Lis uszaty jest zwierzęciem nocnym o dużych uszach.

Mówiąc o lisie długouchym, należy pamiętać, że rasa ta ma odrębny charakter. To sympatyczne stworzenie, pieszczotliwie nazywane fenekiem, ma dość osobliwy charakter i może być nawet niebezpieczne, jeśli zostanie spłoszone w swoim naturalnym środowisku. Niestety, cenne futro tego zwierzęcia doprowadziło do powszechnego kłusownictwa, co znacznie zmniejszyło populację gatunku. Jednak dziś lis długouchy, objęty ochroną prawną, ma się dobrze.

Pojawienie się lisa

Na zdjęciu widać fenka, najwspanialsze i najmniejsze zwierzę z rodziny psowatych. To zwierzę jest nie większy od kota domowegoTo urocze zwierzątko zawdzięcza swoją nazwę arabskiemu słowu „fanak”, oznaczającemu „lis”. Mierzy nie więcej niż 22 cm w kłębie, ma długość ciała do 40 cm i ogon o długości około 30 cm. Waży do półtora kilograma. Ma mały, spiczasty pysk i duże oczy.

Pysk pokryty jest małymi, ostrymi zębami. Na szczególną uwagę zasługują nieproporcjonalnie duże uszy. To pierwsza rzecz, która rzuca się w oczy, bo osiągają one 15 cm długości! Uszy fenka są największe wśród drapieżników pod względem stosunku długości uszu do wielkości głowy. Jednak bez nich fenek nie przetrwałby na pustyni. pełnią kilka ważnych funkcji:

• wykrywanie i określanie dokładnej lokalizacji ofiary w znacznej odległości, także znajdującej się na głębokości (biorąc pod uwagę niewielkie rozmiary samej ofiary);
• Termoregulację, która jest niezbędna do życia na pustyni, wspomagają bogate naczynia krwionośne w uszach, znajdujące się blisko powierzchni skóry, co sprzyja intensywnemu usuwaniu nadmiaru ciepła z ciała.

Wspaniały wygląd i specyfika ciała

Gęsto owłosione łapy zwierzęcia pomagają w cichym śledzeniu ofiary i chronią skórę łap przed gorącym piaskiem. Futro fenku jest miękkie, grube i długie, o kamuflującym, pustynnym ubarwieniu. Górna warstwa sierści jest ruda, a dolna biała. Puszysty długi ogon z czarnym kuprem, dodaje wyjątkowości portretowi tego małego zwierzęcia.

Młode fenki mają białe futro, które ciemnieje z wiekiem. Podobnie jak inne psowate, fenki nie posiadają gruczołów potowych. Chłodzą się poprzez dyszenie, w czym pomagają im duże uszy. Jak wszystkie lisy, fenki posiadają „fioletowy” gruczoł położony nad ogonem. Jego funkcja nie została jeszcze w pełni wyjaśniona.

Dystrybucja i styl życia

Całkowita liczba tych zwierząt jest nieznana. Średnia długość życia na wolności wynosi od pięciu do ośmiu latGłównym siedliskiem fenkuła jest środkowa Sahara. Jego zasięg występowania jest dość szeroki. Występuje:

• na północy Maroka;
• w Egipcie, na Synaju;
• na Półwyspie Arabskim;
• w Sudanie;
• w Republice Czadu;
• na południu Nigru.

Fenki, które „żyją” na terenach pustynnych, wybierają siedliska wśród rzadkich krzewów i traw, ponieważ stanowią one główne źródło pożywienia. Zwierzęta te kopią nory z rozległą siecią korytarzy i nor. To pozwala im czuć się komfortowo. schronić się przed upałem dniaFenki żyją w rodzinach. Liczba członków rodziny zazwyczaj nie przekracza dziesięciu.

Co ciekawe, wolą polować indywidualnie. Biorąc pod uwagę niewielkie rozmiary ofiary, takie zachowanie jest najbardziej racjonalne (po prostu nie mają czym się dzielić). Ten niewielki lis może długo wytrzymać bez wody, pozyskując niezbędne płyny z pożywienia. Nerki fenka są zaprojektowane tak, aby zatrzymywać odpowiednią ilość wody.

Odżywianie i rozmnażanie

Lisy fenki nie są wybredne w jedzeniu, są wszystkożerne i to zrozumiałe – w końcu to pustynia… Zwierzę to zdobywa swoją główną dietę, kopiąc w piasku. Obiektami ekstrakcji są:

• małe kręgowce;
• jaja (węży, ptaków);
• owady;
• wszelkiego rodzaju padlina;
• korzenie i rośliny;
• owoc.

Jak wspomniano, duży rozmiar uszu przyczynia się do udanych polowań. Fenki nauczyły się gromadzić zapasy jedzenia na czarną godzinę. Ich kamuflażowe ubarwienie (widoczne na zdjęciu) służy raczej do śledzenia ofiary niż do ukrywania się, ponieważ lis nie ma naturalnych wrogów. Fenki są bardzo… zwinny i zabawnyW polowaniu pomaga mu dobre widzenie w nocy i doskonały węch.

W okresie rozrodczym, który występuje raz w roku, samce zaciekle bronią swojego terytorium. Nieustannie je oznaczają i toczą zacięte walki z intruzami. Po 50-dniowej ciąży samica rodzi do 5-6 szczeniąt, które pozostają z matką do 3 miesięcy w starannie przygotowanej norze. Po urodzeniu szczenięta ważą około 50 gramów. Młode rosną szybko. W wieku dwóch tygodni zaczynają widzieć, a w wieku trzech tygodni interesują się już światem poza norą.

W miarę dorastania, samiec staje się głównym i jedynym żywicielem. Około 3. miesiąca życia młode zaczynają uczyć się samodzielnego polowania. W wieku 9 miesięcy są gotowe. tworzyć własne rodzinyZdarzały się jednak przypadki, gdy dorosłe osobniki zostawały z matkami i pełniły rolę „niań”. Fenki są niezwykle towarzyskie w stosunku do przedstawicieli swojego gatunku i bardzo „gadatliwe”. Przekazują szeroką gamę informacji wokalnych, w tym szczekanie i wycie, warczenie i pohukiwanie, piski i skomlenie.

Fenek w Twoim domu

Fenek, ze względu na swój uroczy pyszczek, nietypowy wygląd i niewielkie rozmiary (o czym świadczy zdjęcie), jest celem kłusowników. Jest intensywnie odławiany zarówno ze względu na nietypowe futro, jak i na sprzedaż, z przeznaczeniem do późniejszego schwytania. Lis uszaty stał się modny i popularny. Coraz więcej miłośników zwierząt domowych chce mieć go w domu.

Jednak utrzymanie tego lisa w domu nie jest łatwym zadaniem. Powodów jest kilka. Po pierwsze, fenki przyzwyczajony do prowadzenia nocnego trybu życia, co naturalnie powoduje zrozumiałe niedogodności dla właścicieli. Po drugie, fenki wymagają profesjonalnego szkolenia, ponieważ mają dość nieprzyjemny temperament. Po trzecie, zwierzę to będzie potrzebowało osobnego pomieszczenia, w którym temperatura będzie utrzymywana na poziomie komfortowym dla małego lisa.

Nieprzestrzeganie powyższych warunków może skutkować dyskomfortem zwierzęcia, częstymi przeziębieniami, a w przypadku niewłaściwej opieki, nawet jego śmiercią. Ponadto fenek wydziela nieprzyjemny, ostry zapach. Innym negatywnym aspektem trzymania fenka w domu jest to, że lekarze weterynarii nie znają tego egzotycznego lisa i nie zawsze są w stanie zapewnić mu odpowiednią opiekę. Należy pamiętać, że fenek jest… dzikie zwierzę, dlatego trudno przewidzieć, jak mały lis będzie zachowywał się w obecności dzieci. Co zaskakujące, istnieją dowody na to, że fenki dobrze dogadują się z kotami domowymi. Chętnie się razem bawią.

Ciekawostki o lisie uszatym

Fizjologicznie lis jest tak skonstruowany, że potrafi „dokonywać” fenomenalnych wyczynów, których inne zwierzęta nie potrafią. Taka zwinność i szybkość ruchu to nie tylko zalety zwierzęcia, ale rozwijane przez wieki instynkty chroniące życie. Dla miłośników tego gatunku lisa warto… rozpoznać następujące cechy zwierzęcia:

• Dorosły lis fenek może skoczyć na odległość 80 cm i przeskoczyć metr;
• W Algierii lis fenek jest powodem do dumy. Reprezentacja narodowa w piłce nożnej nazywa się „Lisy Pustyni”;
• Na cześć tego lisa w Algierii wybito monetę o nominale ćwierć dinara;
• Cena lisa uszatego w Rosji sięga 100 tysięcy rubli;
• W ciągu jednej nocy lisy fenki potrafią wykopać dół o głębokości pięciu metrów;
• Lis fenek jest wymieniony w Czerwonej Księdze;
• w komfortowych warunkach domowych lis fenek może żyć nawet 20 lat;
• w razie nagłego niebezpieczeństwa lis w mgnieniu oka zakopuje się w piasku;
• Po otwarciu przeglądarki Firefox wita Cię twarz lisa fenka, która stanowi jej logo.

Oczywiście, niniejszy artykuł nie jest w stanie w pełni i wyczerpująco opisać tego wspaniałego zwierzęcia o egzotycznym wyglądzie, jego nietypowy styl życia, zachowanie, ale przedstawiono główne cechy fenka – małego lisa pustynnego z nieproporcjonalnie dużymi uszami. Jeśli zdecydujesz się na posiadanie tego lisa jako zwierzęcia domowego, będziesz przynajmniej świadomy głównych trudności i potencjalnych niedogodności związanych ze stylem życia tego niezwykłego zwierzęcia.