Szop pracz, pomimo swojej nazwy, nie jest prawdziwym psem, a tym bardziej szopem. Jedyne podobieństwa między szopem a szopem to wzór przypominający maskę na pysku, ciemnoszare baki i gęste, długie futro.
Wygląd
To małe, futrzane zwierzątko jest średniej wielkości i nie ma ogona. około 80 cm długości, a sam ogon ma 25 cmTen zabawny piesek przypomina futrzaną kulkę na krótkich łapkach. Ma gęste, długie futro. Jego futro osiąga długość do 12 cm – jest nieco szorstkie w dotyku, ale podszerstek jest miękki i puszysty. Szop pracz wygląda na kudłatego, ponieważ jego długa sierść pokrywa całe ciało, nawet ogon. Jego łapy pokryte są krótszym, ale równie gęstym futrem.
Zwierzę to ma wąski pysk i średniej wielkości głowę. Jego uszy są małe, ale stojące i zawsze czarne (z wyjątkiem albinosów, które są całkowicie białe). Sierść tego psa jest podobna do szopa pracza, ponieważ jest głównie pręgowana. Zimą umaszczenie psa staje się jaśniejsze, ale jego pysk zawsze pozostaje czarny.
Przedstawiciele tych psów są wszystkożerni, dlatego Ich zęby różnią się od zębów innych kłów.Potrafią żuć pokarm – zarówno zwierzęcy, jak i roślinny. Dzięki zaokrąglonym pazurom potrafią wykopywać bulwy i korzenie wszelkich roślin, a te same pazury pomagają jenotowi (podobnie jak szopowi) używać ich do łowienia ryb.
Nawyki i nawyki
Szopy pracze są doskonałymi pływakami i potrafią nawet wspinać się na drzewa, choć tylko na niewielką wysokość. Rzadko wykorzystują swoje zdolności wspinaczkowe, preferując życie w niżej położonych miejscach – pod korzeniami drzew, w opuszczonych norach lub w wąwozach. Jeśli nie znajdą niczego odpowiedniego, kopią własną norę, zazwyczaj w pobliżu zbiornika wodnego, z jednym głównym wyjściem i jednym bocznym.
Ten miniaturowy przedstawiciel rodziny psowatych nie ma praktycznie żadnych bliskich krewnych (szop pracz również nie jest z nim spokrewniony), a wśród dalszych - tylko pies domowy.
W poszukiwaniu ofiary szop pracz wyrusza na polowanie wieczorem, o zmierzchu. Brak światła słonecznego wcale mu nie przeszkadza i w tym czasie może spokojnie eksplorować najdalsze zakątki lądu, puste plaże i brzegi rzek. Podczas żerowania… może pokonywać duże odległości (do 10 km)Po drodze może znaleźć wszystko, co napotka – owady, żaby, ptaki, gryzonie, gady. Zjada nawet martwe zwierzęta i ryby, nie stroniąc od resztek jedzenia.
Szop pracz narodził się we wschodniej Azji:
- Chiny;
- Wietnam;
- Korea;
- Japonia;
- wschodnia część Syberii.
To ojczyzna tego psa. Lokalnie nazywa się go „tanuki”, co w przenośni oznacza „wilkołaka” i symbolizuje szczęście i dobrobyt.
Reprodukcja
Sezon godowy u szopów rozpoczyna się na początku lutego i kończy w połowie kwietnia. Samice wchodzą w ruję podczas hibernacji, zanim stopnieje śnieg. Podobnie jak szopy, są zwierzętami monogamicznymi i łączą się w pary jesienią. Każdy samiec ma więcej niż jedną samicę, a między samcami czasami dochodzi do drobnych walk.
Kopulacja między samcem a samicą przebiega szybko – 8–9 minut. Ciąża trwa 61–70 dni, po których rodzą się szczenięta, zazwyczaj 6–7. Jenoty czasami rodzą mioty liczące 16 szczeniąt. Młode matki rodzą znacznie mniej szczeniąt niż doświadczone (2–3 szczenięta).
Po narodzinach szczeniąt samce pozostają z samicami i pomagają im wychowywać potomstwo. W pierwszych dniach po narodzinach samica bardzo rzadko opuszcza gniazdo, dlatego Ojciec jest całkowicie zaangażowany w karmienie matki i swojego pupilaGdy szczenięta podrosną, oboje rodzice wychodzą po jedzenie.
Różnica między psem szopowym a szopem
Szop pracz i szop pracz różnią się pod wieloma względami: mają odmienny wygląd i żyją w różnych środowiskach. Szop pracz żyje na brzegach rzek (lub innych zbiorników wodnych), na wilgotnych łąkach z bagnami oraz w nadmorskich lasach porośniętych gęstymi krzewami. Szop pracz natomiast preferuje nory, dziuple starych drzew i szczeliny skalne – na wysokości 25–30 metrów.
Szop pracz jest niezdarny, ponieważ jest wybiera niższe miejsca, nie boi się przebywać w pobliżu siedzib ludzkichale z szopem jest odwrotnie: lubi żyć w wyżej położonych miejscach i ucieka z ludzkich siedzib.
Zarówno szopy, jak i jenoty potrafią pływać, ale tylko pies może pokonywać duże odległości w poszukiwaniu ryb, podczas gdy szop pozostaje na brzegu. Dzieje się tak, ponieważ pies jest bardziej wytrzymałym pływakiem.
Wynik jest taki sam, bez względu na to, jak je porównasz - to są zupełnie inne zwierzęta Pies otrzymał tę nazwę tylko dlatego, że wygląda bardzo podobnie do szopa, ale nie jest to określenie absolutne i kompletne.
