Kot bobtail – opis rasy i zdjęcia

Bobtaile to dość silne i potężne zwierzęta, ważące całkiem sporo. Dorosły kot może ważyć około 10 kg, ale średnia waga wynosi zazwyczaj 5-8 kg. Rasa ta zyskuje na popularności nie tylko w swoim ojczystym kraju, ale także w Rosji, na Ukrainie i w innych krajach europejskich.

Koty bobtail: opis i zdjęcia

Wełna przedstawicieli tej rasy wyróżnia się swoimi unikalnymi właściwościami:

1. Ponieważ bobtaile pochodzą z regionów o wilgotnym klimacie, ich futro wykształciło zdolność do niemoczenia się podczas kąpieli.
2. Praktycznie nie ma żadnych splątań.

Ogon bobtaila przyciąga szczególną uwagę na wystawach kotów. Jest niepowtarzalny i stanowi indywidualną cechę każdego osobnika.

Wyróżnia się następujące rodzaje ogonów:

• „Pniak” jest najmniejszym typem złamania (2–5 cm). Stawy międzykręgowe są nieruchome, złamania przebiegają pod kątem rozwartym, a kręgi (w liczbie od 2 do 8) wydają się być ułożone jeden na drugim.
• „Spirala” – widoczna długość ogona wynosi 5–10 cm. Stawy międzykręgowe są częściowo lub całkowicie ruchome. Kręgi, w liczbie 3–15, mają liczne złamania, często pod bardzo ostrymi kątami.
• „Cofnięty bobtail” – ogon jest u nasady podobny do ogona innych kotów, ale po 5-7 kręgach zaczyna się aktywnie wyginać na wiele sposobów. Stawy międzykręgowe mogą być ruchome lub nieruchome.
• Ogon "miotlasty" (5-15 cm) składa się z 5-10 kręgów, złamania są umiejscowione pod kątem prostym, stawy są częściowo ruchome.

Chociaż bobtaile są bardzo przywiązane do ludzi i nieustannie szukają ich towarzystwa, dość dyskretny charakter, a jeśli poczują, że właściciel nie ma dla nich czasu, nie będą natarczywi i odsuną się.

Przedstawiciele tej rasy są niezwykle inteligentni i łatwo ich wytresować; potrafią nawet zapamiętywać i wykonywać polecenia jak psy. Wystarczy raz wyjaśnić kotu, co Ci się nie podoba w jego zachowaniu, a możesz być pewien, że to się więcej nie powtórzy.

Rodzaje bobtaili

Rasa kota bobtail dzieli się na kilka odmian.

Amerykański bobtail

W przeciwieństwie do wielu swoich krewnych, rasa kota amerykańskiego bobtaila ma oficjalnego przodka. Powszechnie przyjmuje się, że jest to dziki pręgowany kotek Kociak o śmiesznym ogonku, znaleziony w rezerwacie indiańskim w Arizonie w USA, stał się „ojcem założycielem” rasy.

Amerykańskie bobtaile to kochające, dobroduszne i sympatyczne stworzenia. Te zwierzęta dobrze dogadują się z innymi zwierzętami i są bardzo lojalne wobec dzieci. Są również bardzo wesołe i aktywne, uwielbiają zabawę i spacery na świeżym powietrzu. Szybko przywiązują się do swoich właścicieli i pragną wzajemnego uczucia.

Amerykański bobtail źle znosi samotność, dlatego nie należy zostawiać swojego pupila samego na dłuższy czas.

Jest to dość duży kot, z krótkim, ruchomym ogonem i dobrze rozwiniętym, muskularnym ciałem.

Charakterystyka rasy:

• Ciało jest umiarkowanie długie, krępe, silne;
• grzbiet prosty, z lekko wystającymi łopatkami;
• klatka piersiowa szeroka i głęboka;
• głowa ma kształt klina, czoło jest wypukłe;
• Kufa szeroka, prawie kwadratowa, z lekko wystającymi kośćmi policzkowymi, nos średniej wielkości; broda dobrze rozwinięta, lekko zaokrąglona;
• uszy szeroko rozstawione, pochylone do przodu i średniej długości;
• oczy lekko skośne, kształtu migdałowego lub owalnego, szeroko rozstawione;
• szyja mocna, średniej długości, o dostatecznie rozwiniętej muskulaturze;
• Kończyny są ciężkie, krótkie i muskularne. Kończyny przednie są nieco krótsze od tylnych;
• łapy są okrągłe, duże, z kępkami włosów między palcami;
• Ogon jest bardzo ruchomy, krótki i przypomina szczotkę lub pędzel do golenia.

Zwierzę ma grube futro, który wymaga starannej pielęgnacji, zwłaszcza w okresie linienia.

Amerykański bobtail występuje w różnych kolorach, z których najpopularniejszy jest kolor zajęczy. Waży od 3 do 8 kg.

Kot amerykański krótkowłosy występuje w dwóch odmianach: krótkowłosej i półdługowłosej. Pierwsza ma krótką, sprężystą sierść z umiarkowanie rozwiniętym, miękkim podszerstkiem. Półdługowłose mają spoconą, kudłatą, średniej długości sierść z miękkim podszerstkiem. Upierzenie na zadzie, zadzie, klatce piersiowej i szyi jest nieco dłuższe niż w okrywie głównej. Umaszczenie może być dowolne.

Japoński bobtail

W swojej ojczyźnie ten kot jest symbolem przyjaźniJego wizerunki często można znaleźć w japońskich obrazach i grafikach z różnych okresów historycznych. Rasa ta jest uważana za rodzimą dla Dalekiego Wschodu i jest szeroko rozpowszechniona w Korei i Chinach, gdzie symbolizuje sukces, dobrobyt i dobre samopoczucie. Rasa ta jest dość popularna w Stanach Zjednoczonych, ale nie zyskała powszechnej popularności w Wielkiej Brytanii.

Charakterystyka rasy:

• Kot japoński krótkowłosy ma szczupłą, dobrze zbudowaną sylwetkę średniej wielkości;
• ciało muskularne, silne, jednakowej szerokości na całej długości, wydłużone;
• dolna część pleców i plecy są lekko wypukłe, ramiona szerokie;
• kończyny smukłe, długie, przednie krótsze od tylnych, w spoczynku lekko wygięte;
• Ogon jest pionowy, krótki (5-7 cm, ale może osiągnąć 12 cm) i wygląda jak pompon, podobny do zajęczego. U nasady ogona znajduje się futrzane wykończenie;
• kształt głowy - trójkątny;
• oczy owalne, duże, nadające pyskowi zwierzęcia uroczy wyraz;
• Sierść przylega do ciała, jest krótka i prawie pozbawiona podszerstka. Sierść jest zazwyczaj szylkretowa i biała, ale zdarzają się również inne odcienie. Najbardziej ceniona jest trójkolorowa (biała, ruda i czarna, z przewagą tej pierwszej).

Krótko ucięty ogon wyróżnia się dobrą naturą i spokojemKot ten lubi towarzystwo, jest niezwykle inteligentny, ciekawski i inteligentny, niezwykle oddany właścicielowi i, według hodowców, potrafi pływać, dobrze polować, a nawet aportować zwierzynę. Rasa charakteryzuje się różnymi kolorami oczu: jednym żółtym, drugim niebieskim. Małe kocięta z tą cechą są szczególnie cenione.

Średnia waga dorosłego kota wynosi 3,5 kg, kocurów – do 5 kg.

Japońskie bobtaile żyją stosunkowo długo, są na ogół zdrowe i rzadko podatne na choroby.

Kurylski bobtail - zdjęcie

To rasa kotów bezogonowych, wywodząca się od rodzimych kotów krótkoogonowych z Wysp Kurylskich. Kurylski bobtail to stosunkowo młoda rasa rosyjska. podobny wyglądem do rysiaChoć jego bohaterski charakter i niezależność przypominają dzikie zwierzęta, bobtail jest uznawany za kota domowego ze względu na jego lojalność, dobroć i niekończące się uczucie.

W przeciwieństwie do powszechnie znanego i od dawna uznawanego japońskiego bobtaila, rasa kota kurylskiego pojawiła się stosunkowo niedawno – pod koniec XX wieku. Na Wyspach Kurylskich żył więc kot o doskonałych cechach łowcy szczurów i myśliwego, zachwycający mieszkańców swoim wspaniałym charakterem i nie sprawiający żadnych kłopotów. Później okazało się, że to nie tylko bezogonowe zwierzę, ale prawdziwy rosyjski cud, którego widok wprawia miłośników kotów na całym świecie w niekłamany zachwyt. Kurylskie bobtaile zwyciężały na kolejnych wystawach kotów w całej Europie: we Włoszech, Niemczech, Polsce i Czechach.

Główną różnicą między kotami kurylskimi a japońskimi jest ich szczególny charakter niepowtarzalny urok i „czysto rosyjski wyraz twarzy”, który z powodzeniem łączy w sobie psie oddanie i prawdziwie dziki wygląd „władcy tajgi”.

Kurylski bobtail - opis rasy:

• Sierść jest bardzo piękna i bogata, średniej długości;
• uszy z frędzlami;
• ciało jest silne i potężne;
• kończyny przednie są wyraźnie niższe od kończyn tylnych, co sprawia, że ​​chód jest zabawny i wyjątkowy;
• Ogon jest mały i skrócony: skręcony i zawinięty. Znalezienie identycznych par ogonów jest praktycznie niemożliwe; są one, że tak powiem, ich „odciskami palców”, unikalnymi dla każdego osobnika.

Mieszkańcy Wysp Kurylskich są dość skutecznie walczą ze szczurami, dlatego są znane jako doskonałe łapacze szczurów. Bobtaile bez problemu radzą sobie nawet z dużymi gryzoniami, a nawet wykopują nory szczurów swoimi potężnymi przednimi kończynami, aby wydobyć z nich swoje młode. Jednak nawet po zabiciu gryzoni, koty te nie dają spokoju i znajdują równie „fajne” zajęcie – gonienie komarów lub much, a karaluchy są dla nich prawdziwą gratką.

Kolejną charakterystyczną cechą kurylijskich bobtaili są ich zdolności wędkarskie. Ich uszy są lekko pochylone do przodu i można je złożyć, aby zapobiec przedostawaniu się wody, co pozwala im nurkować pod wodą i z łatwością łowić ryby.

Te urocze stworzenia mają psie nawyki i słyną z łatwości szkolenia, odwagi, towarzyskości, inteligencji i lojalności. Podążają za swoimi właścicielami wszędzie, śpiąc na ich nogach, kolanach, a nawet na ich łóżkach.

Z reguły koty kurylskie spośród członków rodziny wybierają tylko jeden „obiekt uwielbienia”, a wobec pozostałych są po prostu przyjacielskie.

Cechy bobtaili kurylskich:

• współistnieć w dość pokojowej atmosferze z psami;
• hipoalergiczny;
• wolą stałość i nie zmieniają swego położenia;
• świetnie dogadują się z dziećmi.

Nawet jeśli Twoje dziecko będzie nieustannie przytulać kurylskiego bobtaila, zniesie on wszelkie cierpienie z godnością i nie okaże agresji. Ponieważ kurylski bobtail ma charakter bardziej przypominający psa, jest bardzo nieufny wobec obcych i szybko ostrzeże o niebezpieczeństwie.

Dziś rasa ta jest dość popularna i stale się rozwija. Kocię kurylskie bobtail można kupić w jednej z wielu hodowli w Rosji, na Ukrainie i Białorusi. Cena zależy od rodowodu kota kurylskiego, prestiżu hodowli, umaszczenia i klasy kota.

Choroby rasowe Kurylski bobtail

Bobtaile, w tym kurylski bobtail, cieszą się doskonałym zdrowiem i silną odpornością, jednak podobnie jak koty innych ras, mogą chorować na każdą z chorób powszechnych dla wszystkich kotów.

Tajski bobtail

Ta rasa jest prawdziwie legendarna w świecie kotów. Według legendy przodkowie tajskiego bobtaila chronili księżniczki. Koty te mają ciemny, krótki ogon, a także łapy i pysk w tym samym kolorze. Pętelki i linie na ogonie są unikalne dla każdego osobnika. Jak wszystkie bobtaile, koty tajskie mają psie zwyczaje i uwielbiają nosić różne przedmioty w pyszczku.

Puszyste stworzenia nadmiernie ciekawski Są bardzo przywiązane do swoich właścicieli. Z natury są to słodkie i przyjazne zwierzęta, które uwielbiają rozmawiać. Jednak „Tajowie” są bardzo powściągliwi w okazywaniu emocji i starają się ich nie okazywać. Za wychowanie potomstwa odpowiadają wyłącznie samce. To właśnie samce liżą swoje potomstwo i uczą je etykiety i dobrych manier.

Przeciętna kotka waży 2,3 kg, natomiast kocur jest nieco większy – waży do 4 kg.

Karelski bobtail

Te zwierzęta są średniej wielkości, ale ze względu na swoją luźną sylwetkę, wyglądają na dość duże. Znaki:

• uszy osadzone wysoko na głowie, pionowe;
• Oczy są cytrynowożółte, dość wyraziste i średniej wielkości. Kocięta o niebieskich oczach rodzą się sporadycznie;
• ogon jest krótki i ma kształt kuli;
• ciało zwierzęcia o budowie atletycznej;
• kończyny silne, smukłe, dobrze harmonijnie współgrające z zadem;
• łapy są małe, wdzięczne, nadające zwierzęcej elegancji;
• Sierść jest piękna i przylegająca do ciała. Może być krótka lub długa.

Karelski bobtail ma przyjemny i uderzająco spokojny głos. Z natury zwierzęta tej rasy są łagodne i przyjazne, dość wyrozumiałe, ale chowają urazy, więc należy uważać na zemstę. Karelskie bobtaile są łagodne i serdeczne, a także bardzo cenią swój dom i właściciela. kocham wygodę i ciepło.

Przedstawiciele tej rasy będą dobrze się czuć na daczy lub w wiejskim domu, dobrze znosząc śnieżne zimy i mroźne temperatury. Samice ważą od 2,5 do 4 kg, a samce od 4 do 6 kg.

Bobtaile to łagodne i spokojne koty, ale przed zakupem pupila tej rasy, warto zapoznać się z jego charakterem, nawykami i preferencjami żywieniowymi. Tylko wtedy Twój futrzany przyjaciel zachwyci Cię swoim wspaniałym wyglądem, niezwykłą wytrzymałością i pogodnym usposobieniem.