Alabaj turkmeński: zdjęcia, podstawowe cechy, pielęgnacja i szkolenie

Turkmeński ałabaj to jedna z najstarszych ras. Pochodzenie tego psa jest ściśle związane z selekcją naturalną. Około sześć tysięcy lat temu mieszkańcy terenów dzisiejszej Azji Środkowej potrzebowali psów do pilnowania bydła. W tym celu wyhodowali mastify, przodków wilczarza turkmeńskiego.

Do pilnowania i odpierania wrogów wybierano wyłącznie najlepsze psy. Ta ludowa hodowla zaowocowała powstaniem wytrzymałego, odważnego i silnego psa, który stał się niezawodnym obrońcą i najlepszym przyjacielem człowieka.

Wilczarz turkmeński: zdjęcie, główne cechy

Wytrzymałe i silne psy rasy alabai są proporcjonalne i harmonijnie zbudowane. Mają dobrze rozwinięte mięśnie i elastyczną, grubą skórę. Wysokość w kłębie psa wynosi 70 cm dla psów i 65 cm dla suk. Połowę wysokości psa stanowią długie kończyny przednie.

Wilczarz turkmeński ma:

• rozwinięte mięśnie nóg tylnych i przednich;
• masywna głowa i pysk;
• grube usta;
• płynne przejście od czoła do pyska;
• wyraźnie zaznaczone łuki brwiowe;
• szerokie szczęki;
• duże białe zęby;
• masywna szyja z podgardlem.

Gęsta sierść alabaja może być płowa, brązowa, ruda, szara, czarna, a nawet pręgowana. Wilczarz turkmeński może mieć przylegające krótkie lub długie włosy do 10 cm długości.

Trójkątne uszy psa można przyciąć, ale nie jest to obowiązkowe w standardzie. Nieskopiowany ogon również nie jest uznawany za wadę na wystawach.

Charakter Alabai

Wilczarz turkmeński jest silny i aktywne psy o zrównoważonym charakterze i stabilną psychikę. Samce tej rasy mają spokojną naturę, podczas gdy samice są bardziej niespokojne i aktywne.

Alabaj harmonijnie łączy w sobie cechy arystokratyczne z siłą dzikiego zwierzęcia. Wilczarze są genetycznie zakorzenione w agresji wobec innych czworonożnych zwierząt, dlatego… potrafią dobrze o siebie walczyćSą gotowe dosłownie rozszarpać każdego obcego psa, ale zachowują spokój, gdy na ich podwórku mieszkają inne psy.

Alabaje są zazwyczaj spokojne w towarzystwie innych zwierząt. Można bezpiecznie zabrać małego kociaka do domu z dorosłym wilczarzem turkmeńskim. Po pewnym czasie zwierzę nawiąże z nim więź i stanie się opiekuńcze.

Alabaj nigdy nie zaatakuje człowieka, ale jest nieufny wobec obcych. Wilczarz turkmeński nie toleruje właścicieli o słabej woli. Jeśli okażesz słabość na wczesnym etapie, tresura psa będzie trudna. Już od najmłodszych lat Alabai chodzą z wysoko uniesioną głową.W nowym środowisku natychmiast szukają przywódcy stada i starają się zająć jego miejsce. Dlatego szkolenie psa i pokazywanie mu jego miejsca jest kluczowe od szczenięcia.

Wilczarz turkmeński jest bardzo ciekawski i wtyka nos w najróżniejsze miejsca. Jeśli wywęszy coś interesującego, może nawet spróbować to wyczuć zębami. Instynkty należy eliminować już od najmłodszych lat psy. W przeciwnym razie pies może zjeść coś zepsutego i umrzeć.

Co ciekawe, psy rasy alabai są genetycznie zaprogramowane do nocnego trybu życia. Ponieważ pasterze kładli się spać w nocy, psy pilnowały stada. I nadal robią to pod osłoną ciemności. Azjaci są na straży, strzegąc swojego terytorium i właścicieli.

Alabai to urocze i wesołe psy, które uwielbiają biegać i bawić się. Z przyjemnością będą towarzyszyć właścicielom na spacerach i zabawiać ich swoimi psotami. Musisz być czujny, bo stanowią zagrożenie dla innych psów.Wilczarz ma zabójczy uścisk, dlatego podczas spacerów z nim należy zachować ostrożność.

Szkolenie wilczarza turkmeńskiego

Szczenięta alabai są dość łatwe w wychowaniu i szkoleniu. Chętnie wchodzą w interakcje z właścicielami i są im posłuszne. Tylko doświadczony trener psów może przeszkolić dorosłego psa przyzwyczajonego do nieposłuszeństwa.

Wyczuwając słabość charakteru właściciela, zwierzę może ją wykorzystać. Nie oznacza to jednak agresji. Odmowa wykonania polecenia, przebiegły pies może udawać choregoWystarczy, że raz jej pożałujesz, a będzie stosować te techniki wielokrotnie. Dlatego głównym celem szkolenia alabaja jest osiągnięcie bezwarunkowego posłuszeństwa.

Od najmłodszych lat agresja wobec innych psów u owczarków azjatyckich musi być tłumiona. Są one szczególnie niechętne małym psom. Dlatego te negatywne cechy należy przezwyciężać już od szczenięctwa. zwierzę powinno być przyzwyczajone do spacerów z innymi psamii karać za każdą agresję. W przeciwnym razie trudno będzie spacerować po ulicach miasta i chodzić na wystawy psów z dorosłym alabajem.

Jeśli posiadasz wilczarza turkmeńskiego, wskazane jest odbycie kursów szkolenia posłuszeństwa i specjalistycznych szkoleń. Po ich ukończeniu Możesz z łatwością wyszkolić swojego pupila na psa ochroniarza., dzięki któremu nie będziesz się bał chodzić nawet po najciemniejszych ulicach miasta.

Pielęgnacja i konserwacja

Turkmeńskie ałabaje są zaskakująco mało wymagające, jeśli chodzi o warunki bytowe. Ponieważ zostały wyhodowane w surowym klimacie, są bezpretensjonalne i mogą żyć na zewnątrz. Aby zapewnić psu schronienie przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi i spokojny sen, potrzebuje przestronnego kojca i zagrodyDobrze znoszą upały i zimno, ale w upalne letnie dni łatwo ulegają udarowi cieplnemu. Alabai powinny być trzymane w domu do ukończenia pierwszego roku życia.

Gęsta sierść wilczarza jest odporna na brud, dzięki czemu nawet bez specjalnej pielęgnacji przez długi czas wygląda czysto i schludnie. Psy linieją przez cały rok, ale szczególnie intensywnie wiosną. Dlatego sierść… należy regularnie szczotkowaćTa procedura znacznie ograniczy linienie. Najlepiej czesać psa na zewnątrz. Wielu przedsiębiorczych właścicieli wykorzystuje futro swojego psa do robienia skarpetek. W sezonie linienia można wyczesać tyle futra, że ​​wystarczy na sweter.

Ważne jest regularne sprawdzanie uszu i oczu psa. Jeśli uszy są przycięte, mogą się zatkać zanieczyszczeniami, które należy usunąć wacikiem.

Pazury alabaju należy przycinać dwa razy w miesiącu. Kąpiel psa kilka razy w roku jest wystarczająca.

Funkcje karmienia

Dużego psa należy odpowiednio karmić. Główne wytyczne dotyczące żywienia alabaja obejmują:

1. Żywność naturalna lub sucha powinna być świeża i wysokiej jakości. Żywność przechowywana w lodówce powinna być podgrzana do temperatury pokojowej.
2. Karmienie powinno odbywać się w tym samym czasie.
3. Pies nie powinien się przejadać.
4. Resztę jedzenia usuwamy.
5. Azjata powinien zawsze mieć dostęp do miski z wodą.
6. Zabrania się karmienia zwierząt słodyczami i kośćmi rurkowymi.
7. Alabai powinien mieć dwie miski. Jedna jest na jedzenie, a druga na wodę.
8. Pies nie powinien schylać głowy podczas jedzenia. Dlatego miski powinny być ustawione na specjalnej podstawce, której wysokość należy regulować wraz ze wzrostem psa.

Jeżeli alabai żywi się produktami naturalnymi, możesz go karmić:

• wołowina i cielęcina (bez wieprzowiny);
• zastąpić część mięsa podrobami;
• Karm kurczaka ostrożnie, upewniając się, że nie ma w nim kości rurkowatych;
• Zupy dla wilczarzy gotuje się z mięsa i zbóż, które należy półgotować;
• Możesz karmić swojego psa owsianką, gryką, ryżem;
• Niezbędne jest włączenie do diety ryb morskich, jaj, twarogu, nabiału oraz fermentowanych produktów mlecznych.

Jeśli przestawiasz swojego pupila na nową karmę, rób to stopniowo. Powoli zastępuj starą karmę nową każdego dnia przez tydzień.

Najczęstsze choroby psów rasy alabai

Ponieważ wilczarze mają dużą masę ciała, która wywiera nacisk na kończyny, często cierpią na zapalenie mięśni, artrozę, zapalenie ścięgien i zapalenie stawów. ćwiczenia i dodawanie witamin do diety a minerały są środkiem zapobiegawczym przeciwko tym chorobom.

Niedostateczna ilość ruchu u psów w mieszkaniu może prowadzić do wielu chorób układu krążenia. Dlatego jeśli Twój pupil przybiera na wadze, warto… zwiększyć liczbę i czas trwania spacerów, podczas którego pies musi się aktywnie poruszać.

Nieprawidłowości genetyczne u ałabajów turkmeńskich obejmują niepłodność u kobiet i wnętrostwo u mężczyzn. Częste są również nieprawidłowości w kolorze oczu i liczbie zębów.

Turkmeńskie ałabaje są w naszym kraju dość popularne, więc bez problemu można kupić szczeniaka. Chcesz kupić prawdziwego wilczarza? Jeśli szukasz szczeniaka o typowych cechach rasy, musisz poznać jego rodowód. Ale jeśli po prostu lubisz ałabaja turkmeńskiego i chcesz go jako przyjaciela i pupila rodziny, weź szczeniaka, który Ci się podoba i wychowaj go tak, jak uważasz za stosowne.