Milbemax dla kotów i psów: instrukcja stosowania

Wśród najczęstszych chorób kotów, małych szczeniąt i dorosłych psów lekarze weterynarii zwykle wyróżniają robaczycę i nicienie — choroby spowodowane jednoczesną infekcją organizmu jednym lub kilkoma robakami pasożytniczymi.

Milbemax dla kotów i psów zabija pasożyty, nie szkodząc zwierzęciu. Lek ten jest stosowany w celach terapeutycznych i profilaktycznych. Czym jest ten produkt? Jak go podawać kotom i psom? Przyjrzyjmy się temu poniżej.

Czym jest lek Milbemax?

To są zrobione tabletki francuskiej firmy Novartis Dostępny w kilku wersjach – dla szczeniąt i kotów, a także dla psów dorosłych i dużych. Ilość substancji czynnych w tym produkcie zależy od jego przeznaczenia:

• 35 mg prazikwantelu i 3,5 mg oksymu milbemycyny - dla młodych psów i kotów;
• 135 mg prazikwantelu i 13,5 mg oksymu milbemycyny – dla zwierząt dorosłych i dużych.

Aby wzmocnić działanie substancji czynnych, do preparatu dodawane są celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, powidon i inne substancje przyspieszające proces odrobaczania. Milbemax dla szczeniąt, kotów i dorosłych psów Tabletki są pakowane w blistry; po otwarciu substancja czynna może być używana przez jeden miesiąc, nie dłużej. Podłużne tabletki mają ścięte krawędzie, są powlekane, białe, z linią podziału po jednej stronie oraz nadrukami „AA” i „NA” na powierzchni.

Lekarze tego nie zalecają stosowanie leku przeciwrobaczego Po upływie terminu ważności (wydrukowanego na blistrze/opakowaniu tekturowym). Nie podawać leku, jeśli był przechowywany nieprawidłowo. Opakowanie należy przechowywać w suchym miejscu, z dala od światła ultrafioletowego (bezpośredniego światła słonecznego), z dala od żywności i pasz, w temperaturze 20–25°C.

Działanie farmakologiczne i biologiczne leku

Lek przeciw larwom i robakom Milbemax jest uważany za substancję złożoną i kompleksową, która ma silne działanie przeciwrobacze (nicieniobójcze i tasiemcobójcze)Główny składnik aktywny jest skuteczny przeciwko dorosłym nicieniom (w tym Dirofilaria imitis) i ich larwom, które pasożytują w przewodzie pokarmowym zwierząt domowych. Robaki pasożytnicze stanowią szczególne zagrożenie dla młodych i małych psów oraz kotów, dlatego lekarze weterynarii zalecają profilaktykę już od pierwszego miesiąca życia.

Mechanizm działania składnika aktywnego opiera się na – wysoka przepuszczalność błon komórkowych dla jonów chlorkowychProwadzi to do polaryzacji błon komórkowych w tkance nerwowej i mięśniowej, co prowadzi do śmierci robaków i ich larw. Wymagane stężenie substancji czynnych we krwi psów i kotów występuje po 3–5 godzinach od podania tabletki (skuteczność biologiczna 75%).

Drugim ważnym elementem leku jest prazikwantel – działa na tasiemce i nicienieMechanizm działania prazikwantelu opiera się na zwiększonej przepuszczalności błon komórkowych pasożytów dla jonów wapnia. Powoduje to skurcze mięśni, zniszczenie powłoki ciała i depolaryzację błon, co ułatwia naturalne wydalanie martwych pasożytów z organizmu zwierzęcia. Pożądane stężenie substancji po podaniu Milbemaxu psom i kotom występuje w ciągu 2–4 godzin.

Medyczny lek jest nieszkodliwy dla małych szczeniąt (należy do grupy leków o umiarkowanym ryzyku). Stosowany w zalecanych dawkach lek ten nie wykazuje działania embriotoksycznego, uczulającego ani teratogennego. Lek ulega całkowitej przemianie biologicznej w wątrobie i jest niewykrywalny w organizmie już po dwóch dniach (jest całkowicie wydalany z moczem).

Przeciwwskazania do stosowania leku Milbemax

Istnieją pewne przeciwwskazania do stosowania tego leku:

• Dysfunkcja wątroby;
• Nietolerancja osobista (duża wrażliwość) na substancje czynne leku;
• Choroby nerek;
• Dla psów i kotów o masie ciała do 500 g;
• Choroby zakaźne u zwierząt domowych;
• Wyczerpanie;
• Dla szczeniąt do 2 tygodnia życia;
• Psy ras sheltie, bobtail i collie (mają zwiększoną wrażliwość na laktony).

Nie zaleca się stosowania preparatu Milbemax u psów dorosłych., których całkowita masa ciała nie przekracza 6 kg. Stężenie substancji czynnych jest przeznaczone dla dużych zwierząt. Stosowanie produktu należy skonsultować z lekarzem weterynarii w przypadku karmienia lub karmienia suki.

Lista wskazań do stosowania milbemaxu

Środki lecznicze przepisane przez lekarza w momencie wykrycia Zakażenia tasiemcami i nicieniami, a także inwazje nicieniowo-cestodowe, są powszechne u zwierząt domowych. Choroby te wywoływane są przez różne grupy robaków: Ancylostoma tubaeforme, Angiostronglus vasorum, Dirofilaria imitis, Toxascaris leonine, Dipylidium caninum i inne. Wykrywa się je poprzez badania laboratoryjne próbek biologicznych.

Właściciel kota lub psa może wykryć obecność robaków w przewodzie pokarmowym zwierzęcia w domu, sprawdzając następujące objawy:

• jednoczesna biegunka i wymioty;
• sen wrażliwy i niespokojny;
• trudności w oddychaniu;
• kaszel;
• wzdęcia;
• szybkie wyczerpanie (czasem wręcz przeciwnie, znaczny wzrost apetytu);
• obfite ślinienie i nudności.

W przypadku zaobserwowania objawów należy niezwłocznie rozpocząć stosowanie leku, jednak przedtem zaleca się konsultację z lekarzem weterynarii.

Musisz kupić dokładnie ten lek, który będzie pasował do modyfikacji masy Koty lub psy, w przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko powikłań lub przedawkowania. Cena Milbemaxu w aptekach zależy od konkretnej wersji.

Milbemax dla psów: instrukcja stosowania

Zaleca się stosowanie leku przeciwrobaczego w postaci rozdrobnionej (sproszkowanej) raz w trakcie posiłku. Proszek należy zmieszać z pasząJeśli ta metoda nie działa, stosuje się karmienie przymusowe: po jedzeniu posypuje się proszek u nasady języka zwierzęcia, przytrzymując jednocześnie pysk.

Prawidłową dawkę jednorazową można ustalić na podstawie masy ciała zwierzęcia. Aby zapobiec skutkom ubocznym i powikłaniom, zaleca się podawanie leku zgodnie z poniższą instrukcją:

• Masa ciała zwierzęcia 0,5–1 kg – pół tabletki;
• 1–5 kg - 1 sztuka;
• 5–10 kg – 2 jednostki leku dla szczeniąt, psów małych, 1 jednostka dla psów dorosłych;
• 10–25 kg - 1 jednostka leku;
• 25–50 kg – 2 jednostki leku;
• 50–75 kg – 3 jednostki leku.

Środki zapobiegawcze produkowane w okresie letnio-jesiennym i wiosenno-letnim Podczas leczenia zarażenia Angiostrongylus vasorum zaleca się podawanie milbemaxu cztery razy w tygodniu.

Możliwe powikłania w przypadku przedawkowania

Jeżeli stosowanie produktu leczniczego zostało przeprowadzone w zalecanej dawce i zgodnie z zaleceniami lekarza weterynariiW tym przypadku substancje czynne nie powodują skutków ubocznych. Biorąc pod uwagę stan psów i kotów po zastosowaniu środków zapobiegawczych i terapeutycznych oraz opinie ekspertów, Milbemax nie powoduje powikłań ani skutków ubocznych. W niektórych przypadkach mogą wystąpić łagodne reakcje alergiczne, związane ze zwiększoną osobniczą lub gatunkową nietolerancją składników leku.

Analog leku Milbemax

W celu zapobiegania i leczenia inwazji robaków, należy stosować dużą dawkę Popularny jest również lek DrontalStosowanie leku Drontal powoduje uszkodzenie tkanki mięśniowej i błony robaka, co ostatecznie prowadzi do zaburzenia unerwienia mięśni i nerwów, skutkując paraliżem i śmiercią. Lek może być stosowany u szczeniąt i małych kotów, a także u dużych i dorosłych psów.

Zasadniczo Drontal działa tak samo i jest równie skuteczny jak Milbemax. Jednak opinie wielu właścicieli zwierząt domowych wskazują, że Milbemax jest skuteczniejszy i wydajniejszy niż Drontal.

Zalety Milbemaxu

Aktywne elementy tabletu umożliwiają bądź pewny swojego zdrowia Twój pupil. Oto kilka oczywistych korzyści:

• Lek należy podawać jednorazowo, jego farmakodynamika zapewnia całkowite usunięcie robaków z organizmu;
• Składniki aktywne neutralizują pasożyty znajdujące się na każdym etapie cyklu;
• mięsisty smak sprawia, że ​​lek jest łatwy do przyjęcia przez zwierzęta;
• Tabletki można stosować w leczeniu zwierząt młodych, karmiących i ciężarnych.

Obecnie lekarze weterynarii coraz częściej przepisują lek Milbemax. Pozytywny recenzje mówią o wysokiej jakości Ten lek. Wszyscy, którzy stosowali go u swoich zwierząt, zgłaszają, że nie wystąpiły u nich żadne skutki uboczne, a wszystkie pasożyty zostały wyeliminowane po jednym zastosowaniu.