Schipperke: opis rasy, pielęgnacja i szkolenie

Schipperke to rasa psów pasterskich. Te miniaturowe owczarki przypominają wyglądem szpice. Doskonale polują na małe gryzonie, krety i króliki, a często są wykorzystywane do ochrony statków. Aktywne i inteligentne, nadają się również do mieszkań i domów na wsi.

Tło historyczne

Uważa się, że Schipperke pochodzi z Belgii. W IV wieku plebsowi zakazano trzymania dużych psów, co doprowadziło do rozwoju dwóch rodzajów psów pasterskich: małych i dużych. W ten sposób miniaturowe Schipperke rozprzestrzeniły się po Belgii, a później po całej Europie. Oficjalny opis rasy pojawił się jednak dopiero pod koniec XIX wieku.

Aby je zachować, w Belgii powstał pierwszy klub hodowlany. Eksperci uważnie monitorują proces hodowli.

Opis rasy

Schipperke to dobrze zbudowany, mały pies. Psy różnią się od suk rozmiarem i proporcjami. Średni wzrost dorosłego człowieka wynosi od 25 do 33 cm. Wielkość psa nie ma większego znaczenia w przypadku standardu, jednak istotną rolę odgrywają następujące cechy:

• Waga. Za akceptowalny uznaje się zakres od 3 do 9 kg, natomiast optymalny od 4 do 7 kg.
• Długość grzbietu. Pomiar ten powinien być równy wysokości w kłębie.
• Pysk psa. Powinien być krótszy od czaszki i zajmować mniej niż połowę długości głowy.

Standard rasy:

• Ciało jest kwadratowe. Szyja nie jest długa, klatka piersiowa jest mocna, a kłąb dobrze rozwinięty. Pachwina powinna być podciągnięta.
• Głowa jest skrócona i ma kształt klina.
• Oczy mają kształt migdałów i są małe. Tęczówka jest brązowa.
• Uszy są małe i spiczaste na końcach.
• Kończyny są silne. Tylne nogi są nieco dłuższe od przednich.

Schipperke rodzą się bez ogona i zazwyczaj są krótko kopiowane. Ich skóra jest gładka i czarno pigmentowana. Gęsty podszerstek jest bardziej miękki niż sierść pełna i zapewnia niezawodną ochronę przed wilgocią i wiatrem. Czarna sierść rośnie gęsto. Sierść na uszach, nogach i pysku jest krótsza. Najdłuższa sierść znajduje się na grzywie, kryzie i „portkach” (na tylnych i przednich nogach powyżej łokci).

Charakter

Schipperkes są nadpobudliwe i ciekawskie. Uwielbiają eksplorować otoczenie i obserwować aktywność swojego właściciela. Ta rasa idealnie nadaje się dla osób aktywnych, ponieważ uwielbia długie spacery i jogging. Schipperkes są bardzo oddane swoim właścicielom i uwielbiają spędzać z nimi czas.

Schipperkes dobrze dogaduje się z dziećmi, a dla dzieci powyżej 5. roku życia nie ma lepszego towarzysza zabaw. Pies toleruje psikusy małych dzieci i szybko znajduje z nimi wspólny język. Nie przepada jednak za zwierzętami domowymi, zwłaszcza małymi gryzoniami i ptakami, ponieważ traktuje je jako potencjalne ofiary. Jest nieufny wobec obcych. Jeśli uzna daną osobę za podejrzaną, może zaatakować.

Plusy i minusy

Zalety owczarków miniaturowych:

• szybko się uczy;
• przyjazne nastawienie do dzieci;
• lojalność wobec właściciela;
• kompaktowe wymiary.

Główną wadą tej rasy jest konieczność regularnego ruchu, na co nie wszyscy właściciele mogą sobie pozwolić ze względu na napięty grafik lub inne okoliczności. Kolejną wadą jest cena szczeniąt. Rasowy pies z kompletem dokumentów będzie kosztował co najmniej 80 000 rubli.

Edukacja i szkolenia

Schipperkes wymagają wczesnej socjalizacji. Zaleca się, aby nauczyć szczeniaka wszystkich niezbędnych umiejętności przed ukończeniem przez niego czwartego miesiąca życia. Właściciel musi być stanowczy, ponieważ psy tej rasy mają tendencję do dominacji. Jeśli właściciel będzie zbyt łagodny, zwierzę wyrośnie na niesforne i agresywne. Nie zaleca się jednak krzyczenia ani gróźb w celu okazania nieposłuszeństwa, ponieważ takie zachowanie może prowadzić do urazów psychicznych.

Schipperke nie nadaje się dla początkujących, ponieważ ze względu na jego upartą naturę tresura może być wyzwaniem. W takim przypadku z pomocą właścicielowi przyjdzie profesjonalny trener. Najlepiej prowadzić szkolenie w formie zabawy, ponieważ monotonne ćwiczenie komend szybko męczy psa i sprawia, że ​​traci on zainteresowanie nauką.

Funkcje treści

Niezależnie od miejsca zamieszkania, będą potrzebować codziennych spacerów. Rasa ta wymaga również regularnych ćwiczeń. W niepogodę zaleca się zabieranie ich na spacery w specjalnym kombinezonie, ponieważ Schipperkes nie powinien być często kąpany.

Będziesz także musiał zakupić następujące akcesoria:

• 2 miski na jedzenie i wodę;
• leżak;
• smycz i szelki;
• różne zabawki.

Pielęgnacja

Pielęgnacja Schipperke jest łatwa i poradzi sobie z nią nawet początkujący. Szczególną uwagę należy zwrócić jedynie na sierść i dietę pupila.

Oprócz szczotkowania, pielęgnacja obejmuje następujące zabiegi:

• badanie i czyszczenie uszu i oczu zwierzęcia;
• kąpielowy;
• mycie zębów.

Pielęgnacja

Pielęgnacja sierści Schipperke'a polega na szczotkowaniu jej 2-3 razy w tygodniu. Zaniedbanie tej rutyny może prowadzić do powstawania kołtunów. Zacznij od szczotkowania zwierzęcia grzebieniem o średniej długości zębów, przesuwając się od głowy do ogona, a następnie wygładź sierść rękawicą.

Schipperke linieją trzy razy w roku, ale mogą tracić sierść z powodu stresu. Suki zaczynają linieć po porodzie. Podszerstek odrasta w ciągu kilku miesięcy. Podczas linienia wymagane jest codzienne szczotkowanie. Do usuwania podszerstka należy używać szczotki z włosiem. Ważne jest, aby przyzwyczaić psa do tej procedury od szczenięcia, aby zapobiec późniejszemu stresowi.

Zaleca się kąpanie zwierzęcia nie częściej niż dwa razy w roku bez użycia szamponu. Nie należy suszyć sierści suszarką do włosów. Psy wystawowe należy kąpać w razie potrzeby, stosując specjalny szampon do czarnej sierści, który pomoże ukryć „rdzę” (końcówki włosów u Schipperke bledną na słońcu i stają się czerwonawe).

Zaleca się regularne szczotkowanie zębów psa specjalną szczoteczką i pastą do zębów. Ta procedura może być nieco trudna dla początkujących, dlatego najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Schipperkes są podatne na choroby okulistyczne, dlatego ich oczy wymagają szczególnej uwagi. Oprócz regularnego sprawdzania, czy nie ma w nich zanieczyszczeń i usuwania wydzieliny wacikiem nasączonym ciepłą wodą, należy co sześć miesięcy zabierać pupila na profilaktyczne badania kontrolne do lekarza weterynarii.

Zaleca się regularne badanie uszu i usuwanie nagromadzonych zanieczyszczeń w razie potrzeby. W tym celu należy użyć wacika nasączonego specjalnym płynem, dostępnym w aptece weterynaryjnej.

Karmienie

Przez pierwsze dwa tygodnie po zakupie szczeniaka od hodowcy zaleca się karmienie go tą samą karmą, którą podał mu hodowca. Po tym czasie można przejść na karmę naturalną lub wysokiej jakości karmę komercyjną (Acana, Royal Canin, Brit). Nie zaleca się mieszania tych karm.

Zaleca się karmienie dorosłego psa nie częściej niż dwa razy dziennie. Jeśli właściciel zdecyduje się karmić Schipperke wyłącznie karmą naturalną, powinien najpierw zapoznać się z listą zabronionych i dozwolonych pokarmów i potraw.

Tabela. Produkty dozwolone i zabronione

Ryby morskie należy rozdrobnić, a słodkowodne ugotować. Mięso można podawać na surowo, ale w takim przypadku należy je zamrozić na 2-3 dni lub sparzyć wrzątkiem.

Niezależnie od sposobu karmienia, pies powinien zawsze mieć dostęp do miski z przefiltrowaną wodą. Jeśli Twój Schipperke jest karmiony naturalną karmą, zaleca się dodanie do jego diety suplementów mineralnych. Najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii w sprawie odpowiedniego suplementu i dawkowania.

Zdrowie

Mimo stosunkowo dobrego stanu zdrowia, przedstawiciele tej rasy są podatni na następujące choroby dziedziczne:

• Choroby stawów biodrowych (dysplazja i aseptyczna martwica głowy kości udowej). Pierwsza choroba występuje u starszych psów. W tym przypadku lekarze weterynarii zalecają ograniczenie aktywności fizycznej i uzupełnienie diety psa suplementami mineralnymi. Martwica głowy kości udowej jest trudna do leczenia i najczęściej wymaga interwencji chirurgicznej.
• Zaburzenia metaboliczne (niedoczynność tarczycy i mukopolisacharydoza typu I11B). Niedoczynność tarczycy to choroba tarczycy leczona farmakologicznie. Mukopolisacharydoza, występująca u 15% pacjentów z zespołem Schipperke'a, może prowadzić do poważnych powikłań. Leczenie w takim przypadku ustalane jest indywidualnie.
• Choroby okulistyczne (zanik siatkówki i zaćma). Zanik może być wynikiem urazu lub stanowić samodzielną chorobę. Jest trudny do leczenia. Zaćma jest uważana za chorobę związaną z wiekiem u psów. Leczenie w tym przypadku polega na monitorowaniu ogólnego stanu zwierzęcia.

Średnia długość życia wynosi 13–15 lat.

Hodowla

Samice można rozmnażać dopiero po ukończeniu 15. miesiąca życia. Samce muszą mieć co najmniej rok. Wskazane jest, aby krycie przeprowadzać na terytorium samca, gdyż pies czuje się bardziej komfortowo w znanym sobie otoczeniu.

Szczenięta rasy Schipperke zazwyczaj rodzą od 2 do 4 szczeniąt w miocie. Po odstawieniu szczeniąt od piersi ich właściciel będzie musiał zapewnić im odpowiednią opiekę. Częstotliwość karmienia zależy od wieku szczeniąt:

• 1–2 miesiące – 6 razy dziennie;
• 2–3 miesiące — 4–5 razy dziennie;
• 3–6 miesięcy – 3–4 razy dziennie.

Porcje powinny być małe, a jedzenie ciepłe i papkowate. Podstawą diety niemowląt są różnorodne zboża. W wieku sześciu tygodni niemowlętom należy podawać również chude mięso, uprzednio sparzone wrzątkiem. Po ukończeniu pięciu miesięcy można dodać ryby.

Oprócz zbóż i mięsa, szczenięta powinny okresowo otrzymywać warzywa, owoce i fermentowane produkty mleczne. Szczególnie korzystny dla młodych Schipperkes jest twaróg. Najlepiej przygotować go samodzielnie, dodając 1-2 łyżki 10% chlorku wapnia do 1/2 litra gotowanego mleka. Ta potrawa doskonale zapobiega krzywicy.

Jeśli chcesz, możesz karmić swoje szczenięta specjalistyczną suchą karmą dla szczeniąt. Pamiętaj jednak, że powinna ona być co najmniej najwyższej jakości.

Pomysły na pseudonimy

Następujące imiona mogą pasować do męskiego Schipperke:

• Cmokanie;
• Brandy;
• Kości;
• Blackie;
• Corbon.

Odpowiednie pseudonimy dla dziewcząt:

• Nimfa;
• Rachela;
• Carly;
• Jody;
• Śliczny.

Schipperke to doskonały towarzysz dla osób aktywnych i lojalny przyjaciel nastolatków. Właściciele powinni jednak liczyć się ze szczególną uwagą, jaką wymaga szkolenie psa.