Maść, imiona i zdjęcia koni: kasztanowata, bułana, karo

Istnieje kilka kluczowych cech, które odróżniają jedną rasę koni od drugiej. Najważniejszą z nich jest maść. W tym artykule omówimy ich kluczowe cechy i różnice. Przyjrzymy się również szczegółowo maści i wielu innym aspektom.

Czym jest garnitur i jak go ustalić?

Kolor konia - Jest to jedna z najbardziej zauważalnych cech osobliwych tego zwierzęcia.Jest to cecha dziedziczna, uwarunkowana nie tylko kolorem głowy, tułowia, kończyn, grzywy i ogona, ale także połączeniem koloru ciała i oczu. Kolory te wyraźnie się od siebie różnią. Na przykład koń gniady nigdy nie będzie miał białej grzywy, ale u kasztanowatej klaczy nie znajdziemy czarnych nóg.

Umaszczenie rozwija się wraz z dojrzewaniem konia i zazwyczaj zmienia się z czasem. U źrebiąt umaszczenie nie jest określone przy urodzeniu.

Oznaczenia – Są to dziedziczne jasne plamy zlokalizowane na czubku głowy i na nogach.Te charakterystyczne znaki są unikatowe. Często znajdują się na czubku głowy w kształcie gwiazdy lub płomienia. Znaki na końskich kopytach różnią się wielkością i rodzajem, dlatego są szczegółowo opisane w dokumentach.

• Kształt gwiazdy może przypominać romb lub sierp, ale może też przypominać liść rośliny lub coś innego.
• Kanaliki mogą być wąskie lub szerokie; mogą kończyć się na grzbiecie nosa, sięgać górnej wargi lub przesuwać się na bok.
• Jaskra objętościowa obejmująca co najmniej jedno oko nazywana jest „łysą plamą” lub „latarnią”.
• Ślady po kopytach mogą również różnić się rodzajem i rozmiarem. Mogą pojawiać się od podstawy kopyta aż do stawu skokowego lub znajdować się powyżej niego.

Garnitur można określić na podstawie różnych cech, w tym:

• kolorowanki koni;
• odcień grzywy i nóg;
• kolor oczu i ogona.

Oznaczenia mają wyraźnie określone granice.i nie ma form przejściowych. Kolor konia zmienia się wraz z dojrzewaniem. Często zdarzają się sytuacje, w których źrebię rodzi się z nieokreślonym dopasowaniem kolorów na różnych częściach ciała. Utrudnia to natychmiastowe przypisanie zwierzęcia do konkretnej grupy.

Istnieje kilka popularnych maści koni, które warto wziąć pod uwagę. Należą do nich:

• czarny;
• brązowy;
• bułanowaja;
• musujący;
• słowik.

Aby zrozumieć główne różnice między poszczególnymi kolorami, przyjrzyjmy się im bliżej.

Czarny

Ten garnitur jest bliski duchem wielu ludziom. Rzeczywiście, całkowicie czarne konie z zewnątrz wyglądają luksusowo.Ich futro jest szczególnie widoczne dzięki białym plamkom, o ile takie występują. Jak promienie słońca mienią się na ich pięknych, zadbanych ciałach.

Wyrazista, czarna maść ciała, nóg i głowy konia budzi podziw. Ogon i długa grzywa tego zwierzęcia są wyłącznie czarne.Kopyta są zazwyczaj czarne, ale mogą mieć również białe znaczenia. Osiemdziesiąt procent koni na sto odziedzicza maść po rodzicach. W dzisiejszych czasach rzadko można znaleźć czarnego konia bez choćby niewielkiej domieszki brązu i rudości. Czarna maść występuje u wielu ras koni, ale niektóre (np. fryzyjskie) mają tylko jedną maść.

Kauraya

Istnieje powszechne błędne przekonanie, że konie gniade są „dzikie”. Ich umaszczenie jest rudawe, a sierść czerwonobrązowa, znacznie ciemniejsza od ich ciała. Kopyta mają ten sam kolor co ciało, z silną intensywnością koloru wokół nadgarstków i stawów nóg. Konie gniade, podobnie jak gniade, mają proste znaczenia. Są one brązowo-czerwone i mogą składać się jedynie z „pasa” wzdłuż kręgosłupa lub prostych, zebrowatych znaczeń na kopytach, a także podłużnego paska na kłębie. Konie gniade mogą być jasne lub ciemne.

Dla rasy norweskich koni fiordzkich charakterystyczny jest bardzo jasny odcień w połączeniu z podpalanym kolorem. rodzaje koni, które powstały w wyniku skrzyżowania dzikich zwierząt z udomowionymi, mają duży odsetek koni gniadych. W Rosji umaszczenie to można spotkać u lokalnych ras, takich jak kazachska, ałtajska, jakucka i innych. Czasami konie gniade pojawiały się w radzieckiej rasie koni ciężkozbrojnych oraz w różnych mieszańcach.

W Europie kasztanowate konie można spotkać pośród kucyków islandzkich i innych ras lokalnych, a pośród innych ras tylko wśród koni wierzchowych i pociągowych, choć sporadycznie spotyka się także konie o maści kasztanowatej.

Zatoka

Konie rasy Buckskin mają żółto-piaskową lub złotą maść, którą podkreśla obecność czarnej grzywy, ogona i dolnych partii nóg. Kombinezon dostępny jest w różnych wersjach kolorystycznych, w tym rudawe lub jasnogniade (do mlecznego) odcienie. Niektóre gniade konie są jaskrawożółte ze złotym połyskiem. Grzywa, ogon i kopyta są wyraziście czarne. Czarny pas biegnący wzdłuż ciała jest dość powszechny. Na nogach mogą pojawiać się paski zebry. Czasami pod kłębem można dostrzec czarne lub ciemne wzory przypominające skrzydła motyla.

Ciekawostki:

• Termin „bulany” najprawdopodobniej pochodzi od tatarskiego słowa „bulan” lub „bolan”, oznaczającego odpowiednio jelenia i łosia.
• Ciekawostką jest, że w Ameryce definicję tego koloru - skóra jelenia - można przetłumaczyć jako „skóra jelenia”.
• Istnieje również tureckie słowo „bolanmak”, oznaczające „ciemnieć”. Jest ono najbardziej odpowiednie dla konia ciemnogniadego. Jego żółtawe ciało pokryte jest kurzowymi plamami (ciemnymi pigmentami) na czubku głowy, szyi, barkach i grzbiecie.

Ta sierść jest spektakularna. Niezależnie od tego, czy jest w „jabłka”, czy bez jabłek, ma matowy, brązowo-żółty odcień, przypominający szakala.

Igrenevaya

Sierść jamowa konia (zdjęcie) jest zazwyczaj czerwona lub brązowa. Grzywa i ogon mają barwę białą lub dymną.Koń kasztanowaty ma długą grzywę, która zachowuje ten sam kolor przez cały rok. Niektóre rasy koni są wyłącznie kasztanowate, w tym belgijski koń zimnokrwisty i haflinger.

Słowik

Maść palomino konia (zdjęcie) lub jak się ją powszechnie nazywa, palomino – charakteryzuje się złotą barwą oraz białą grzywą i ogonemJaśniejsze odcienie nieco przypominają maść bułaną. Ciemniejsze kolory mają jaskrawe, rudawo-żółtawe odcienie. Grzywa i ogon mogą mieć żółtawy odcień, a nie biały, podobnie jak futro.

Konie kasztanowate mogą urodzić się całkowicie białe. Mają różowawą skórę, która z czasem ciemnieje. Ich oczy są brązowe, jak u wielu koni, i tylko sporadycznie stają się jaśniejsze.

W krajach zachodnich konie palomino są powszechnie nazywane palomino. Nie ma jednoznacznej definicji tego terminu, ale Prawdopodobnie pochodzi od imienia Don Juana de Palamino, któremu dano konia maści bułanej. Istnieje inna wersja pochodzenia nazwy palomino. Uważa się, że pochodzi ona od hiszpańskiej odmiany winorośli o nazwie paloma (co oznacza „gołąb”). Później mieszkańcy Hiszpanii przywieźli konie maści bułanej do Ameryki, gdzie dały początek unikalnej rasie koni zwanej palomino.

Kombinezon Palamina, występuje zwykle u różnych gatunków koniz czego wynika, że ​​definicja „palomino” odnosi się do różnych maści, a nie do konkretnego typu konia.

Nie wiadomo absolutnie nic o pochodzeniu tej maści, ale najprawdopodobniej ślady jej pochodzenia prowadzą do koni arabskich. Jedną z najważniejszych nietypowych trudności palamino jest to, że nie da się ich „wyprowadzić”Oznacza to, że przy skojarzeniu dwóch koni o maści palaminy prawdopodobieństwo, że potomstwo będzie miało tę samą maść, wynosi połowę, czyli 50%. Pozostałe 50% przypisuje się maściom kasztanowatym i izabelowatym – po 25%.