Kleszcze to częsty problem u ludzi, psów i kotów. Chociaż większość kotów żyje w domach, kleszcze mogą zostać przypadkowo przeniesione do domu na ubraniach. Szczyt sezonu na kleszcze przypada na okres od kwietnia do października. Spotkanie z tym owadem zawsze jest niepokojące dla właścicieli zwierząt domowych, ponieważ ukąszenie kleszcza może powodować nie tylko dyskomfort i ból, ale także infekcję.
Treść
Główne objawy ukąszenia kleszcza
Właściciele kotów często wypuszczają swoje pupile na spacery. Koty w domach prywatnych spędzają dużo czasu na zewnątrz. Te zwierzęta są narażone na wysokie ryzyko ukąszeń kleszczy.
Kleszcze lubią przyczepiać się do skóry ofiary w miejscach, gdzie jest ona miękka.
I choć ugryzienia zazwyczaj nie powodują bólu, możesz stwierdzić, że doszło do niego, obserwując zachowanie swojego futrzanego przyjaciela:
- brak apetytu;
- słabość, bierność, brak nastroju i chęci do zabawy;
- drażliwość i ciągła potrzeba drapania miejsca ukąszenia.
Po każdym spacerze sprawdź kota pod kątem kleszczy. Przeprowadź kontrolę przy dobrym oświetleniu – pod jasną lampą lub na parapecie. Wyczesz kota grzebieniem, rozdzielając sierść. Możesz również użyć suszarki do włosów. Kleszcze, które utkną na kocie, szukają miękkiej skóry, gdzie łatwiej się przyczepią i gdzie kot nie będzie w stanie ich samodzielnie usunąć. Zwróć szczególną uwagę na następujące miejsca:
- żołądek;
- pachy;
- uszy;
- pachwina;
- kłębek;
- łokcie;
- szyja.
Z wyglądu kleszcz przypomina chrząszcza lub pająka – małe ciało, cztery pary długich odnóży i malutka głowa. Czasami trudno go dostrzec – owad jeszcze się nie przyczepił i pije krew, a ze względu na niewielkie rozmiary trudno go dostrzec wśród gęstego futra.
Kleszcz, który jeszcze nie napił się krwi, jest bardzo mały i szybki.
Możesz nie zauważyć owada, jeśli sam odpadnie lub jeśli kot go zdrapie. W takim przypadku warto przyjrzeć się dokładniej skórze. W miejscu ukąszenia pojawi się zaczerwienienie i lekki obrzęk. Swędzenie może również skłonić kota do drapania rany.
Kiedy kleszcz zostanie nasycony, pęcznieje i zwiększa swoją objętość.
Podczas żerowania kleszcze osiągają rozmiar 1,5–2 cm, osiągając wielkość ziarnka grochu. Kleszcze te są łatwo wyczuwalne gołym okiem.
Pierwsza pomoc w przypadku ukąszenia kleszcza
Jeśli podczas badania kota odkryjesz przyczepionego kleszcza, należy go usunąć, aby zmniejszyć ryzyko infekcji i zapobiec dyskomfortowi. Oto jak usunąć kleszcza:
- Podczas zabiegu należy używać rękawiczek ochronnych (gumowych, silikonowych lub nitrylowych) i pamiętać o umyciu rąk po zabiegu;
- Kleszcze można usunąć za pomocą pęsety i specjalnych narzędzi do usuwania (haczyków, płytek, lass), które można kupić w aptece. Należy chwycić owada za głowę i delikatnie go przekręcić.
Kleszcza można usunąć zwykłą pęsetą, chwytając go i obracając na bok.
- Postaraj się całkowicie usunąć pasożyta, nie odrywając ciała od głowy. Pozostawienie kleszcza w skórze może prowadzić do ropienia i zakażenia.
Specjalny haczyk pozwoli Ci usunąć kleszcza w ciągu kilku minut.
Przy usuwaniu kleszcza należy pamiętać o następujących zaleceniach:
- Nigdy nie podawaj owadowi oleju ani żadnego płynu. Gdy kleszcz zacznie się dusić, wypluje trochę krwi i śliny, zwiększając w ten sposób ryzyko infekcji.
- Postaraj się usunąć kleszcza ostrożnie, ale szybko. Jeśli będziesz go niepokoić zbyt długo, będzie próbował mocniej przykleić się do Twojej skóry;
- Jeśli kleszcz jest głęboko osadzony, nie próbuj go drapać ani wyciągać. To nie tylko nie pomoże go usunąć, ale także uszkodzi skórę.
Aby usunąć kleszcza, lepiej posłużyć się lassem; wyciąganie owada za pomocą nici jest niebezpieczne.
Nierzadko zdarza się, że kleszcz pęka podczas usuwania. W takim przypadku najlepiej zaniechać prób usunięcia pozostałych zanieczyszczeń. Można zastosować jod w leczeniu rany, a organizm naturalnie odrzuci ciało obce. Najlepszym rozwiązaniem jest jednak wizyta u lekarza weterynarii.
Po usunięciu kleszcza należy opatrzyć ranę. Do dezynfekcji skóry należy użyć środków antyseptycznych:
- nadtlenek wodoru;
- spray Terramycyna;
- chlorheksydyna;
- jod;
- jaskrawozielony;
- alkohol.
Miejsce ukąszenia może pozostać zapalone przez tydzień, dlatego warto rozważyć leczenie rany:
- Po dezynfekcji należy zastosować maść antybiotykową (np. Levomekol, Bioseptin). Pomoże to zapobiec zakażeniu;
- Po upływie 5–10 minut należy posmarować ranę maścią z hydrokortyzonem, aby złagodzić swędzenie.
Usuniętego kleszcza należy uśmiercić. Można to zrobić, topiąc go w małym pojemniku z alkoholem lub środkiem owadobójczym. Nie wrzucaj kleszcza do toalety ani zlewu! Kleszcze mogą przetrwać w wodzie i nadal zarażać. Jeśli to możliwe, oddaj żywego kleszcza do laboratorium w celu zbadania – zaoszczędzi ci to kłopotu i zapewni pewność, czy owad jest zakażony.
W celu dezynfekcji rany należy ją leczyć preparatem Terramycin
Niebezpieczne skutki ukąszenia kleszcza
Kleszcze mogą przenosić poważne choroby zakaźne. Zakażenie wnika do organizmu poprzez ślinę podczas ukąszenia. Okres inkubacji wynosi około 2-3 tygodnie. Dlatego po usunięciu kleszcza i ugryzienia należy monitorować stan zwierzęcia, ponieważ choroba może ujawnić się dopiero później.
Choroby przenoszone przez kleszcze:
- zapalenie mózgu;
- erlichioza;
- piroplazmoza (babeszjoza);
- cytozoonoza;
- teilerioza;
- tularemia;
- hemabartoneloza.
Zapalenie mózgu to choroba charakteryzująca się stanem zapalnym mózgu. Główne objawy kleszczowego zapalenia mózgu to zaburzenia koordynacji ruchowej, utrata słuchu lub wzroku, paraliż, drgawki, utrata apetytu i gorączka. Niestety, koty, które wyzdrowieją po zakażeniu, odzyskują jedynie część utraconych funkcji, a śmiertelność kotów domowych z powodu zapalnych chorób mózgu wynosi około 50%.
Ehrlichioza była wcześniej stwierdzana tylko u psów, ale ostatnio liczba zarażonych kotów wzrosła. Ehrlichioza jest przenoszona wyłącznie przez kleszcze; zwierzęta nie mogą przenosić choroby na ludzi ani inne zwierzęta. Choroba objawia się bardzo ostro, z obrzękiem węzłów chłonnych, wymiotami i biegunką, dusznością i apatią. Czasami erlichioza przechodzi w postać przewlekłą, której towarzyszy anemia i paraliż.
Koty są uważane za znacznie mniej podatne na zachorowanie na piroplazmozę niż psy. Jednak młode kocięta i koty z osłabionym układem odpornościowym są również podatne na działanie babeszjozy, patogenu piroplazmozy, który niszczy komórki krwi. Zakażenie ujawnia się późno (kilka miesięcy po zakażeniu):
- wysoka temperatura ciała;
- utrata apetytu i masy ciała;
- żółtaczka;
- paraliż;
- obecność krwi w moczu.
Cytozoonoza jest bardzo rzadka, ale często prowadzi do śmierci zwierząt domowych. Kot może zarazić się tylko wtedy, gdy kleszcz wcześniej ugryzł rysia. Dolegliwości pojawiają się w ciągu trzech tygodni. U kotów występuje depresja, anemia, gorączka, odwodnienie i żółtaczka.
Teilerioza to niebezpieczna infekcja niszcząca komórki krwi i tkanki narządów. Jest słabo poznana, a śmiertelność zakażonych zwierząt wynosi 80%. Towarzyszy jej również utrata apetytu, utrata masy ciała, zażółcenie skóry, gorączka oraz powiększenie wątroby i śledziony. Najczęściej prowadzi do śpiączki wątrobowej. Po wyzdrowieniu koty pozostają nosicielami pasożyta.
Tularemia to infekcja bakteryjna, która atakuje węzły chłonne, skórę i płuca. Bakterie tularemii powodują ropne zapalenie narządów. Głównymi objawami są powiększone węzły chłonne i śledziona, owrzodzenia jamy ustnej, gorączka i żółtaczka. Skuteczne leczenie nie zostało jeszcze opracowane.
Hemobartoneloza stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia kotów. Jest to układowa choroba zakaźna, która zaburza funkcje układu krwiotwórczego. Patogeny (hemobartonella) przyłączają się do czerwonych krwinek i niszczą je. Okres inkubacji trwa od tygodnia do miesiąca i nie u wszystkich pacjentów objawy są wyraźne. Najczęstsze objawy choroby to:
- letarg i brak aktywności kota;
- znaczna utrata masy ciała;
- przyspieszony oddech i tachykardia;
- zażółcenie skóry;
- niedokrwistość;
- powiększenie śledziony.
Choroby zakaźne mają podobne objawy, co utrudnia ich diagnozę i sprawia, że wymagają złożonego i długotrwałego leczenia. Już przy pierwszych objawach choroby należy niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii, gdyż jedynie badania laboratoryjne pozwalają na postawienie prawidłowej diagnozy.Samoleczenie może skończyć się śmiercią Twojego pupila.
Jeśli pojawią się poważne objawy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii!
Choroby zakaźne mogą być przenoszone na ludzi i inne zwierzęta, dlatego ważne jest, aby odizolować kota i obchodzić się z nim w rękawiczkach medycznych.
Niestety, nie ma szczepionek, które gwarantowałyby ochronę Twojego pupila przed tymi poważnymi chorobami.
Wideo: Jak usunąć kleszcza
Recenzje
Aby usunąć kleszcza, należy delikatnie przekręcić go w jedną stronę, trzymając za korpus. W ten sposób nic się nie odłamie, ale wyjdzie w całości. Usuwałem setki, jeśli nie tysiące, kleszczy, pracując w salonie weterynaryjnym.
Babeszjoza kotów jest bardzo rzadka w Rosji. Ale na wszelki wypadek uważaj na swój apetyt. Usunięcie kleszcza jest bardzo proste: rozchyl sierść wokół kleszcza, chwyć go i bez ciągnięcia, przekręć go w jedną stronę. Nie ma znaczenia, w którą stronę. Kręć i przekręcaj, a kleszcz wyjdzie, razem z nogami. Nałóż środek dezynfekujący na miejsce ukąszenia. Powodzenia! Dbaj o zdrowie.
Zabieram kota na naszą daczę przez całe lato. Kiedy pierwszy raz zobaczyłam na nim kleszcza, poszłam do weterynarza (dwa lata temu), widziałam, jak go usuwają, a teraz sama wykonuję „operację”… Podobno koty nie reagują, ale psy tak! Nasza dacza jest pod Moskwą. Usuwam go pęsetą, przekręcam i wyciągam – to proste.
Koty często padają ofiarą kleszczy. Te drobne owady z łatwością wgryzają się w ich miękką skórę, a ich długie futro utrudnia dostrzeżenie pasożyta. Ważne jest, aby sprawdzać stan swojego pupila po każdym spacerze, aby uniknąć poważnych konsekwencji. Na szczęście nie wszystkie kleszcze przenoszą infekcje, ale ważne jest, aby monitorować stan kota po ukąszeniu.
