Mastif tybetański: największy pies na świecie, ważący 112 kg, zdjęcie psa

Mastif tybetański to jedna z najstarszych ras molosów, hodowana do pracy. Legendy o nim krążą od czasów starożytnych. Arystoteles i wielu innych autorów, którzy w tamtych odległych czasach odwiedzili Azję, z entuzjazmem opowiadało o tych majestatycznie dużych, silnych i niezwykle pięknych psach.

Znani kynolodzy aktywnie badali pochodzenie tych olbrzymów i ich miejsce w kulturze tybetańskiej. Pierwszym Europejczykiem, który posiadał największego psa świata, był Królowa Wiktoria w 1847 rokuNieco później psy te pojawiły się w Anglii. W 1898 roku para mastifów tybetańskich urodziła swoje pierwsze potomstwo w berlińskim zoo.

Historia pochodzenia

Tybet, pełen tajemnic i zagadek, leży po północnej stronie Himalajów, odizolowany od świata zewnętrznego ośnieżonymi szczytami tych gigantycznych gór. Dzięki tej izolacji psy tybetańskie zachowały pierwotne cechy rasy – wytrzymałość, silne zdrowie i niespotykaną siłę.

Ich długa, gęsta sierść z gęstym podszerstkiem, przypominającym lwią grzywę, zapewnia mastifom ciepło nawet w surowych tybetańskich mrozach. Ich solidna budowa pozwala im z łatwością poruszać się po skalistym terenie, pokonując imponujące odległości.

Według legend starożytnych Tybetańczyków, kolor tych dużych psów niesie ze sobą pewne znaczenie.

• Jasna plama zdobiąca potężną klatkę piersiową mastifów wskazuje na ich lojalne i odważne serce.
• Dwie plamy na brwiach to dodatkowa para oczu, która pozwala tybetańskim olbrzymom zajrzeć prosto w duszę człowieka i odczytać wszystkie jego myśli.

Te psy są z natury wytrzymałe i pomimo gigantycznych rozmiarów, żyją dość długo. Ich groźny wygląd przeczy ich dość spokojny charakterJednak gdy mastif wyczuje, że jego pan lub powierzone mu terytorium jest w niebezpieczeństwie, rzuca się do obrony swego terenu niczym rozwścieczony lew.

Co musisz wiedzieć o rasie

To największa rasa psów na świecie. Suki mierzą 61-71 centymetrów w kłębie, a psy 66-80 cm. Mogą ważyć do 112 kg. W wieku szczenięcym mastify tybetańskie, jak wszystkie psy, są niespokojne i psotne, ale w miarę dojrzewania zyskują inteligencję i w wieku dorosłym stają się spokojnymi i mądrymi psami.

Ten duży pies jest zawsze gotowy, by być u boku swojego właściciela. Nie jest to rasa, która stale potrzebuje czułości. Jeśli mastif potrzebuje uwagi właściciela, da ci o tym znać. najbardziej odpowiedzialny strażnik, który będzie bronił swojego terytorium i członków rodziny do upadłego. Jeśli w rodzinie są dzieci, pies stanie się niezastąpionym towarzyszem zabaw. Nawet w wieku dorosłym te olbrzymy uwielbiają bawić się z dziećmi, pozwalając im robić, co im się podoba. Ogólnie rzecz biorąc, mastify tybetańskie są rozsądne, spokojne i nie sprawiają żadnych kłopotów swoim właścicielom.

Dzięki gęstej, długiej sierści, ten pies może mieszkać na zewnątrz przez cały rok. Nie wymaga nawet klatki, ale trzymanie go w mieszkaniu może być dość trudne ze względu na niewielkie rozmiary i sierść mastifa tybetańskiego. Mastif tybetański linieje przez cały rok, co może pogorszyć jakość jego bujnej sierści, zmuszając właścicieli do codziennego odkurzania mieszkania. Ze względu na instynkt stróżowania, mastif tybetański jest najbardziej aktywny wieczorem i w nocy. W ciągu dnia wolę się wyspać, tak aby gdy zapadła noc, mogli ponownie pełnić wartę.

Rasa ta występuje w różnych kolorach: jednolitym czarnym, czarnym z rudym podpalaniem, złotym, jednolitym szarym, szarym ze złotym podpalaniem i kasztanowym. Czerwone plamy znajdują się na brwiach, wewnętrznej stronie nóg i na końcu ogona.

Cechy konserwacji i pielęgnacji

Rasa ta nie nadaje się dla początkującego hodowcy psów, dlatego lepiej, aby mastifa tybetańskiego kupiła osoba, która ma już doświadczenie w hodowli psów służbowych.

Wybór szczeniaka

Decydując się na zakup mastifa tybetańskiego, pamiętaj, że staranny dobór szczeniaka zadecyduje o tym, jakiego zwierzaka kupisz. Najważniejsze to… trzeba wybrać hodowców, które cieszą się dobrą reputacją. Przed zakupem szczeniaka warto przyjrzeć się jego rodzicom, sprawdzić, czy są zdrowi i mają dobry temperament, a także czy mieli już zdrowe potomstwo.

Po znalezieniu szczenięcia, które Ci się spodoba, warto zapytać hodowcę o jego kolejność urodzenia (najpierw rodzą się silniejsze i bardziej odporne szczenięta), jak zachowuje się w stadzie i czym różni się od rodzeństwa. Szczenię powinno zostać odebrane od matki w wieku 1-1,5 miesiąca, kiedy potrafi już samodzielnie jeść. Należy jednak pamiętać, że nawet w tym wieku szczenię jest dość duże i może ważyć do 9 kg. Po urodzeniu szczenięta ważą 0,6-0,9 kg.

Wychowanie olbrzyma tej rasy to mnóstwo pracy. Gdy tylko szczeniak przekroczy próg domu, musisz… zacznij go wychowywaćW przeciwnym razie możesz mieć problematycznego psa. Młodego mastifa trzeba nauczyć, żeby ci ufał. Wymaga to ciągłego głaskania, delikatnej rozmowy i akceptowania jego zaproszeń do zabawy.

Przygotuj się na to, że ten duży, rozbrykany bachor będzie cię wielokrotnie szturchał swoimi ostrymi szczenięcymi zębami. Jak szczenięta każdej innej rasy psów, mastify są bardzo aktywne i lubią psoty, zarówno duże, jak i małe. Nie powinieneś na nie krzyczeć, a tym bardziej je bić, ponieważ może to łatwo zrujnować zasłużone, ale wciąż chwiejne zaufanie psa. Może to doprowadzić do tego, że pies zacznie się ciebie bać, a w efekcie do rozpadu waszej relacji.

Jeśli chodzi o żywienie, szczenię powinno być karmione często i w małych porcjach. W okresie intensywnego wzrostu potrzebuje pokarmów bogatych w wapń, białko, witaminy i mikroelementy. Alternatywnie można stosować zbilansowaną karmę przeznaczoną specjalnie dla szczeniąt. Dorosły pies potrzebuje dwóch posiłków dziennie. Każdy posiłek powinien… jedz 0,3-0,4 kg wysokiej jakości pożywieniaDostęp do czystej wody w wystarczających ilościach jest niezbędny.

Kolejną ważną kwestią jest to, że mastify tybetańskie źle znoszą wysokie temperatury w czasie upałów i najlepszym rozwiązaniem dla nich jest szukanie cienia. Dlatego ważne jest, aby zapewnić im taką możliwość.

Jakiej pielęgnacji wymaga ta rasa?

Jeśli Twój duży przyjaciel nie bierze udziału w wystawach, to pielęgnacja nie jest wcale trudna i polega na czesaniu jego bujnego futra kilka razy w tygodniu specjalnym grzebieniem.

Jeśli posiadasz psa wystawowego, musisz przygotować się na to, że będziesz potrzebował częstszego mycia i suszenia suszarką do włosów, której celem jest ułożenie sierści we właściwym kierunku.

Na jakie choroby mogą cierpieć te psy?

Jak już wielokrotnie powiedziano powyżej, mastify tybetańskie mieć doskonałe zdrowieSzczenięta poniżej pierwszego roku życia mogą cierpieć na te same choroby, co inne psy (nosówka, zapalenie jelit itp.). Wymaga to szczepień odpowiednich do wieku. Jako osobniki dorosłe, mastif jest praktycznie wolny od chorób. Czasami może wystąpić wklęsła powieka. Problem ten można jednak łatwo skorygować chirurgicznie. Jak każdy duży pies, mastif może być podatny na dysplazję stawu biodrowego. Jeśli jednak szczenię pochodzi od zdrowych rodziców, ryzyko wystąpienia tej choroby jest minimalne.

Zawodnicy mastifów tybetańskich

Oprócz mastifów tybetańskich istnieje kilka innych ras, których przedstawicieli śmiało można nazwać największymi psami świata. Aby odpowiedzieć na pytanie: „Jaki jest największy pies świata?”, należy znać kryteria klasyfikacji rasy jako giganta.

A kryteria te są następujące: wysokość w kłębie powinna wynosić od 60 cm i więcej, minimalna waga od 55 kg.

Biorąc pod uwagę te cechy, tytuł największego psa przypada:

• Mastif angielski to główny rywal mastifa tybetańskiego. Wyhodowany w Wielkiej Brytanii, jest klasyfikowany jako rasa użytkowa. Może ważyć do 112 kg, a jego wysokość w kłębie waha się od 73 do 91 cm. Najcięższy pies tej rasy na świecie ważył 148 kg. Nabywając mastifa angielskiego, upiekasz dwie pieczenie na jednym ogniu – zyskujesz lojalnego towarzysza i doskonałego psa stróżującego.
• Wilczarz irlandzki – jego przeznaczenie i ojczyznę łatwo odgadnąć po nazwie rasy. Mierzy 76-80 cm w kłębie i waży 55-58 kg. Jest łatwy w szkoleniu i ma stosunkowo spokojne usposobienie. Występuje w kolorze szarym, białym i czarnym.
• Bernardyn to najsłynniejsza postać z filmu „Beethoven”. Został wyhodowany do ratowania zwierząt, ale szybko zyskał popularność jako pies domowy. Mierzy 65-85 cm w kłębie i waży średnio 85 kg.
• Dog de Bordeaux to najbardziej waleczny z olbrzymich psów. Pierwotnie hodowany we Francji do walk psów, dowiódł swojej wartości jako doskonały pies stróżujący. Psy te ważą średnio 56-60 kg i mierzą 60-70 cm wysokości w kłębie.
• Boerboel pochodzi z Afryki, gdzie został wyhodowany do stróżowania. Pomimo imponujących rozmiarów, jest bardzo łagodnym i czułym psem. Jeśli masz dzieci, stanie się ich najlepszym przyjacielem. Jego wysokość w kłębie wynosi 67-71 cm, a waga do 90 kg.

Pomimo tego, że obecnie rozpoczął się pewien modny trend, boom na małe rasy psówTe majestatyczne olbrzymy wciąż cieszą się popularnością. I nie bez powodu, ponieważ większość z nich, za groźnym wyglądem, skrywa spokojną i dobroduszną naturę. Jednak gdy ich dom lub właściciele są zagrożeni, bez wahania stają w ich obronie, a jeśli zajdzie taka potrzeba, oddają życie na ołtarzu rodziny.