Wraz z nadejściem wiosny, w wielogłosowych stadach można spotkać mnóstwo różnorodnych ptaków. Wśród nich jest niewielki, ale niezwykle figlarny zięba. Jego trel nieustannie rozbrzmiewa, budząc naturę ze snu. Te małe stworzenia o jaskrawym upierzeniu są niesamowite i urocze!
W starożytności ptak ten nazywano kanarkiem ze względu na jego piękny głos. Nie jest on jednak spokrewniony ze słowikiem, a jego korzenie sięgają rzędu wróblowych (Passeriformes).
Opis dzwonica pospolitego
Ornitolodzy wzięli ptaka do rodzaju szczygłów z rodziny łuszczakowatychW naturze występuje kilka gatunków tego ptaka. Wiadomo, że dzwoniec zwyczajny zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznemu wyglądowi: żółtozielonemu upierzeniu, podkreślonemu żółtymi krawędziami skrzydeł.
Ptak ten jest niewielkich rozmiarów, nieco większy od wróbla. Można go od razu odróżnić od innych po wyglądzie, który charakteryzuje się następującymi cechami:
- Duża głowa.
- Gruby, jasny dziób.
- Ciemny, krótki i wąski ogon.
- Końcówki piór są żółtawe.
- Oczy są ciemne.
- Gęste i długie ciało.
Kolor upierzenia jest również interesujący: wyblakły brązowo-szary z lekkim oliwkowym odcieniem. Ptak ten waży niewiele – 25-35 gramów, ale długość ciała wynosi 18 centymetrów.
Istnieje osiem podgatunków dzwonica zwyczajnego. Zostały one niegdyś sprowadzone z Europy do Ameryki Południowej i Austrii. Zamieszkują rzadkie i małe lasy i często można je spotkać w parkach. Dzwonce zwyczajne są ptakami wędrownymi.
Pieśń dzwonica zwyczajnego
Śpiew tego ptaka jest intrygujący, rozpoczyna się wczesną wiosną. Aktywność rozpoczyna się jednak dopiero w kwietniu i maju, kiedy rozpoczyna się okres godowy. Pieśń składa się z naprzemiennie wysokich treli i ćwierkań. Pieśni te są wolne i monotonne. Samiec rozpoczyna śpiew wcześnie rano. siedzi na najwyższym drzewie i zaczyna głośno wydawać swoją melodię, czasami unosząc się w powietrze, by pokazać piękno swojego upierzenia. Ptaki te nawołują się również do siebie cichym gwizdem podczas karmienia.
Odżywianie i rozmnażanie zięb
Dzwońce są bezpretensjonalne w swojej diecie. Żywią się głównie kiełkami pszenicy, nasionami różnych roślin i traw, pąkami drzew oraz okazjonalnie owadami. Najpierw muszą wyłuskać duże nasiona. Ulubionym przysmakiem tego ptaka są jagody jałowca.
Wiosną dzwoniec zaczyna martwić się o swoje potomstwo. Samice zazwyczaj budują gniazda na drzewach. Starają się je budować jak najdalej od ludzi. Dlatego gniazdo zazwyczaj znajduje się 6 metrów nad ziemią. Samo gniazdo wygląda… przypomina miskę z trawy, cienkie gałązki, mech i różne korzenie.
Samica zazwyczaj składa w tym gnieździe od 4 do 6 jasnoszarych jaj z brązowymi plamkami. Wysiaduje je przez około dwa tygodnie. W tym czasie samiec zapewnia pożywienie samicy, a po wykluciu się piskląt również je karmi. Po trzech tygodniach samica rozpoczyna budowę nowego gniazda, a samiec kontynuuje opiekę nad pisklętami.
Migracje i koczownictwo zięb
Wczesną wiosną dzwońce zaczynają wydawać trele i przygotowywać się do migracji. Wiosenna migracja tych ptaków rozpoczyna się w marcu. Latem i jesienią ptaki te zbierają się w małe stada i szukają pożywienia na obrzeżach miast, polach i w ogrodach warzywnych.
Jednak główna migracja przypada na jesień. Najbardziej aktywne miesiące migracji to Wrzesień i październikRzadko można spotkać stado kontynuujące migrację zimą. Ptaki te wybierają zimowiska, gdzie jest dużo pożywienia.
Siedlisko zięb
Dzwońce są szeroko rozpowszechnione. Można je spotkać niemal na całym kontynencie euroazjatyckim. Jednak jeśli ptak ten żyje w regionach północnych, gdzie zimy są bardzo surowe, leci na południe, aby przetrwać mróz. Ptak ten znany jest z… mogą mieszkać w następujących obszarach:
- Północny Iran.
- Azja Środkowa.
- Zachodnie regiony Afryki.
- Afganistan.
W czasie migracji dzwońce przechodzą pierzenie, które trwa około 90 dni.
Wrogowie zięb
Na wolności ten mały ptak jest stale w niebezpieczeństwie. Głównymi wrogami dzwońców są wrony, które nie oszczędzają nawet ich piskląt. Wrony potrafią bezlitośnie atakować gniazda, niszcząc je do tego stopnia, że czasami uniemożliwiają wyklucie się piskląt.
Przetrzymywanie zięb w niewoli
Zielonki w Rosji zwane „kanarkami leśnymi”Nazwę tę otrzymały nie tylko ze względu na melodyjny i dźwięczny śpiew, ale także ze względu na leśny tryb życia. Dzwońce nigdy nie były łapane specjalnie do trzymania w klatkach. Jednak same ptaki są tak ufne, że łatwo wpadają w pułapki zastawione specjalnie na inne ptaki.
Ten ptak jest łatwy do oswojenia, ponieważ jego siedzący tryb życia pozwala na trzymanie go w rękach, do czego szybko się przyzwyczaja. W niewoli dzwoniec nigdy nie będzie się miotał ani biegał w klatce. Jeśli samiec zostanie złapany, niektóre osobniki zaczną śpiewać zaraz po umieszczeniu w klatce, podczas gdy inne… można zacząć śpiewać za 2-3 miesiące.
Najlepiej trzymać je parami w klatce, ale można je również trzymać w klatce z innymi, spokojnymi ptakami. Nigdy nie kłócą się z innymi ptakami i są ciche, spokojne i opanowane. Można je karmić różnymi mieszankami zbożowymi, małymi kawałkami owoców, nasionami i jagodami. Należy jednak pamiętać o zapewnieniu im zawsze świeżej wody, która jest niezbędna do prawidłowego trawienia.
Średnia długość życia dzwonica wynosi 8 lat, ale wszystko zależy oczywiście od warunków życia. Przy odpowiedniej opiece dzwoniec w niewoli może dożyć nawet 12 lat.
Ale te małe kanarki leśne nie zawsze cieszą się uznaniem ludzi, ponieważ ich śpiewanie może być nawet irytująceJednak piękne upierzenie sprawia, że ptak ten wyróżnia się na ulicy, ponieważ zawsze potrzebuje ludzkiej pomocy.
Natalia
1 komentarz