Wszy podskórne: prawda czy mit

Istnieje wiele pasożytów zamieszkujących ludzi. Należą do nich mikroskopijne roztocza i wszy. Powszechnie uważa się, że te ostatnie mogą żyć nie tylko na powierzchni skóry, ale także pod nią. Istnieją jednak poważne powody, by w to wątpić.

Czy istnieją wszy podskórne?

Niektórzy wierzą, że wszy mogą żyć wewnątrz człowieka, pod jego skórą. W rzeczywistości pasożyty i ich jaja nie są w stanie tam przedostać się.

Rozważmy niektóre cechy ich struktury, które to potwierdzają:

1. Wszy mają aparat gębowy przypominający trąbkę, zaprojektowany do przebijania skóry, a nie do jej przeżuwania. Wysysają krew, ale nic więcej.
2. Odnóża wszy są przystosowane do optymalnego przyczepienia się do włosów żywiciela. Wyposażone są w pazury, których owad używa do chwytania włosów. Pod skórą pasożyt nie ma miejsca na przyczepienie się.
3. Jaja wszy (gnidy) mają twardą skorupkę przystosowaną do rozwoju w powietrzu oraz lepką substancję, która przyczepia je do włosów. Nie posiadają jednak aparatu gębowego zdolnego do przebicia skóry.

Istnieje kolejny mit na temat wszy. Wielu uważa, że ​​pojawiają się one spontanicznie, z powodu stresu. To nieprawda: wszy to pasożyty przenoszone przez ludzi lub zwierzęta. Zakażenie jest niemożliwe, jeśli na ciele człowieka nie ma dorosłych osobników wszy lub ich jaj. Co więcej, nauka nigdy nie udokumentowała ani jednego przypadku pojawienia się żywej istoty znikąd.

Powszechną nazwę „wszy podskórne” nadano innemu pasożytowi – roztoczowi świerzbu, który jest szczególnym rodzajem roztocza. Żyje pod wierzchnią warstwą skóry – naskórkiem.

Długość roztocza świerzbu wynosi zaledwie 0,25–0,5 mm

Chociaż pod względem biologicznym bardzo różnią się od wszy i strukturalnie są bliższe pająkom (należącym do gromady pajęczaków), objawy zarażenia roztoczem świerzbowym i wszami są podobne. Ze względu na mikroskopijne rozmiary obu pasożytów i intensywny świąd, który wywołują, roztocze świerzbowe nazywane jest „wszą podskórną”.

Innym błędem, jaki można popełnić, jest nazywanie roztoczy nużeńcem (nużeńcem) wszami podskórnymi. Chociaż zazwyczaj bytują pod skórą twarzy, czasami infekują również inne obszary ciała. Istnieje ponad 60 gatunków tych pasożytów. Zamieszkują gruczoły łojowe, okolice cebulek włosów i powieki.

Wielkość roztoczy nużeńca wynosi 0,15–0,48 mm.

Pasożyty te można pomylić z wszami, gdy na skórze głowy pojawia się nużyca, której towarzyszy swędzenie i grudki pod skórą. Choroba jest spowodowana osłabioną odpornością, stresem i zaburzeniami hormonalnymi. Nużeniec może bytować w zdrowym organizmie, nie wywołując żadnych objawów. Znaczna liczba osób jest zarażona roztoczami, ale tylko nieliczni zdają sobie z tego sprawę.

Choroby wywołane przez wszy i roztocza podskórne

Istnieje szereg objawów, które pomagają odróżnić różne rodzaje wszawicy podskórnej. Ważne jest, aby nie mylić tych pasożytów, ponieważ metody ich leczenia różnią się.

Zawszenie

Wszy głowowe dzielą się na wszy głowowe, tułowiowe i łonowe. Wszy głowowe bytują na skórze głowy, wszy odzieżowe bytują w ubraniach, a wszy łonowe bytują na narządach płciowych. Pierwszy typ jest najczęstszy. Objawy wszawicy głowowej obejmują:

• silny świąd powodujący ciągłe drapanie się po głowie i szyi, skutkujący charakterystycznymi otarciami;
• czerwone ślady ugryzień widoczne są za uszami, na szyi i skórze głowy;
• Na włosach masz gnidy – maleńkie białe punkciki lub ziarenka, które można pomylić z łupieżem. Jednak w przeciwieństwie do łupieżu, są one mocno przytwierdzone i nie da się ich po prostu zmyć z głowy.

Dzięki specjalnym przystosowaniom łap wszy potrafią bardzo szybko przemieszczać się po powierzchni włosów.

Wszy przenoszone są przez kontakt z zakażoną osobą, a wszy mogą się przedostać przez nią. Istnieje również możliwość przeniesienia pasożyta z rzeczy osobistych osoby chorej na wszawicę.

Świerzb

Roztocza świerzbu, znane również jako roztocza świerzbu, są przyczyną choroby zwanej świerzbem.

Czasami termin ten jest używany do opisania schorzenia, które powoduje silny świąd, ale prawdziwy świerzb ma również inne objawy:

• swędzenie nasila się po gorącym prysznicu, a także w nocy;
• pojawia się charakterystyczna wysypka w postaci blaszek, małych krostek lub cienkich, krętych pasków z pęcherzem na końcu;
• Możesz zauważyć wysypkę w paski – to nory, które samica świerzbowca drąży pod wierzchnią warstwą skóry. To właśnie tam wylęgają się nowe roztocza.

Roztocze świerzbu zwykle atakuje miejsca, w których skóra jest najcieńsza: fałdy stawowe, różnego rodzaju fałdy, powierzchnię między palcami oraz boki ciała.

Świerzb rozpoznaje się po obecności wysypki i nor świerzbowych, ale w niektórych przypadkach te ostatnie mogą nie być obecne.

U dzieci świerzb często pojawia się w innych miejscach: na twarzy, skórze głowy, dłoniach i podeszwach stóp oraz pośladkach.

Roztocz wywołujący chorobę przenosi się z człowieka na człowieka poprzez bliski kontakt. Zakażenie poprzez przedmioty osobiste i pościel jest rzadkie, ale się zdarza.

Na podstawie danych z gabinetów dermatologiczno-wenerologicznych zebrano dane statystyczne dotyczące najczęstszych lokalizacji wysypek wywołanych świerzbem.

Tabela: Miejsca najczęściej dotknięte świerzbowcem

Nużyca

Chorobę wywołuje stawonóg zwany nużeńcem (Demodex). W zależności od obszaru dotkniętego chorobą, roztocza, zwane również roztoczami trądzikowymi, wykazują następujące objawy:

• swędzenie skóry twarzy i skóry głowy;
• wypadanie włosów, łamliwość włosów;
• pojawienie się łupieżu;
• pryszcze, krostki na dotkniętych obszarach;
• łuszczenie się skóry, różowe i czerwone plamy, zwiększone wydzielanie sebum;
• W przypadku zakażenia oczu nużeńcem występuje wydzielina i łzawienie.

W przeciwieństwie do świerzbu, roztocza nużeńce bytują głęboko w skórze. Może to powodować ból i uczucie mrowienia. Rzadko i tylko w ciężkich przypadkach mogą zasiedlić klatkę piersiową i górną część pleców. Najczęściej zmiany pojawiają się w kącikach ust, nosie, nad górną wargą lub na brodzie, czole, powiekach, policzkach i rzadziej na skórze głowy.

Pojawienie się trądziku jest charakterystyczną cechą zakażenia roztoczami nużeńcami.

Dzieci z reguły nie chorują na nużycę, ponieważ ich skóra produkuje mniej łoju, który roztocze preferują. Nużycą można się zarazić wyłącznie poprzez bliski kontakt z osobą, u której występuje znaczna liczba roztoczy.

Demodex często dotyka kobiety, które używają w nadmiarze kosmetyków, farb do włosów i środków do pielęgnacji ciała na bazie substancji chemicznych, ponieważ zaburzają one równowagę skóry.

Jak odróżnić wszawicę od świerzbu i nużycy

Wszy i świerzb są dość łatwe do rozróżnienia:

• w przypadku świerzbu nie ma gnid na włosach;
• W przypadku zakażenia wszami nie występuje wysypka;
• Swędzenie spowodowane wszami nie nasila się po wzięciu ciepłej kąpieli lub prysznica, natomiast zjawisko to obserwuje się w przypadku zarażenia roztoczem świerzbu.

Nietrudno również odróżnić wszawicę od nużycy:

• w przypadku zarażenia nużeńcem nie ma również gnid;
• pojawiają się pryszcze, których przyczyną nie są wszy;
• Podobnie jak świerzb, roztocza rzadziej atakują skórę głowy niż twarz;
• Wszy nie powodują łupieżu ani wypadania włosów.

Jednym z najpopularniejszych leków na świerzb i nużycę jest zwykła maść siarkowa.

Jak pozbyć się chorób powszechnie znanych jako wszy podskórne

Zarówno prawdziwe wszy, jak i „podskórne” wszy (a raczej choroby, jak się je nazywa) należy leczyć, aby zapobiec ich rozprzestrzenianiu się i rozwojowi powikłań, np. ropnych zakażeń w miejscach zadrapań.

Roztocz świerzbu

Jeśli wystąpią u Ciebie objawy świerzbu, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Lekarz pomoże Ci odróżnić świerzb od innych chorób skóry i przepisze leki. Choroba nie ustępuje samoistnie, może jedynie okresowo ustępować. Aby wyzdrowieć, konieczne jest całkowite zniszczenie kleszcza i jego jaj.

Najczęściej stosuje się maści lub emulsje. Najskuteczniejsze z nich to:

• emulsja i maść Benzoesan benzylu;
• Krem i balsam z permetryną;
• Spregal w aerozolu;
• maść siarkowa.

Nie należy samodzielnie przepisywać leków, ponieważ tylko lekarz może rozpoznać konkretne schorzenia lub ewentualne przeciwwskazania. Ponadto należy pobrać zeskrobinę skóry do badania w placówce medycznej.

W przypadku pojawienia się świerzbowca, konieczna jest całkowita dezynfekcja domu i rzeczy osobistych osoby zakażonej. Całą odzież, pościel i zabawki dziecięce należy prać w wrzącej wodzie lub gorącej wodzie z dodatkiem sody oczyszczonej. Powierzchnie należy czyścić tym samym roztworem sody oczyszczonej lub wybielaczem. Przedmioty, których nie można prać (materace, poduszki, koce), należy wyrzucić lub wystawić na działanie mrozu lub słońca przez kilka dni.

W trakcie leczenia ważne jest niszczenie pasożytów nie tylko na ciele, ale i na rzeczach osoby zakażonej.

Wideo: Diagnoza i leczenie świerzbu

Roztocz Demodex

Roztocza nużeńce są często trudniejsze w leczeniu niż świerzb. Jeśli wystąpią u Ciebie objawy nużycy, koniecznie skonsultuj się z dermatologiem, który przeprowadzi analizę skóry i przepisze leki na podstawie wyników. Zazwyczaj konieczne jest kompleksowe leczenie, które obejmuje stosowanie leków przeciwbakteryjnych doustnie oraz środków miejscowych (żeli, maści). Konieczna jest również poprawa funkcjonowania układu hormonalnego, odpornościowego i nerwowego, aby zapobiec dalszym zaostrzeniom choroby. W trakcie leczenia zaleca się stosowanie diety ograniczającej tłuste, pikantne, smażone potrawy i słodycze.

Lekarze często przepisują następujące leki:

• Trichopolum;
• Baziron;
• Spregal;
• Metronidazol;
• Żel Metrogyl;
• maść siarkowa;
• Maść permetrynowa.

Ludowe sposoby leczenia nużycy są nieskuteczne. Pomocne jest jednak ich stosowanie w połączeniu z lekami. Najlepiej oczyścić zmienione chorobowo miejsca mydłem smołowym, a zamiast przemywania wodą, lepiej stosować napary ziołowe z glistnika lub piołunu.

Zaleca się stosowanie na zmienione chorobowo miejsca rozcieńczonego olejku z drzewa herbacianego, który działa antybakteryjnie.

Demodex nie jest tak zaraźliwy jak roztocze świerzbu, dlatego nie ma potrzeby dezynfekowania pomieszczeń mieszkalnych. Aby uniknąć ponownego zakażenia, należy codziennie w trakcie leczenia używać czystych ręczników i poszewek na poduszki. W przypadku bliskich środki zapobiegawcze obejmują dbanie o higienę, zdrową dietę, wzmacnianie układu odpornościowego i radzenie sobie ze stresem.

Wideo: Historia leczenia nużeńca

Recenzje

Wszy nie mogą w żaden sposób pojawić się na podłożu nerwowym. Moja córka też je miała. Poszliśmy do lekarza, a on powiedział nam, że wszy podskórne i nerwowe (nerwowe) NIE ISTNIEJĄ!

Roztocze świerzbu bytują głęboko w skórze, tworząc nory (powodujące swędzenie). Typowe miejsca ich występowania to przestrzenie między palcami, pachwiny i wewnętrzna strona ud oraz boczna powierzchnia brzucha.

Należy pobrać zeskrobinę skóry i zbadać ją pod mikroskopem w celu wyjaśnienia (ponieważ świerzb diagnozuje się na podstawie mikroskopu, a nie samej wysypki). Następnie, w zależności od okoliczności, zostanie zalecone leczenie.

W niektórych przypadkach roztocze Demodex rozprzestrzenia się z obszarów o dużej koncentracji gruczołów łojowych na całej skórze głowy, w tym na włosach. Jest to jeszcze częstsze u kobiet niż u mężczyzn. Dzieje się tak, ponieważ kobiety często farbują i rozjaśniają włosy, używając dość agresywnych środków chemicznych: każdy proces farbowania obejmuje 20-30 minut ekspozycji nie tylko włosów, ale także skóry głowy. Zabiegi te stopniowo osłabiają odporność skóry głowy, czyniąc ją znacznie bardziej podatną na rozprzestrzenianie się nużycy.

W przypadku nużycy na skórze głowy mogą być widoczne krosty i czerwone guzki. Wszelkie opcje leczenia wymagają konsultacji z trychologiem lub dermatologiem.

Wszy podskórne nie istnieją. Tak zwane pasożyty to w rzeczywistości roztocza świerzbu lub nużeńce. Nie zmienia to jednak faktu, że choroby skóry można i należy leczyć, niezależnie od ich nazwy.