Wszyscy członkowie rodziny kotowatych szybko stają na tylnych łapach, a następnie skaczą, merdając całym ciałem. Naukowcy nie mają jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ale mają kilka teorii.
Wersja nr 1: Kot rozgrzewa mięśnie
Sportowcy zawsze rozgrzewają się przed treningiem. Krótki trening pomaga rozciągnąć mięśnie, dotlenić je i przygotować do trudniejszych zadań. Naukowcy, którzy popierają tę teorię, uważają, że to zachowanie jest instynktowne u kotów. Podobnie jak sportowcy, przygotowują one swoje mięśnie i więzadła do stresu. Co więcej, szybkie, powtarzalne ruchy pomagają skoordynować ruchy tylnych nóg podczas rzutu.
Wersja nr 2: Kot wybiera najlepsze miejsce do skoku
Podczas skoku niezwykle ważna jest precyzja. Jeden zły ruch i ofiara ucieknie lub odleci. Wiele czynników może utrudnić skok: niestabilna skała, nierówna powierzchnia lub zbyt miękka lub mokra gleba. Skała może wyślizgnąć się kotu spod łapy, powodując utratę równowagi. Poślizgnięcie się na mokrym podłożu może nie tylko zgubić ofiarę, ale także uszkodzić więzadła i ścięgna.
Kołysząc się i przesuwając łapy, kot sprawdza równowagę przed decydującym skokiem. Analizuje, czy powierzchnia, na której się znajduje, jest bezpieczna do skoku. Oblicza również siłę pchnięcia potrzebną do pokonania dystansu do wybranego celu.
Wersja nr 3: Winne są hormony
Neuroprzekaźniki to biologicznie aktywne substancje, które kontrolują wiele procesów w organizmie. Są one wytwarzane podczas wykonywania czynności i stymulują uwalnianie hormonów. Na przykład, gdy kot wykonuje czynność, która skutkuje nagrodą, jego organizm produkuje dopaminę – substancję chemiczną kontrolującą reakcje emocjonalne. Powtarzanie tych czynności powoduje uwolnienie tej substancji, niezależnie od nagrody, zapewniając zwierzęciu przyjemne doznania.
Kiedy kot „tańczy”, w jego organizmie następuje gwałtowny wzrost hormonów. Kot staje się pobudzony i czerpie z tego ogromną przyjemność. Po osiągnięciu celu produkcja dopaminy ustaje.
Naukowcy na całym świecie nieustannie badają zachowanie kotów, przeprowadzają eksperymenty i badają taktykę rzucania. Być może wkrótce zachwycą miłośników kotów nowymi informacjami wyjaśniającymi, dlaczego ich pupile zachowują się w ten sposób.
