Estoński pies gończy: opis rasy i cechy pielęgnacyjne

Gończy estoński to rasa psów myśliwskich wyhodowana w Estonii do polowania na drobną zwierzynę. To energiczne i niezależne zwierzęta, niezwykle chętne i bezlitosne w pogoni za zdobyczą. Nie wykazują jednak agresji wobec ludzi; są dobroduszne i bezgranicznie lojalne wobec swoich właścicieli. Mają silny układ odpornościowy i przy odpowiedniej opiece mogą żyć około czternastu lat.

Opis wyglądu

Masa ciała tej rasy waha się od 15 do 20 kilogramów. Samce (Vhundes) mają od 45 do 52 centymetrów w kłębie i zasięg około 110 centymetrów. Suki (Vhundes) mają od 42 do 45 centymetrów w kłębie i zasięg około 112 centymetrów.

Opis zewnętrzny:

• wydłużona głowa, kopulasta czaszka;
• duży nos, czarny lub brązowy, wargi ściśnięte;
• uszy długie, zaokrąglone na końcach;
• oczy w kształcie migdałów, średniej wielkości;
• szyja muskularna, średniej długości;
• mocna budowa ciała, szeroki grzbiet;
• skrzynia beczkowa;
• długie, muskularne kończyny z owalnymi łapami;
• ogon w kształcie szabli, zwężający się ku szpicowi.

Sierść jest błyszcząca, szorstka i gładka, przylegająca do ciała. Podszerstek jest rzadki. Ogon wydaje się gruby, ponieważ tam futro jest najgęstsze.

Wzorzec dopuszcza następujące umaszczenia gończego estońskiego:

Kolor	Zdjęcie
Czarny i srokaty
Brązowo-łaciaty
Czarnogłowy

Czarne plamy lub łatki na białym futrze są uważane za wadę rasy.

Cechy osobowości

Zazwyczaj suka rodzi od 4 do 12 szczeniąt.

Pierwsza rujka u psa występuje w wieku 6-10 miesięcy. Krycie psa należy przeprowadzać najpóźniej w drugim roku jego życia. W tym czasie organizm będzie silniejszy, a ryzyko urodzenia chorego potomstwa znacznie zmniejszone. Optymalny okres krycia to 11–13 dni po rozpoczęciu rui. Zaleca się krycie psów na terenie reproduktora, rano na czczo. Krycie próbne przeprowadza się po 72 godzinach.

Ciąża suki trwa od 62 do 65 dni. W tym okresie nie należy jej pozwalać na lenistwo; lekki wysiłek fizyczny przyniesie jej same korzyści. Dwa tygodnie przed planowanym terminem porodu należy przejść na dietę lekkostrawną (rosół, warzywa i jogurt). Kilka dni przed planowanym miotem należy przygotować miejsce. Można umieścić karton w ciepłym pomieszczeniu i wyłożyć go jednorazowymi prześcieradłami.

Aby uniknąć komplikacji, niedoświadczeni hodowcy powinni powierzyć narodziny szczeniąt lekarzowi weterynarii. Aby zapewnić zdrowie miotu, nie pozostawiaj u nowej matki więcej niż czterech szczeniąt. Pozostałe szczenięta powinny zostać przekazane innej suce, która niedawno urodziła szczenięta.

Wybór pseudonimu

Wybór imienia dla szczeniaka często zależy od zainteresowań jego właściciela.

Zwierzęciu należy nadać imię już we wczesnym wieku. Nie powinna być zbyt długa i nie powinna pokrywać się z imionami członków rodziny.Możesz nazwać swojego psa imieniem ulubionego miasta, instrumentu muzycznego, postaci lub znanego aktora.

Najbardziej odpowiednie przezwiska dla psów rasy chart estoński:

• Archie;
• Skye;
• Chucky;
• Parker;
• Murphy.
• Bucks.

Poniższe pseudonimy są odpowiednie dla dziewcząt:

• Peggy;
• Laura;
• Elza;
• Bonya;
• Pedał;
• Chelsea.

Zdrowie

Psy estońskie żyją nie dłużej niż 12-13 lat. Pies ma silny układ odpornościowy, ale może zapadać na różne choroby. Aby zachować zdrowie swojego pupila, musisz przestrzegać następujących zasad:

• Szczep swoje zwierzę raz w roku.
• Kilka razy w roku poddaj się rutynowym badaniom w klinice weterynaryjnej.
• Podawaj swojemu zwierzęciu leki przeciwrobacze (Drontal, Prazicide) raz na trzy miesiące.
• Od marca do listopada należy stosować preparat przeciwko pchłom i kleszczom (krople Advocate lub Dana).

Psy gończe są podatne na następujące choroby genetyczne:

Gończy estoński jest łagodny i nieagresywny, co czyni go doskonałym towarzyszem dla początkującego właściciela. Aby zmniejszyć ryzyko chorób genetycznych, ważne jest, aby kupić szczeniaka z rodowodem od wykwalifikowanego hodowcy.