulatki.
Europejskie płazy łuskowate praktycznie nie potrzebują pożywienia ani ruchu. W ciągu prawie siedmiu lat obserwacji płazy te przemieszczały się średnio na odległość 10 metrów. Ich ruchy są związane wyłącznie z okresem godowym, który występuje raz na 12 lat. W pozostałym czasie nie muszą zużywać energii: nie polują; złapanie jednego robaka wystarcza, aby zaspokoić ich głód na długi czas.
