Doświadczeni myśliwi prawdopodobnie natknęli się na dzika w lesie, polując na niego. Występują one nie tylko w lasach, ale także na terenach pustynnych. Czym jest to zwierzę, gdzie żyje i jak wygląda? Omówimy to w tym artykule i poznamy wiele ciekawostek z życia tego dzikiego zwierzęcia.
Zwierzę dzik i jego opis
Dzik jest przodkiem świni domowej. Ssak ten należy do rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla), podrzędu świniowatych (Suidae) i rodzaju dzików w rodzinie świń. Zwierzę to ma również inne nazwy: dzik; dzik; dzika świnia.
Chociaż dzik pochodzi od świni domowej, różni się wyglądem od zwierzęcia domowego. Ma więcej gęste i krótkie ciałoJego nogi są grubsze i wyższe. Głowa jest wyższa i cieńsza, a uszy dłuższe i szpiczaste. Co więcej, uszy są stojące, w przeciwieństwie do uszu świni domowej.
Dzik jest ciągle dolne kły rosnąU samców są one bardziej rozwinięte niż u samic, większe i wystają z pyska. Gęste włosie na grzbiecie tworzy strukturę przypominającą grzywę. Unosi się niczym grzebień, gdy dzik jest agresywny. W chłodne dni pod włosiem rośnie podszerstek.
Włosie na ciele ma kolor czarno-brązowy Z rudawym odcieniem. Podszerstek jest brązowo-szary, tworząc ogólną kolorystykę w odcieniach szaro-brązowo-czarnych. Reszta ciała – nogi, ogon i pysk – jest czarna. Umaszczenie zwierzęcia zależy od siedliska; może być czarne lub bardzo jasne, niemal białawe. Takie okazy spotyka się w rejonie jeziora Bałchasz.
Wysokość zwierzęcia w kłębie wynosi do 1 metra, a długość ciała do 175 cm. Średnia waga dzika wynosi zazwyczaj około 100 kg, ale spotyka się również większe zwierzęta o wadze do 150–200 kg. W Europie Wschodniej zwierzęta te mogą ważyć do 275 kg, a w Mandżurii i Kraju Nadmorskim do 0,5 tony.
Samice są mniejsze od samców, ich wysokość w kłębie wynosi do 90 cm, a maksymalna może ważyć do 160 kgDługość ich życia wynosi zazwyczaj 14 lat, jednak w niewoli mogą żyć dłużej, nawet 20 lat, jeśli obszar ten zostanie objęty ochroną.
Siedlisko
Zwierzęta te preferują tereny leśne i bagienne. Dziki żyją w całej Europie aż po Półwysep Skandynawski. Zamieszkują również Azję i północną część Zabajkala, Daleki Wschód. na południu Syberii.
Dziki żyją również w Argentynie w Ameryce Środkowej i PółnocnejDziki zamieszkiwały północną Afrykę, ale polowanie na nie było zbyt popularne, więc zwierzęta te zostały niemal wytępione.
Zwierzęta te mogą żyć w wielu różnych miejscach na naszej planecie, nawet w lasach tropikalnych i pustyniach. W Europie dziki preferują zamieszkiwanie lasów dębowych i bukowych. Jest tam wiele terenów bagiennych, pól i łąk. W Azji Środkowej dziki wolą osiedlać się na stałe. w lasach liściastych i świerkowychoraz w gajach orzechowych i owocowych.
Dziki nie mogą długo przebywać w jednym miejscu, dlatego migrować w poszukiwaniu pożywieniaDziki szukają siedlisk z obfitymi uprawami lub rosnącymi źródłami pożywienia. W Europie największa populacja znajduje się w Szwecji, liczącej ponad 1000 osobników.
Zachowanie i odżywianie
Samce prowadzą inny tryb życia niż samice. Preferują samotność i żyją samotnie. Samice gromadzą się w grupy ze swoimi młodymi, które mogą liczyć nawet do 50 osobników. Samce dołączają do grupy tylko w okresie godowym.
Dziki polują rano lub wieczorem. W nocy i w ciągu dnia wolą odpoczywać w ciszy. Zwierzęta te mają wyostrzony słuch i węch. Ich wzrok jest raczej słaby, dlatego polegają bardziej na innych zmysłach.
Dziki uwielbiają jeść pokarmy roślinneNieustannie poszukują nowego i świeżego pożywienia. Dzięki dobrze rozwiniętym kłom, dzik ryje w ziemi i wydobywa z niej:
- korzenie;
- cebulki roślinne;
- bulwy.
Dziki lubią również zjadać inne rodzaje roślinności:
- Jagody.
- Owoce.
- Orzechy.
Wiosną i latem zwierzęta lubią jeść:
- Młoda trawa.
- Liście krzewów i drzew.
- Pędami.
Ponieważ dziki nie tylko jedzą pokarm roślinny, ale także się nim żywią żywność pochodzenia zwierzęcego używając:
- jaja ptaków;
- wąż;
- żaby;
- ryba;
- owady;
- robaki.
Dorosłe osobniki polują także na większą zdobycz pochodzenia zwierzęcego, np. jagnięta lub młode jelenie, nie gardzą też padliną.
Dziki są doskonałymi pływakami; mają doskonałe umiejętności pływackie i mogą pokonywać duże odległości w wodzie. Zwierzę z łatwością przepływa rzeki i jeziora.o. Pomimo dużej wagi, dziki biegają szybko.dlatego też są uważane za niebezpiecznych wrogów dla wielu zwierząt.
Rozmnażanie dzików i samic
Średnia długość życia dzika wynosi 10–12 lat. Okres godowy trwa od września do grudnia. Samce rozwijają ochronny pancerz podskórny – mięsień ma grubość 2–3 cm.
Znajduje się po bokach i służy jako ochrona przed atakami wrogów. Pomaga również chronić przed kłami rywali w okresie godowym, gdy rywalizują o samicę. W tym okresie gromadzą one dodatkowy tłuszcz.
W okresie godowym między samcami ma miejsce rywalizacja. ciągła walka o kobietyW tym okresie tracą na wadze i sile. Na ich ciele pojawiają się liczne rany, ale warto, bo samiec może mieć nawet osiem samic do kopulacji.
Samica nosi młode przez około 115 dni, pojawiają się w kwietniu 2-3 prosiętaTaką liczbę można zaobserwować jedynie u samic rodzących po raz pierwszy; później rodzą one 4–5 młodych.
Zdarzały się przypadki, gdy locha urodziła 10–12 prosiąt. Potomstwo pozostaje zawsze z matką, która karmi je piersią przez około 3,5 miesiąca. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 18 miesięcy, a samce w wieku 5–6 lat.
Ludzie od dawna polują na dziki, więc głównym wrogiem tego zwierzęcia jest człowiek. Zasadniczo polowanie odbywa się dla skóry zwierzęcia, chociaż jego mięso uważa się za bardzo smaczne i pożywne.
