Dog argentyński to duży, silny i niezwykle inteligentny pies. W Argentynie był wykorzystywany do polowań na grubą zwierzynę. Rasa ta jest niepopularna w Rosji. Choć pies może wydawać się niebezpieczny i agresywny, ma łagodny charakter, jest przyjacielski wobec członków rodziny i dzieci oraz jest im oddany. W razie potrzeby potrafi bronić przed niebezpieczeństwem.
Treść
Dane historyczne
Rasa powstała w XX wieku w Argentynie. Została wyhodowana przez braci Antonia i Agustina Martinezów. Walki z udziałem psów rasy Cordovan były popularne w tym kraju. Naukowcy byli pod wrażeniem siły, wytrzymałości i mocy tych zwierząt. Chcieli stworzyć nową rasę o idealnym wyglądzie, łagodnym usposobieniu i przystosowaniu do życia rodzinnego. W eksperymentach wykorzystano psa rasy Cordovan, boksera, pointera, bullterriera, dog niemieckiego i inne rasy. W 1973 roku rasa została uznana na arenie międzynarodowej.
Dogo Argentino jest symbolem kraju. Znany jest również jako „Dogo Argentino”, mastif argentyński lub „Biały Anioł Śmierci”. Jest to pierwsza i jedyna rasa wyhodowana w Argentynie.
Opis zewnętrzny
Długość życia wynosi 12–16 lat. Są to duże okazy, o wysokości w kłębie 60–68 cm u samców (waga 40–45 kg) i 60–65 cm u samic (waga 40–43 kg). Samce są zawsze zauważalnie większe i masywniejsze. Po globalnym uznaniu zdefiniowano następujące standardy:
- Szkielet jest mocny, kości szerokie. Budowa proporcjonalna, muskularna i atletyczna. Ciało kwadratowe. Kłąb wyraźnie zaznaczony. Klatka piersiowa szeroka i głęboka. Brzuch podkasany. Nogi długie, z dobrze rozwiniętą muskulaturą. Ogon długi, gruby u nasady, stopniowo zwężający się ku końcowi. W spoczynku zwisa nisko.
- Szyja jest mocna, krótka i dobrze rozwinięta. Pod gardłem znajdują się dwie małe fałdy.
- Głowa jest duża, bez ostrych kątów ani gwałtownych przejść. Czoło szerokie. Mięśnie ciemieniowe wyraźnie zaznaczone. Stop od czoła do kufy lekko zaznaczony.
- Kufa jest kwadratowa, proporcjonalna do długości czaszki. Nos jest duży, lekko zadarty i czarny, z dużymi nozdrzami. Kości policzkowe są wyraźnie widoczne.
- Szczęki są silne i potężne. Wargi są czarne. Zęby białe. Kły duże i ostre. Zgryz cęgowy lub nożycowy. Siekacze ustawione są ściśle w linii prostej. Zgryz może spowodować poważne uszkodzenie tkanek miękkich.
- Uszy są szeroko i wysoko osadzone. Po przycięciu są wyprostowane i szpiczaste. Nieprzycięte są półstojące, szerokie u nasady i zaokrąglone na końcach, opadające na boki głowy. Przycinanie jest dozwolone wedle uznania właściciela; w wielu krajach europejskich jest zabronione.
- Oczy mają kształt migdałów, są małych rozmiarów, szeroko i skośnie osadzone, brązowe lub czarne, obramowane ciemną powieką.
Sierść jest krótka, prosta, przylegająca do ciała, szorstka i błyszcząca. Podszerstek nie występuje. Skóra jest elastyczna i gruba, dopuszczalna jest ciemna pigmentacja. Sierść jest biała, ale może mieć plamkę na pysku (zwykle wokół oka), pokrywającą nie więcej niż 10% koloru podstawowego.
Cechy osobowości
Ten pies jest lojalny, aktywny, wesoły i dobroduszny. Ma zrównoważony charakter, jest bardzo inteligentny i nie jest skłonny do agresji. Szczeka tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Nadaje się dla rodzin z dziećmi (nie jest zazdrosny).
Dog niemiecki pierwotnie był wykorzystywany do polowań. Charakteryzuje się szybkim refleksem i zwinnością ruchów. Jest czujny, odważny, silny i odporny, gotowy do pomocy i ochrony. Jest przydatny jako pies stróżujący w domach i na terenach chronionych. Może brać udział w akcjach poszukiwawczo-ratunkowych oraz służyć jako pies przewodnik dla osób niewidomych.
Dogo Argentino nigdy nie był wykorzystywany w walkach psów.
Te psy można szkolić. Ważne jest, aby wyznaczać granice od najmłodszych lat (pokazując, że to ludzie rządzą). Każde polecenie musi być wykonywane poprawnie. Pozwalanie psu na dominację jest niedopuszczalne. Niedopuszczalne są również agresywne zachowania, takie jak krzyczenie, bicie czy pozbawianie jedzenia.
Zwierzęta domowe wymagają socjalizacji od najmłodszych lat (uczenia ich odpowiedniego reagowania na przechodniów i samochody). Dog niemiecki nie dogaduje się dobrze z innymi zwierzętami i jest terytorialny. Jednak jeśli zwierzęta są wychowywane razem, problemy nie wystąpią. Psy wymagają regularnych ćwiczeń i są zdolne do dominacji. Jeśli właściciel nie ma doświadczenia z tą rasą, najlepiej skonsultować się z trenerem psów. Dog niemiecki źle znosi długotrwałe okresy samotności. Z nudów mogą gryźć meble i buty.
Wybór szczeniaka
W Rosji rasa ta nie jest szeroko rozpowszechniona, ale prestiżowe szkółki można znaleźć w dużych miastach.
Szczenię oferowane jest do sprzedaży w wieku 2-2,5 miesiąca. W tym wieku powinno posiadać wszystkie niezbędne szczepienia i paszport weterynaryjny. Zdrowy szczeniak jest dobrze odżywiony, silny, aktywny i skory do zabawy, z piękną, miękką sierścią, wilgotnym noskiem i błyszczącymi oczami.
Ważne jest, aby obserwować zachowanie wybranego zwierzaka w jego naturalnym środowisku. Poproś hodowcę o dokumentację rodowodu jego rodziców, aby potwierdzić jego pochodzenie i stan zdrowia.
Cena szczeniaka klasy „pet” (do użytku rodzinnego) wynosi 15 000–20 000 rubli. Ekskluzywne okazy do hodowli i wystaw kosztują 30 000–50 000 rubli.
Psu nadaje się imię. Czasami nadaje się je w kojcu. Imię można zachować lub zmienić. Popularne imiona dla dziewczynek: Elsa, Rona, Ruta, Sherry, Utah, Emma. Dla chłopców: Ron, Rich, Ted, Archie, Lord, Zeus, Sam, Pete.
Konserwacja i pielęgnacja
Dog argentyński to pies łatwy w utrzymaniu. Idealnym miejscem dla niego będzie dom na wsi z przestronnym ogrodem, idealnym do spacerów. Jeśli to niemożliwe, pupil może przystosować się do życia w mieszkaniu.
Psy wymagają regularnych ćwiczeń (bieganie, skakanie przez przeszkody, pływanie, aktywna zabawa i długie spacery). Wyprowadzaj je na spacer dwa razy dziennie przez 1,5-2 godziny. W miejscach publicznych używaj smyczy i kagańca. Możesz zabrać swojego pupila na zewnątrz: do lasu, nad rzekę lub na wędrówkę.
Pies ten nie nadaje się do trzymania na łańcuchu, zimę spędza w domu. Latem można go trzymać w terrarium, chroniąc przed przeciągami i deszczem.
W domu przygotowano ciepłe, ciche miejsce z legowiskiem i zabawkami. Zakupiono miskę i produkty do pielęgnacji (szampon, grzebienie i obcinacz do pazurów).
Pielęgnacja
Nie jest wymagana żadna specjalna opieka. Właściciel wykonuje standardowe zabiegi. Szczenię jest przyzwyczajane do następujących czynności od szczenięcia:
- Sierść należy czesać raz na dwa tygodnie, używając specjalnej gumowej rękawicy.
- Zęby myje się co tydzień. Aby usunąć ciemną płytkę nazębną, kupuje się specjalne jadalne patyczki.
- Pazury przycina się raz w miesiącu i krótko obcina.
- Nie przesadzaj z kąpielami. Zaleca się kąpać psy krótkowłose 3-4 razy w roku. Używaj specjalnego szamponu.
- Przecieraj oczy wilgotną ściereczką raz w tygodniu i czyść uszy wacikiem. Możesz użyć specjalnych kropli oczyszczających.
Prawidłowe odżywianie
Należy stworzyć dietę naturalną lub stosować karmę komercyjną premium lub super premium. Podstawą diety jest surowe mięso (kurczak, indyk, królik, wołowina), gotowane podroby i ryby.
Możesz podawać ryż, płatki owsiane, kukurydzę, grykę i drobny makaron. Dodaj trochę warzyw, ziół i oleju roślinnego.
Codziennie podaje się fermentowane produkty mleczne (kefir, twaróg, mleko, fermentowane mleko pieczone, serwatkę, sery przaśne, jogurt naturalny). Raz w tygodniu podaje się 2-3 gotowane jajka kurze.
Jedzenie ze stołu właściciela jest nieodpowiednie: wędzone, solone, smażone, tłuste, marynowane, pikantne, wytrawne i pieczone – wszystkie te produkty są zabronione. Mają one negatywny wpływ na węch psa. Należy unikać roślin strączkowych, gotowanych ziemniaków, świeżej kapusty i kości rurkowatych. Wszystkie te produkty są słabo trawione.
Szczenięta mają dobry apetyt, ale nie należy ich przekarmiać. Do 6. miesiąca życia niemowlętom podaje się 4-5 posiłków dziennie w małych porcjach. Następnie przechodzi się na dwa posiłki dziennie, stopniowo zmniejszając ilość podawanego pokarmu.
Problemy zdrowotne, choroby
Pies jest silny i wytrzymały, ale niewłaściwa dieta i pielęgnacja mogą być przyczyną poważnych chorób:
- Alergie pokarmowe. Pojawia się zaczerwienienie i wysypka. Ważne jest, aby zidentyfikować i wyeliminować produkty wywołujące alergię.
- Problemy ze stawami kończyn. Występują u osób starszych lub z otyłością i są nieuleczalne. Zwierzę ma trudności z poruszaniem się i kuleje.
- Problemy ze wzrokiem. Pojawiają się z wiekiem.
- Przeziębienia spowodowane częstymi kąpielami oraz narażeniem na zimno i przeciągi.
Zwierzę może być głuche od urodzenia. Stan ten zazwyczaj objawia się u osobników z defektami charakterystycznymi dla danej rasy, takimi jak cętkowana sierść i jasne oczy.
Regularne kontrole weterynaryjne są niezbędne (co najmniej dwa razy w roku). Szczepienia (przeciwko nosówce, wirusowemu zapaleniu wątroby, wściekliźnie) należy wykonywać corocznie, a także należy przeprowadzać odrobaczanie.
Hodowla
Do rozrodu dopuszcza się wyłącznie zdrowe osobniki o idealnych cechach rasy. Optymalny wiek do krycia to 2 lata (po trzeciej rui samicy).
W tym czasie ciało zwierzęcia jest już w pełni ukształtowane.
Dzianie
Partnera dobiera się z wyprzedzeniem. Konieczne jest również zastosowanie profilaktyki przeciwrobaczej. Spotkanie odbywa się na terytorium samca.
Ciąża trwa średnio 60 dni. W tym okresie suka ma zapewniony odpoczynek, a liczne badania weterynaryjne są ważne. Suka zazwyczaj nie ma problemów z donoszeniem ciąży. Poród przebiega bezproblemowo, ale nadzór jest wskazany. W miocie jest od 6 do 12 szczeniąt. Zaleca się krycie suki nie częściej niż raz w roku.
Opieka nad potomstwem
Matka troskliwie opiekuje się swoimi dziećmi, karmiąc je mlekiem matki. To dostarcza im wszystkich niezbędnych witamin i minerałów.
Szczenięta rosną i rozwijają się szybko. W wieku 2-2,5 miesiąca stają się samodzielne. Otrzymują niezbędne szczepienia i są przygotowane do sprzedaży. Zaleca się jak najwcześniejsze znalezienie nowego domu.
Dog argentyński to wszechstronny pies, nadający się do stróżowania, polowania i jako doskonały towarzysz. Psy te są inteligentne, przyjazne, posłuszne i aktywne, jeśli zostaną odpowiednio wyszkolone.
