Nadmierna ilość sierści w mieszkaniu i nieprzyjemny zapach to główne powody, dla których ludzie boją się mieć psa w domu. Zapach psa jest ważny dla ochrony i komunikacji z innymi psami, dlatego jego gruczoły skórne regularnie wydzielają specjalny olejek zapachowy. Chociaż niektóre zwierzęta wydzielają zapach, inne są praktycznie go pozbawione. Dzieje się tak, ponieważ ilość i skład produkowanego olejku różnią się w zależności od rasy.
Rzadziej zapach może być objawem choroby lub dowodem niezdrowej diety.
Możliwe są również następujące przyczyny:
- woskowina uszna lub osad na uszach (jeśli problem ten nie ustąpi po wyczyszczeniu uszu, zwykle wskazuje to na stan zapalny);
- ropna wydzielina z powiek lub zapalenie spojówek (jeśli płukanie herbatą lub czystą wodą nie pomaga, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii);
- złe trawienie lub zapalenie dziąseł mogą być przyczyną nieświeżego oddechu;
- gruczołów potowych na łapach, jeśli nie zostaną one dokładnie umyte.
Najbardziej oczywistym sposobem na pozbycie się zapachu jest kąpiel psa. Pomoże to Twojemu pupilowi pozbyć się nadmiaru naskórka, sierści i kurzu, a także zapobiegnie infekcjom grzybiczym i pchłom. Jednak kąpiel nie zawsze jest skuteczna. Co więcej, nie przesadzaj z wodą – jeśli oleje zostaną wypłukane, organizm zacznie produkować ich więcej, co tylko nasili zapach.
W tym artykule omówimy rasy psów, które, jeśli przestrzegane są zasady higieny, nie będą sprawiały swoim właścicielom problemów z nieprzyjemnym zapachem.
Treść
Rasy psów, które nie wydzielają zapachu
W wielu przypadkach zapach psa jest związany z linieniem, czyli intensywnością linienia. Niektóre rasy linieją szybciej i częściej.
Oto rodzaje psów, które linieją mało:
- „nagie” psy;
- psy o kręconej sierści – wymagają pielęgnacji, ale wydzielają mało zapachu i linieją mało,
- zwierzęta o miękkim podszerstku i twardym włosie,
- psy o długiej sierści bez podszerstka.
Wybierając takiego psa, możesz zabić dwie pieczenie na jednym ogniu: pozbyć się sierści i zapachu.
Chiński grzywacz
Brytyjczycy są uważani za twórców standardu tej rasy; to właśnie w Wielkiej Brytanii przeżyła ona swoje „drugie narodziny”. Sam pies jest małą rasą miniaturową; jest pełen gracji i aktywny. Te zwierzęta mogą być bezwłose (z małymi kępkami sierści tylko na ogonie, głowie i kończynach) lub mogą mieć miękką, puszystą sierść na całym ciele.
Psy tej rasy tworzą silne więzi z opiekunami, ale źle znoszą samotność. Idealnie nadają się do mieszkania w bloku, ponieważ nie linieją i nie wydzielają nieprzyjemnego zapachu. Aby dbać o skórę grzywacza chińskiego, należy zaopatrzyć się w specjalny hipoalergiczny szampon i krem z filtrem przeciwsłonecznym. Jeśli mieszkasz w zimnym klimacie, powinieneś ubierać psa na zimowe spacery.
Terier tybetański
Ściśle rzecz biorąc, ten pies nie jest terierem, choć wyglądem go przypomina. Nazwę tę nadali mu turyści z Europy. Alternatywną nazwą rasy jest Tsang Apso, co w wolnym tłumaczeniu oznacza „kudłaty pies z prowincji Tsang”. Według najnowszych badań DNA pochodzi on od starożytnej rasy psów.
W rzeczywistości terier tybetański to rasa psów pasterskich. Uważa się, że został wyhodowany do pracy w świątyniach lub w gospodarstwie rolnym. Poza pasterstwem, terier może być doskonałym towarzyszem. Jest odważny i szybko nawiązuje więź ze wszystkimi domownikami, ale nie toleruje świnek morskich ani gryzoni, ponieważ jego instynkt łowiecki bardziej mu sprzyja.
Terier tybetański ma jedwabistą, gładką sierść, która jest uważana za hipoalergiczną i praktycznie bezwonną. Najlepiej ostrzyc psa i kupić mu kombinezon; w przeciwnym razie konieczne będą regularne kąpiele i szczotkowanie.
dalmatyński
Dalmatyńczyki to psy cętkowane, najlepiej znane z kreskówek Disneya. Obficie linieją, ale prawie nie wydzielają zapachu. Dlatego, o ile nie masz alergii na sierść, ten pies jest idealnym wyborem dla osób wrażliwych na zapachy.
dalmatyński Dalmatyńczyki to duża rasa, a ich utrzymanie wiąże się z pewnymi trudnościami. Dlatego nie należy decydować się na psa tylko dlatego, że jest uroczy. Mają silny charakter i nieustannie wystawiają na próbę hart ducha swoich właścicieli. Aby zapewnić posłuszeństwo dalmatyńczyka, nie należy okazywać mu słabości, w przeciwnym razie wyrośnie na kapryśnego i samowolnego. Regularne ćwiczenia i szkolenie są niezbędne, podobnie jak utrzymanie jasnej hierarchii. Dalmatyńczyki mogą stać się psami do towarzystwa, psami stróżującymi, a nawet psimi „nianiami” dla dzieci; kluczem jest odpowiednia ilość ruchu.
Basenji
Basenji to krótkowłosy pies myśliwski, używany do polowania na lwy. Znany również jako afrykański pies bezszczekowy, ma mocne, potężne zęby oraz doskonały wzrok i słuch. Rasa ta została niegdyś przywieziona do starożytnego Egiptu jako dar dla faraona; jej wizerunki można znaleźć na starożytnych papirusach.
Basenji nie szczekają ze względu na unikalną budowę gardła. Z ich pyska wydobywają się dźwięki przypominające wycie, miauczenie i rechotanie, a nie typowe szczekanie psa. Basenji wyglądem przypominają nieco koty, a ich charakter jest do nich podobny – są równie uparte i czyste. Psy te nie lubią kąpieli, ale dbają o higienę i nie wydzielają nieprzyjemnych zapachów. Basenji nie wymagają intensywnej pielęgnacji. Są trudne w tresurze i wymagają intensywnych spacerów trwających 2-3 godziny dziennie.
Pudel
Pudle to psy o kręconej sierści, które nie linieją ani nie wydzielają zapachu. Są inteligentne, aktywne, uwielbiają biegać i bawić się na świeżym powietrzu, świetnie dogadują się z dziećmi i potrafią odczytywać emocje właściciela. Są również cierpliwe, spokojne i uwielbiają kąpiele.
Jedną z zalet pudli jest to, że prawie nigdy nie wywołują alergii, dzięki niezwykle niskiemu poziomowi sebum. Ich jasna sierść z drobnym podszerstkiem przypomina włosy. Nie linieją praktycznie wcale, jeśli ich właściciel przestrzega zasad pielęgnacji. Wiele ras pudli (miniaturowych, toy i standardowych) jest rekomendowanych przez American Kennel Club (AKC) dla osób z alergiami.
Sierść pudla wymaga regularnego szczotkowania i okazjonalnego przycinania. To spełnienie marzeń właścicieli, którzy marzą o karierze fryzjera. Pudle potrzebują długich spacerów i ruchu. Są doskonałymi towarzyszami.
pomorski
pomorski Pomeranian to niewielka rasa psów, praktycznie bezwonna i hipoalergiczna, ponieważ produkuje bardzo niewielką ilość specyficznego białka alergenowego. Przypomina puszystą kulkę futra i wymaga regularnego szczotkowania. Szpic miniaturowy należy kąpać w ciepłej wodzie po każdym spacerze, maksymalnie dwa razy w tygodniu, oraz szczotkować 2-3 razy w tygodniu, aby usunąć podszerstek.
Przeczytaj także: zdjęcie i cena szpica pomeranian.
Gryf brukselski
Ta rasa psów ma szorstką sierść okrywową. Jest to rasa trymowana, co oznacza, że podszerstek należy usuwać podczas pielęgnacji, przed okresem linienia. Gryfoniki brukselskie można często kąpać. Są to rasy hipoalergiczne.
Gryfoniki są wesołe, spontaniczne i uwielbiają dzieci; ich mocne kości sprawiają, że trudno je zranić. Jednak wykorzystywanie tej rasy jako „pies niań” nie jest idealnym rozwiązaniem – gryfoniki potrafią się bronić w razie potrzeby. Psy te wymagają szkolenia; są inteligentne i dość aktywne, ale łatwo się męczą, więc wystarczą dwa 30-40-minutowe spacery dziennie. Są doskonałymi psami stróżującymi, ponieważ wyraźnie odróżniają znajomych od obcych. Dogadują się również z innymi psami dużych ras, ale dopuszczanie do kontaktu małych, niegroźnych zwierząt, takich jak papugi czy kocięta, jest niebezpieczne.
Charcik włoski
Wbrew powszechnemu przekonaniu, małe charty włoskie nie nadają się dla alergików. Jednak dla osób, którym przeszkadza silny zapach psa, chart włoski myśliwski jest idealnym wyborem, ponieważ nie będzie miał żadnego z tych problemów. Ta krótkowłosa, gładkowłosa rasa praktycznie nie linieje i nie wydziela zapachu.
Charciki włoskie są spokrewnione z chartami i wyróżniają się dobrze rozwiniętą muskulaturą, gracją i zwinnością. Charciki włoskie uwielbiają spacery na świeżym powietrzu, ale większe rasy psów mogą je zranić, czasami przypadkowo. Dlatego nie zaleca się ich rodzinom z dziećmi. Rasa ta nie jest również odpowiednia dla osób, które posiadają małe zwierzęta, takie jak szczury czy papugi, ponieważ staną się one łupem charcika włoskiego. Właściciele powinni być przygotowani na częste spacery z psem, ponieważ nie może on powstrzymać się od oddawania moczu przez dłuższy czas. Charciki włoskie nie tolerują również nagłych hałasów i ruchów, co może je denerwować.
Shih Tzu
Rasa ta wyróżnia się zwiększoną gęstością owłosienia, ale nie wywołuje alergii, ponieważ jej ciało pokrywa nie futro, a raczej sierść, z niewielką ilością puchu w podszerstku. Inna nazwa Shih Tzu„Chińskie lwiątko” lub „chryzantema dworu cesarskiego”.
Jednak długa grzywa shih tzu wymaga starannej pielęgnacji: comiesięcznych kąpieli z szamponem i odżywką oraz codziennego szczotkowania. Alternatywnie można umówić się na krótkie strzyżenie u groomera. Shih tzu wymagają również dobrze wentylowanego i chłodnego mieszkania. Mikroklimat jest kluczowy – w przeciwnym razie będą cierpieć z powodu upałów lub często się przeziębiać.
Mają łagodną, niepsią naturę, dlatego nazywane są „psami na emeryturze”. Shih tzu są bardzo wesołe, choć trudne w tresurze, nawet w nauce korzystania z kuwety. Dobrze dogadują się z dziećmi i równie chętnie bawią się, jak i siedzą na kanapie.
Terier
Wszystkie teriery są uważane za rasy psów o niskiej alergii, a Yorkshire Terrier, czyli Yorkie, jest uważany za najbardziej hipoalergiczny. Sierść Yorkshire Terriera jest bardzo podobna w strukturze do włosów ludzkich. Dlatego właściciele tych psów nie muszą martwić się o nieprzyjemny zapach ani alergie; jednak linienie może być problemem. Dlatego właściciele Yorków czasami skracają sierść, aby rozwiązać ten problem.
Teriery zostały wyhodowane do polowań, ale są przyjazne wobec ludzi i stanowią doskonałych towarzyszy. Te przyjazne i energiczne psy dobrze dogadują się również z innymi psami. Należy jednak pamiętać, że yorki mają kruche kości, dlatego nie są polecane rodzinom z dziećmi. Bardzo przywiązują się również do swoich opiekunów, źle znoszą samotność i pragną nowych wrażeń oraz spacerów. Dlatego jeśli wracasz do domu tylko na noc, yorkshire terrier nie jest dla Ciebie.
Czytać Więcej o terierach.
Meksykańska nagość
Xoloitzcuintli (Xolo), czyli nagi pies meksykański, to jedna z najstarszych ras pochodzących z Meksyku. Jak sama nazwa wskazuje, jest bezwłosy, z wyjątkiem małego kępki na głowie. Osiąga 60 cm długości i charakteryzuje się harmonijnie rozwiniętą sylwetką z długimi nogami. Psy te przybyły do ZSRR z Kuby w połowie lat 80. XX wieku.
Nagie psy meksykańskie znane są ze swojej łagodnej natury. Mają jednak delikatną skórę, która wymaga szczególnej pielęgnacji. Właściciele xolo z pewnością nie muszą martwić się o nieprzyjemny zapach. Rasa ta poci się wyłącznie przez opuszki łap i błony międzypalcowe.
Sznaucer olbrzymi
To największa ze wszystkich ras sznaucerów. Ich przodkowie byli psami pasterskimi, ale dziś sznaucery olbrzymie są uważane za psy myśliwskie. Potrafią być lojalnymi towarzyszami, ale wymagają szkolenia, ponieważ mają tendencję do dominacji. Mają sierść, która wymaga regularnego szczotkowania, ale sznaucery olbrzymie praktycznie nie wydzielają zapachu. Sznaucery olbrzymie są inteligentne i mogą być wykorzystywane jako psy służbowe; były wykorzystywane przez policję, a nawet wojsko.
Owczarek węgierski
Czasami ludzie uważają, że krótka sierść psa jest kluczem do jego bezwonności. Ale nawet psy krótkowłose potrafią wyczuwać zapach i agresywnie linieć. Owczarek węgierski pokazuje, że liczy się faktura sierści, a nie jej długość. Psy te mają podszerstek, który chroni przed zimnem, oraz miękką warstwę okrywową. Wymagają regularnego szczotkowania i częstych kąpieli, ale pozostają bezwonne nawet w upały i są hipoalergiczne.
Te psy są dość uparte i uwielbiają spacery, zwłaszcza w górach. Są również bardzo inteligentne i idealnie nadają się na nianie lub towarzyszki sportowe.
Krótkie wnioski
Nie wszystkie psy brzydko pachną, a długość sierści nie zawsze ma znaczenie. Jeśli rozważasz posiadanie zwierzaka, ale nie znosisz jego zapachu, po prostu wybierz rasę, która ma odpowiednie dla Ciebie cechy.
Przeczytaj także, Jakie rasy psów są odpowiednie dla niedoświadczonych właścicieli?
