Agility dla psów: korzyści i na czym polega

Brytyjczycy poświęcają wiele uwagi wystawom, na których świętują swoje zwierzęta. Nic więc dziwnego, że przypisuje im się stworzenie nowego sportu – agility dla psów. Dziś wielu uznałoby to za chwyt PR-owy, ale wtedy nie chodziło im o żadne merkantylne cele; chcieli po prostu nieco zmodyfikować proces wystaw psów.

Ich pragnienie doprowadziło do stworzenia centralnego ringu, na którym znajdowały się przeszkody przypominające te w skokach przez przeszkody dla koni. Różnica polegała na dodaniu "przejażdżki z psem"W procesie prezentacji psów uczestniczyli bezpośrednio trenerzy, którzy musieli zademonstrować umiejętności swoich pupili. Już pierwsze zawody przyniosły im bezprecedensowy sukces. Doprowadziło to do regularnego tworzenia podobnych torów przeszkód w innych krajach. Z czasem ten rodzaj pokazu stał się znany jako agility.

Podstawowe zasady

Wielu właścicieli agility przyciąga fakt, że do uczestnictwa nie są wymagane żadne specjalne dokumenty ani umiejętności. Najważniejsze jest to, pokaż publiczności swojego czworonożnego pupila i pokaż, do czego jest szkolonyOwszem, istnieją certyfikowane zawody agility dla psów, w których psy muszą przejść inspekcję. Jednak w większości przypadków te zawody, często z pulą nagród, pozwalają na udział psów dowolnej rasy, w tym kundelków. W tym przypadku nacisk kładziony jest nie na wygląd, ale na to, jak szybko i precyzyjnie trener i jego czworonożny przyjaciel wykonują zadania.

Cechą charakterystyczną tego sportu jest to, że trener występuje przed publicznością ze swoim psem.

Na podstawie wyników pokonania toru przeszkód, wydajność każdej pary jest oceniana indywidualnie. Każdy zespół ma szansę otrzymać niewielki bonus czasowy.

Aby wziąć udział w zawodach agility, musisz spełnić szereg wymagań:

• W tych zawodach Mogą wziąć udział wszystkie psy bez względu na płeć, wiek, typ budowy ciała i rasę.
• Przewodnik pomaga psu w wykonywaniu niezbędnych zadań za pomocą głosu, gestów i postawy. Zasady zabraniają celowego pomagania zwierzęciu poprzez dotyk, smakołyki lub zabawki.
• Przed wyborem toru przeszkód sędziowie oceniają skład uczestników, każda z przeszkód musi być ponumerowanaEfektem końcowym powinna być trasa, której pies nie będzie w stanie pokonać samodzielnie.
• Każdy zespół ma tylko jedną próbę pokonania toru przeszkód. Następnie ich osiągnięcia są oceniane, w tym cechy zwierzęcia, a na koniec zespół otrzymuje punkty.
• Regulamin konkursu dla prezentera jedna próba ukończenia trasy przypada jednej osobieDaje mu to możliwość wyboru właściwej taktyki, która skróci czas pokonania trasy.
• Jakiekolwiek fizyczne ukaranie zwierzęcia przez jego przewodnika będzie skutkować natychmiastową dyskwalifikacją zespołu.

W przypadku niektórych zawodów mogą obowiązywać bardziej rygorystyczne lub łagodniejsze zasady. Zależy to od stopnia trudności trasy i puli nagród. Na przykład, jeśli zawody nie oferują nagród lub są organizowane w celach charytatywnych, jedna drużyna może składać się z kilku par. Ponadto, w zawodach mogą brać udział nie tylko psy dorosłe, ale także szczenięta, psy niepełnosprawne, trenerzy z wrodzonymi niepełnosprawnościami i inne osoby.

<!—cke_bookmark_72E—>

Sprzęt do ćwiczeń zwinnościowych

Dla każdego takiego konkursu dostępny jest standardowy zestaw przeszkódCo więcej, w każdym przypadku mogą mieć różną wysokość, rozmiar i odległość między punktami kontrolnymi. W zależności od rodzaju wykonania i rodzaju przeszkody, przeszkody zręcznościowe klasyfikuje się na kilka typów.

Aby zapewnić równe traktowanie wszystkich zwierząt, bez względu na typ ich osobowości, w programie kursu uwzględniono nie tylko przeszkody dla choleryków, ale także przeszkody wymagające od zwierzęcia opanowania i ścisłego posłuszeństwa:

• SlalomSkłada się ona z 12 pionowo zamontowanych i elastycznych słupów, przez które zwierzęta muszą przechodzić, poruszając się po okręgu.
• PlatformaSkłada się z podium z nachyloną poprzeczką do wejścia i wyjścia. Pies musi pozostać na platformie w określonej pozycji przez określony czas, ustalony przez sędziów.
• Strefa lub kwadratOdcinek toru z taśmą wokół obwodu. Po wejściu na niego pies musi przyjąć określoną pozycję – usiąść lub położyć się – i pozostać w niej przez określony czas.

Kontakt

• WysięgnikPrzeszkoda zbudowana z trzech desek o szerokości 20-30 cm, przypominająca most. Do nachylonych części dodawane są poprzeczki, co ułatwia psu pokonywanie przeszkód i pozwala zachować bezpieczeństwo. Główna część przeszkody znajduje się 1 metr lub wyżej od podłoża. Zgodnie z przepisami, przewodnik może iść wzdłuż wysięgnika równolegle do psa i udzielić mu wsparcia w razie upadku. Strefa kontaktu jest odpowiednio jaskrawo oznaczona i znajduje się u podstawy podwyższonych części. Pies musi wbiec na wysięgnik. Próba wskoczenia na wysięgnik zostanie uznana za wykroczenie.
• SlajdSkłada się z dwóch desek o szerokości 80-100 cm, połączonych ze sobą końcami. Powstały kształt powinien być trójkątem o bokach równoramiennych, którego wierzchołek powinien znajdować się 2,5 metra nad ziemią. Strefa kontaktu znajduje się na szczycie przeszkody. Po wejściu na nią zwierzę musi dotknąć strefy kontaktu łapą z każdej strony.
• Huśtać sięTa przeszkoda została zaprojektowana jako atrakcja dla dzieci. Wykonana jest z deski o długości 2-3 metrów i szerokości 30-40 cm, zamontowanej na trójkątnej podstawie. Obciążnik umieszcza się po stronie wejścia i na ziemi. Zwierzę musi wbiec na deskę powyżej środka, poczekać, aż opadnie, a następnie zbiec z powrotem na ziemię. Zwierzę musi dotknąć każdego punktu styku po stronie wejścia i wyjścia. Podczas konstruowania tej przeszkody należy dokładnie obliczyć jej ciężar i wymiary: musi być ona łatwa do pokonania nawet dla małych psów, tak aby po wbiegnięciu na przeszkodę deska mogła opaść w ciągu 2-3 sekund.
• RuraJest to pusta plastikowa konstrukcja o dużej średnicy. Może być również zamknięta, ale zależy to od stopnia trudności toru przeszkód. Przeszkoda może mieć różną wysokość, w zależności od tego, czy tor wymaga biegu, czy czołgania się.
• TunelSkłada się z korytarza wykonanego z lekkiego, wytrzymałego materiału, ze sztywnym wejściem z rury plastikowej o dużej średnicy. Zwierzę musi podbiec do przeszkody, a od tego momentu trener powinien dawać zwierzęciu komendy głosowe, dokąd ma iść. Przeszkoda zostanie zaliczona, jeśli zwierzę pokona korytarz bez zatrzymywania się.
• PrzemianaSkłada się z platformy z kilkoma rampami, z których dwie są oznaczone strefami kontaktu. Aby się po niej poruszać, zwierzę podąża za głosem przewodnika. Po pokonaniu przeszkody musi zejść z niej po zamontowanych wcześniej poręczach.

Bezkontaktowe przeszkody do przeskakiwania

• SkokiSą to przeszkody zaczerpnięte z zawodów w skokach przez przeszkody dla koni. Składają się z dwóch pionowych drążków z zamontowaną na nich poprzeczką. Zwierzę musi je przeskoczyć, nie dotykając ich. Przeszkody są rozmieszczone w niewielkiej odległości i mogą być nazywane podwójnymi lub potrójnymi przeszkodami.
• OgrodzeniePrzeszkoda, którą pies musi przeskoczyć, aby ją pokonać. Zamiast cienkich prętów, są one wykonane z tarcz lub „żywopłotów”.
• OponaSkłada się z kwadratowej ramy, na której za pomocą linek montowana jest okrągła bariera. Najczęściej bariera jest wykonana z gumy pochodzącej z opony samochodowej, owiniętej folią lub taśmą.
• Skok w dalAby to osiągnąć, instaluje się blisko siebie grupę platform o niewielkiej wysokości i szerokości. Zwierzę musi przeskoczyć je bez dotykania się. W niektórych przypadkach zamiast tego stosuje się fosę wypełnioną wodą.

Ta nowa dyscyplina sportu z roku na rok zyskuje na popularności, co prowadzi do jej dalszego rozwoju. Obecnie wyróżnia się kilka rodzajów agility, w zależności od rasy i poziomu zaawansowania zwierzęcia. Zawody dla psów małych ras najczęściej składają się z przeszkód kontaktowych. Ze względu na większą wszechstronność, psy średniej wielkości trenuje się na torze przeszkód mieszanych. W agility dla większych psów, przeszkody są uwzględniane w programie, aby ułatwić im poruszanie się. W tym celu stosuje się sprzęt, który pozwala zwierzętom wspinać się bez ryzyka zaklinowania.

<!—cke_bookmark_85E—>

Czy sport jest dla każdego, czy są wyjątki?

Warto zauważyć, że każdy pies może opanować ten sport. Najważniejsze, żeby właściciel miał ku temu chęci. Agility można uprawiać nawet jeśli nie planujesz trenować swojego pupila do zawodów wysokiego szczebla. Sama agility przynosi ogromne korzyści nie tylko zwierzętom, ale także ich właścicielomWśród szerokiej gamy psów istnieją pewne rasy, które idealnie nadają się na tego typu wydarzenia:

• kollia;
• Owczarki australijskie i belgijskie.

Właściciele zrzędliwych pekińczyków nie powinni przegapić okazji, by zdobyć praktyczne doświadczenie z agility. Możesz zacząć trenować nawet w swoim mieszkaniu. Każdy pupil z pewnością pokocha ćwiczenia zawarte w programie agility. Jeśli jednak zauważyłeś, że Twój czworonożny przyjaciel radzi sobie z tym wszystkim stosunkowo łatwo, być może powinieneś zająć się tym sportem profesjonalnie i zapisać psa na zajęcia agility. Jeśli chcesz, możesz nawet zbudować pełnoprawny tor agility:

• Będziesz potrzebować otwartej, równej polany o powierzchni co najmniej 30 x 30 m.
• Wykonanie muszli również nie sprawi większego problemu; potrzebne schematy można znaleźć na różnych stronach internetowych.
• Na koniec pozostaje już tylko zdobycie przedmiotów eksploatacyjnych, które przy odrobinie umiejętności bardzo szybko zamienią się w przydatny sprzęt do zręczności.

Jedynym powodem, dla którego właściciel nie chciałby trenować swojego pupila w agility, jest brak czasu lub chęci. Niezależnie od stopnia wyszkolenia Twojego czworonożnego przyjaciela, nie powinieneś zaniedbywać treningu agility. Mają wiele… zaletyktóre docenisz nie tylko Ty, ale i Twój pies:

• Możliwość rozwoju u Twojego pupila posłuszeństwo, bez uciekania się do siły fizycznej. Zajęcia odbywają się w formie gry, nic więc dziwnego, że ten sport przynosi tak doskonałe rezultaty.
• Regularność. Główną wadą wielu rodzajów treningu jest to, że pies po jego ukończeniu się nudzi. W przypadku agility nie ma takiej sytuacji, ponieważ program oferuje kilka poziomów trudności.
• Wzajemne zrozumienie. Będziesz w stanie popraw swoją relację ze swoim czworonożnym przyjacielemJeśli wykonasz z nim te ćwiczenia. Agility jest szczególnie przydatne dla psów adoptowanych ze schroniska lub tych, które niedawno doświadczyły poważnego urazu psychicznego.

Wniosek

Każdy właściciel psa w pewnym momencie myśli o szkoleniu swojego pupila. Jednak osoby znające standardowe programy raczej nie będą zachwycone, gdy ich pupil ukończy jeden z nich. Nie jest to jednak konieczne; możesz obrać inne podejście i zacząć od agility. To sport, który przygotowuje psy do zawodów. Możesz jednak trenować agility, nawet jeśli nie planujesz w nim uczestniczyć. Główną zaletą agility jest to, że pomoże Ci ono nawiązać bliższą relację z czworonożnym przyjacielem i utrzymać psa w dobrej kondycji.