Rasy świnek morskich: nazwy i zdjęcia

Świnki morskie cieszą się dużą popularnością jako zwierzęta ozdobne od kilku lat. Wynika to z ich łagodnego usposobienia, bardzo prostej pielęgnacji, unikalnego ubarwienia i łatwości hodowli w domu. Ich nazwa nie ma nic wspólnego z opieką nad nimi. Nie wymagają akwarium morskiego. Mogą bez problemu żyć w terrarium, oczywiście bez wody.

Świnki morskie. Pochodzenie

Istnieje kilka teorii na temat tego, dlaczego te gryzonie nazywane są świniami. Hiszpanie, którzy dotarli na wybrzeże Ameryki Południowej, zapisali w swoich zapiskach, że zwierzęta te były… wyglądają jak prosięta, kiedy zobaczyli je po raz pierwszy. Świnki morskie były również hodowane na mięso, podobnie jak świnki morskie w Europie. Świnki morskie wydają dźwięki podobne do pisków i chrząknięć, gdy są szczęśliwe lub zaniepokojone, co jest również bardzo podobne do odgłosów świnek morskich. Gryzonie te nazywane są „morskimi” tylko w Rosji i Niemczech. Początkowo brzmiały jak „zamorskie” (dosłownie „obce”), ponieważ zostały sprowadzone do tych krajów drogą morską. Jednak później ich nazwa została uproszczona i stały się znane jako „świnki morskie”.

Świnki morskie to gryzonie, a ich pielęgnacja w domu jest podobna do tej, jaką pielęgnuje się króliki. Wiele organizacji i prywatnych hodowców na całym świecie hoduje i rozmnaża te zwierzęta. Udało im się z powodzeniem wyhodować kilka ras gryzoni o różnym ubarwieniu, wzorach i długim futrze.

Niestety, świnki morskie nie występują już na wolności. Około 5000 r. p.n.e. rozpoczęła się ich udomowienie, głównie w celach spożywczych. Skamieniałości tych zwierząt sugerują o ich przynależności do Ameryki PołudniowejNaukowcy uważają, że współczesne świnki morskie są potomkami wymarłych obecnie gatunków dzikich zwierząt, które zamieszkiwały Amerykę Północną i Południową.

Uważa się, że gryzonie były niegdyś bardzo elastyczne i mogły przetrwać w różnych warunkach. Potrafiły przystosować się do przetrwania w szerokim zakresie wysokości, od poziomu morza do 4000 metrów nad poziomem morza. Temperatury wahały się od 22 stopni Celsjusza w dzień do -7 stopni Celsjusza w nocy, chociaż badania wykazały, że gryzonie ginęłyby w ekstremalnie wysokich lub niskich temperaturach.

Świnki morskie ważą od 700 do 1100 gramów. Samice są zazwyczaj mniejsze od samców. Ich kształt ciała przypomina mały, zwarty walec o długości 20–25 cm. Na czubku głowy znajdują się małe, płatkowate uszy. gryzonie nie mają ogonówW trójkątnym pysku znajduje się 20 zębów. Ich zęby, podobnie jak u innych gryzoni, rosną w sposób ciągły, a ich długość jest utrzymywana poprzez ścieranie ich podczas jedzenia.

Dzięki selektywnej hodowli wyhodowano około 20 różnych fenotypów tego gryzonia, różniących się kolorem, oraz około 13, różniących się fakturą i długością futra. Naukowcy uważają, że dzikie gatunki tych zwierząt miały krótkie, kasztanowe futro, które pomagało im w kamuflażu przed drapieżnikami. Zdjęcie świnki morskiej:

Rasy

Specjaliści rozróżniają wiele gatunków tego zwierzęcia. Dla uproszczenia, wszystkie rasy można podzielić na grupy ze względu na długość sierści, a wśród nich można wyróżnić te najbardziej znane i popularne. Świnki morskie dzieli się na dwa typy:

• Długowłosy;
• Krótkowłosy.

Do ras krótkowłosych zalicza się następujące gatunki:

• Dwukolorowy. Ciało gryzonia może mieć tylko dwa różne kolory;
• Trójkolorowy. Ubarwienie gryzonia łączy w sobie tylko trzy różne kolory;
• Samodzielnie. Cała sierść świnki morskiej ma tylko jeden odcień, a uszy i łapy pasują do sierści bazowej. Świnki morskie mogą być czarno-białe z ciemnymi oczami, złoto-białe z czerwonymi oczami, złote z ciemnymi oczami, beżowe, liliowe, czerwone, brązowe, szafranowe lub kremowe.
• Agouti. Gatunek ten ma jaśniejsze końcówki niż reszta sierści. Agouti może być srebrny, złoty, brązowy lub cytrynowy;
• Satynowe. Te świnki morskie mają miękką, teksturowaną sierść o lśniącym, błyszczącym wykończeniu. Świnki morskie satynowe mogą występować w dowolnym kolorze, ale najczęściej spotykane są dwukolorowe i jednolite.
• Dalmatyńczyki. Rasa ta charakteryzuje się białym pasem na pysku, plamami wielkości ziarnka grochu, ciemniejszymi od koloru bazowego, oraz plamami na całym ciele i brzuchu. Łapy i uszy są jednolitego koloru.
• Teddy. Sierść jest miękka, krótka, lekko falista lub prosta, lekko podniesiona i puszysta na całym ciele. Umaszczenie tej rasy może być zróżnicowane;
• Himalaje. Ten gatunek gryzonia jest biały, ale jego uszy, łapy i nos są brązowe lub czarne.

Do gatunków długowłosych zaliczają się:

• Koty rasy Texel mają kręcone futro rosnące od pyska w dół, bez rozet na ciele. Występują w różnych kolorach;
• Sheltie. Sierść rasy sheltie rośnie w dół od pyska. Sheltie występują w różnych kolorach;
• Alpaka. Gatunek ten ma kręcone futro, które rośnie w kierunku pyska. Z tyłu znajdują się dwie rozety;
• Peruwiańska. Sierść świnki morskiej peruwiańskiej rośnie do przodu, w kierunku pyska, i opada na oczy. Peruwiańska świnka morska ma tylko dwie rozety na spodzie, ale niektóre osobniki mają dodatkowe rozety na ciele.

Do ras rzadkich możemy zaliczyć:

• Baldwin. Ten gatunek jest bezwłosy. Młode rodzą się z futrem, które z czasem wypada;
• Kui. Gatunek ten uważany jest za olbrzymi, ponieważ świnia po urodzeniu waży 100-150 g, w wieku 3 miesięcy osiąga 700-800 g, a w wieku 4 miesięcy może ważyć 1000 g. Dorosłe osobniki mogą osiągnąć średnią masę ciała od 2 do 3 kg.
• Chude. Rasa ta nie ma włosów na ciele, z wyjątkiem łap i nosa.

Wniosek

Świnki morskie są obecnie sprzedawane i dystrybuowane jako domowe zwierzę ozdobneChociaż świnki morskie są nadal spożywane w ich ojczystej Ameryce Południowej, są również powszechnie wykorzystywane jako obiekty doświadczalne w badaniach biomedycznych. Świnki morskie są obecnie łatwo dostępne w każdym mieście. Często można znaleźć ogłoszenia sprzedaży w gazetach, a internetowe sklepy zoologiczne i sklepy zoologiczne cieszą się dużą popularnością. Ceny tych gryzoni są niskie i przystępne.