Południowoafrykański Boerboel: wymagania dotyczące charakteru i utrzymania

Południowoafrykański boerboel to rasa stróżująca, nieuznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). W żyłach tych zwierząt płynie krew starożytnych molosów. Przedstawiciele tej rasy charakteryzują się mocną budową i słyną z odwagi, zwinności i wytrzymałości. Boerboel dobrze znosi ekstremalne wahania temperatury i charakteryzuje się dobrym zdrowiem. Przy odpowiedniej opiece jego długość życia wynosi około 13 lat.

Tło historyczne

Szczenięta rasy boerboel afrykański pojawiły się po raz pierwszy w Azji. Jakiś czas później psy zostały przetransportowane do Egiptu, a następnie wywiezione do Europy przez Aleksandra Wielkiego.

W XVII wieku pan J. V. Roebuck przywiózł afrykańskiego boerboela na Przylądek Dobrej Nadziei. Używał go do ochrony swojej rodziny. Od tego czasu rasa zaczęła się rozprzestrzeniać i rozwijać. Tylko najsilniejsze i najzdrowsze osobniki przetrwały w trudnych warunkach. Wraz z rozwojem cywilizacji ludzie przestali potrzebować tej rasy, a linia stopniowo wymarła.

Na początku XX wieku grupa entuzjastów rasy boerboel afrykańskiego pochodzenia wyruszyła na wyprawę do RPA w celu selekcji psów do hodowli. Dzięki staraniom hodowców rasa została reaktywowana w 1990 roku.

Opis zewnętrzny

Południowoafrykański boerboel waży około 90 kg i ma około 75 cm wysokości w kłębie. Samice są niższe i lżejsze od samców, z różnicą wzrostu od 10 do 15 cm i wagi od 20 do 25 kg.

W 2002 roku Południowoafrykański Związek Kynologiczny zatwierdził następujący wygląd zewnętrzny rasy:

• duża głowa, szerokie czoło z fałdami skórnymi w okolicy grzbietu nosa;
• mocne szczęki, duże zęby, zgryz nożycowy lub cęgowy;
• okrągłe brązowe oczy;
• uszy małe, o trójkątnym kształcie, gdy są czujne, lekko uniesione;
• umięśniona klatka piersiowa;
• proste kończyny z dużymi stawami;
• Gruby ogon osadzony jest wysoko i przycięty na 3. lub 4. kręgu.

Sierść tej rasy jest gęsta, krótka i lśniąca. Na pysku może występować czarna „maska”. Wzorzec dopuszcza następujące umaszczenia:

Kolor	Zdjęcie
Ożywić
Jasnożółty
Tygrys

Obecność białych plam na sierści jest poważną wadą rasy.

Cechy osobowości

Południowoafrykańskie boerboele są inteligentne i niezwykle lojalne wobec swoich właścicieli. Jednak ich niezależna natura nie pozwala im podporządkować się osobnikom o słabej woli. Zdobycie zaufania tego silnego zwierzęcia będzie wymagało znacznego wysiłku. Samce tej rasy mają tendencję do dominacji, natomiast samice są bardziej potulne i łagodne.

Dobrze wyszkolone psy tej rasy nie skrzywdzą dzieci. Będą bezinteresownie ich bronić i chętnie uczestniczyć w zabawach. Nie okażą nieuzasadnionej agresji wobec innych zwierząt. Zazwyczaj ignorują mniejsze psy, ale wykazują zainteresowanie większymi.

Boerboele mają silny instynkt stróżowania. Są nieufne wobec obcych. W obliczu zagrożenia zwierzęta te mają tendencję do samodzielnego podejmowania decyzji. W konfrontacji z wrogiem wykazują się zwinnością, odwagą i nieustraszonością. Przedstawiciele tej rasy nie tolerują poufałości i nie dają się oszukać ani przekupić.

Zalety i wady rasy

Przedstawiciele tej rasy mają wiele zalet. Należą do nich:

• niespotykana moc;
• wysoka inteligencja;
• skłonność do uczenia się;
• zrównoważona psychika;
• odwaga i nieustraszoność.

Boerboele mają jednak swoje wady. Wśród nich są:

• wymagają profesjonalnego przeszkolenia;
• źle znoszą niskie temperatury powietrza;
• potrzeba wolnej przestrzeni.

Wybór szczeniaka

Zaleca się zakup szczeniaka od wyspecjalizowanego hodowcy. Nowi właściciele powinni zapoznać się z rodowodem i tytułami rodziców. Posiadanie wszystkich niezbędnych dokumentów nie tylko uprawnia szczeniaka do udziału w wystawach, ale także gwarantuje jego zdrowie i stabilny temperament. Unikaj zakupu szczeniaka bez tatuażu, metryki szczenięcia i paszportu weterynaryjnego.

Zdrowe potomstwo rasy Boerboel można wybrać na podstawie następujących cech:

• Wygląd zgodny ze standardem.
• Pies ten wyróżnia się aktywną i towarzyską naturą.
• Na ciele nie ma wysypki.
• Oczy są czyste, bez ropnej wydzieliny.
• U psów jądra znajdują się w mosznie.
• Szczenięta są umiarkowanie dobrze odżywione.

Psy klasy pet, nienadające się do wystaw i dalszej hodowli, kosztują od 25 000 do 40 000 rubli. Szczenięta klasy show, które mają potencjał wystawowy, kosztują od 100 000 do 150 000 rubli.

Pielęgnacja i konserwacja

Boerboel to duży pies, który potrzebuje przestrzeni dla siebie, dlatego nie zaleca się trzymania go w mieszkaniu w mieście. Najwygodniejszym dla nich miejscem do życia jest prywatny dziedziniec. Przedstawiciele tej rasy potrafią przystosować się do każdego klimatu, ale zimą należy je trzymać w ogrzewanym pomieszczeniu.

Opieka obejmuje następujące procedury:

• Kilka razy w tygodniu sierść jest czesana specjalną rękawicą z gumowymi zębami. Zabieg ten poprawia krążenie krwi i pomaga usunąć nadmiar sierści.
• Przycinaj pazury co miesiąc obcinaczem do paznokci. Uważaj, aby nie przeciąć naczyń krwionośnych.
• Czyść uszy raz w tygodniu wacikiem nasączonym roztworem chlorheksydyny.
• Cztery razy w roku wykąp swojego pupila szamponem dla psów krótkowłosych. Następnie dokładnie osusz zwierzę ręcznikiem.

Odżywianie

Możesz karmić swojego psa suchą karmą premium (Royal, Bosch, Acana). Zawierają one mikroelementy i witaminy niezbędne do prawidłowego rozwoju i wzrostu. Boerboele mają tendencję do szybkiego tycia, dlatego szczeniętom podaje się sześć posiłków dziennie, natomiast dorosłym psom podaje się dwa posiłki dziennie. Muszą mieć zapewniony swobodny dostęp do wody pitnej.

Karmienie pokarmem naturalnym obejmuje następujące produkty:

• mięso surowe lub gotowane (końskie, wołowe, indycze, drobiowe);
• gotowane ryby morskie (błękitek, mintaj);
• zboża (ryż, gryka);
• świeże warzywa i owoce (marchew, cukinia, dynia, jabłka);
• fermentowane produkty mleczne (ser twarogowy, kefir).

Miska z jedzeniem powinna być umieszczona na stojaku, którego wysokość powinna zapewniać psu równoległość szyi do podłogi. Zapobiegnie to skrzywieniu kręgosłupa.

Edukacja i szkolenia

Aby zapobiec uzależnieniu i nieposłuszeństwu szczeniaka, należy go szkolić od najmłodszych lat. Podczas szkolenia właściciel musi być wytrwały i zdecydowany. Wszelkie próby dominacji należy natychmiast przerwać. Należy jednak unikać znęcania się nad psem, ponieważ może to prowadzić do agresji.

Zwierzę musi znać granice tego, co jest dozwolone, a także zapoznać się z następującymi zakazami:

• Gryzienie właściciela i członków rodziny jest zabronione.
• Nie możesz ciągnąć za smycz.
• Nie wstawaj, opierając się na drugiej osobie swoimi łapami.
• Zabrania się zbierania śmieci z ulicy i podłogi.
• Unikaj konfliktów z innymi psami.

Lepiej jest przeprowadzać szkolenie pod okiem doświadczonego trenera psów. Boerboele mają doskonałą pamięć i szybko się uczą. Szkolenie rozpoczyna się od podstawowych komend „Noga” i „Nie”. Za poprawne wykonanie komendy są nagradzane smakołykami.

Dzianie

Pierwsza ruja u suk tej rasy rozpoczyna się w wieku 12–14 miesięcy i trwa około 22 dni. W tym okresie suka staje się ospała lub nadmiernie pobudzona, pochwa puchnie, a także pojawia się czerwonawa wydzielina.

Należy dokonać krycia samców i samic, gdy osiągną one wiek dwóch lat. Wczesna aktywność seksualna może negatywnie wpłynąć na zdrowie psów i ich potomstwa. Idealny czas na krycie to 12–15 dni po rozpoczęciu rui.

Przed kryciem zwierzęta powinny być suche i mieć zapewnioną odpowiednią ilość ruchu. Aby samiec czuł się bezpiecznie, stosunek powinien odbyć się na jego własnym terytorium. Po 1–2 dniach należy przeprowadzić krycie próbne.

Ciąża i opieka nad potomstwem

Ciąża trwa około 56–72 dni. W tym czasie suka staje się spokojna i czuła. Po miesiącu jej brzuch powiększa się, a gruczoły mlekowe puchną. Żółtawa wydzielina z pochwy i obniżony brzuch są oznakami porodu. W tym czasie powinna być obecna przy porodzie lekarka weterynarii, aby zminimalizować ryzyko powikłań.

Zazwyczaj matka sama przecina pępowinę i przebija worek owodniowy. Jeśli tego nie zrobiła, należy jej pomóc. Usta i nos noworodka należy osuszyć serwetką, aby zapobiec uduszeniu. Następnie należy przyłożyć noworodka do piersi matki. Po urodzeniu miotu matka sama się nim zaopiekuje.

Wybór pseudonimu

Zaraz po pojawieniu się szczeniaka w domu należy wybrać dla niego imię. Warto dać pierwszeństwo krótkim i dźwięcznym pseudonimom, gdyż długie są trudne do wymówienia.

Przy wyborze należy kierować się trzema metodami:

• Otwórz listę nazw w Internecie i wybierz tę, która najbardziej Ci odpowiada.
• Wymyśl własną, wyjątkową nazwę.
• Nadaj swojemu zwierzakowi imię nawiązujące do Twojego ulubionego kraju, popularnego aktora, ulubionej postaci z bajki, bohatera filmowego lub rośliny.

Odpowiednie imiona dla chłopców: Kupidyn, Vex, Zeus, Mirta, Mars, Nord, Cefeusz.

Dziewczętom można nadać następujące pseudonimy: Aira, Vekta, Zhes, Zeta, Maysa, Ulma, Yarna.

Częste choroby

Boerboele mają silny układ odpornościowy, ale ich duże rozmiary mogą negatywnie wpływać na ich zdrowie. Aby uniknąć różnych chorób, stosuj się do poniższych zaleceń:

• Dwa razy do roku poddaj się badaniu w klinice weterynaryjnej.
• Szczep swoje zwierzę raz w roku.
• Odrobaczaj raz na trzy miesiące. W tym celu można stosować tabletki Drontal lub zawiesinę Prazicid.
• Od marca do listopada stosuj comiesięczne leczenie przeciwko pchłom i kleszczom u swoich zwierząt. Smaruj kłąb kroplami Dana lub Advocate.

Jest tylko kilka chorób, które mogą zagrozić zdrowiu tych psów.

Południowoafrykańskie boerboele znane są ze swojej siły i porywczego temperamentu. Najlepiej nadają się dla doświadczonych właścicieli, którzy znają cechy rasy i mają wystarczająco dużo czasu na codzienne ćwiczenia. Dzięki odpowiedniemu szkoleniu i wczesnej socjalizacji, psy te staną się posłusznymi i godnymi zaufania towarzyszami dla swoich właścicieli.