Dzikie kaczki: gatunki, opisy i cechy charakterystyczne kaczorów ze zdjęciami

Według badań, najpowszechniejszym ptakiem w Rosji jest kaczka. Ten gatunek ptactwa wodnego można spotkać w wodach słodkich i lekko słonawych. Jest niewielki i mało wymagający. Niektóre gatunki, takie jak gęś gęgawa i krzyżówka, zostały udomowione ze względu na mięso, jaja i puch. Na dzikie gatunki poluje się.

Ogólna charakterystyka

Kaczki należą do dużej i szeroko rozpowszechnionej rodziny ptaków wodnych, obejmuje około 150 gatunkówWszystkie mają opływowe, szerokie ciało, płetwiaste stopy i spłaszczony dziób. Upierzenie kaczek jest całkowicie wodoodporne dzięki olejowi wydzielanemu przez gruczoł guziczny.

Niemniej jednak ptaki regularnie wymagają dokładnego czyszczenia piór. Aby to zrobić, biegają po wodzie, głośno trzepocząc skrzydłami. Kaczki, które nie kąpały się przez kilka dni, mogą utonąć przy pierwszym zetknięciu z wodą lub będą miały trudności z pływaniem, częściowo zanurzone. Brudne pióra utrudniają również lot. Po kąpieli ptaki wychodzą na brzeg i dokładnie się otrzepują, co pomaga przywrócić strukturę piór uszkodzoną przez wodę. Następnie dziobami wydobywają olej z gruczołu łupieżowego i smarują nim pióra.

Wartości odżywcze

Żywi się większością gatunków kaczek pasze dla roślini w niektórych przypadkach karma zwierzęca:

1. Dieta kaczek drzewnych składa się z trawy i korzeni wykopanych z ziemi.
2. Kaczki parowe i morskie są dobrymi nurkami i żerują na dnie zbiorników wodnych. Żywią się skorupiakami i mięczakami.
3. Kaczki nurkujące zanurzają się w wodzie, aż nad powierzchnię wystaje tylko ich ogon. Ich dieta obejmuje zooplankton, glony, robaki, mięczaki i owady.
4. Nurogęsi zachowują się bardziej efektywnie pod wodą, dzięki czemu łatwiej im łowić ryby morskie.

Większość kaczek żeruje na powierzchni wody, nabierając ją dziobami, gdzie jest filtrowana, a w jej wnętrzu pozostają algi, cząstki roślin, małe bezkręgowce i plankton.

Krzyżówka - zdjęcie

To najpopularniejsza rasa, znana wszystkim myśliwym. Ten duży ptak rzeczny ma długie, krótkie ciało, osiągający 60 cm długościGłówne różnice w wyglądzie to:

1. Delikatnie nakrapiane, jaskrawe ubarwienie samic kaczek pozwala im skutecznie ukrywać się w trzcinach.
2. Głowy i szyje kaczorów są szmaragdowo-perłowe. Szyje obramowane są białym pasem, a pióra na głowach i szyjach są gładkie.
3. Pomarańczowe łapy i żółty dziób.
4. Boki, tył i brzuch w kolorze popielatoszarym.

Kaczor jest jaśniejszy od samicy i zawsze za nią płynie. Podczas wokalizacji samica tylko kwacze, podczas gdy głos kaczora przypomina metaliczne „żucie”.

Krzyżówki przybywają do umiarkowanych szerokości geograficznych wczesną wiosną, zaraz po stopieniu śniegu. Sezon polowań rozpoczyna się na początku marca.

Wczesną wiosną ptaki gromadzą się w małych grupach i pasą się na trawie. Do kwietnia rzadko zapuszczają się nad wodę. Jesienią preferują tereny bagienne z bujną roślinnością.

W połowie kwietnia kaczki idą sadzić jajka w trzcinach, podczas gdy kaczory pływają beztrosko na otwartej wodzie lub na lądzie. Ptaki tej rasy nie słyną z ostrożności ani inteligencji, dlatego myśliwi polują na nie w dużych ilościach.

Kaczuszki wykluwają się w sierpniu, zaczynają szybko rosnąć i osiągają wagę rzeźną pod koniec września. Dlatego drugi sezon polowań rozpoczyna się między październikiem a listopadem.

Teals - zdjęcie

Nazwa ptaków pochodzi od dźwięku „cyran, cyraneczka”, jaki wydają. Ten gatunek kaczki może osiągnąć 40 cm długości, przy czym samica jest mniejsza od samca. Kilka tygodni przed okresem godowym kaczki stają się jaskrawo ubarwione. Wiosną ponownie stają się szare, matowe i nie sposób ich odróżnić od samic.

Istnieją następujące rodzaje cyraneczki:

1. Cyranka. Szara samica ma długi dziób z białawą plamą u nasady. Kaczory mają popielate skrzydła na szczycie. W okresie lęgowym ich głowy stają się czerwonobrązowe, a biały pas biegnie od oka do karku. Kaczory cyranka można rozpoznać po jaśniejszym upierzeniu i dźwięku „krer-krer-rrer”, który wydają, unosząc głowę. Samica natomiast wydaje proste, wysokie kwakanie.
2. Cyraneczka to najmniejszy gatunek kaczki. Samica jest szara, z ciemnymi ramionami i plamką na głowie. Samiec ma biały pas na ramionach i biało-żółtą plamę między końcem ogona a brzuchem. Ptaki te są zwinne i szybkie w locie. Stado cyraneczek może szybko wykonywać zsynchronizowane zwroty.
3. Cyraneczka marmurkowa. W Rosji występuje w regionie Morza Kaspijskiego i delcie Wołgi. Jest to bardzo rzadki gatunek. Dorosłe osobniki osiągają wagę 400-600 gramów i charakteryzują się spokojnym, ufnym usposobieniem. Większość życia spędzają w wodzie, co czyni je doskonałymi pływakami i nurkami głębinowymi. Populacja tego gatunku maleje z powodu niszczenia małych, porośniętych roślinnością zbiorników wodnych, które stanowią naturalne siedlisko tych ptaków.
4. Cyraneczka. Najszlachetniejszy z gatunków cyraneczek, ceniony trofeum myśliwych, ponieważ rzadko pojawia się w Rosji. Gniazduje głównie na Sachalinie i w Azji Środkowej. Głowa cyraneczki zdobiona jest pięknymi, złoto-szmaragdowymi abstrakcjami.

Kaczka szara - zdjęcie

Ta rasa jest mniejsza od krzyżówki. Ze wszystkich kaczek tylko krakwa ma kaczora. naturalny, stonowany kolor, dlatego często mylone są z samicami podczas polowań. W locie ptaki te wyróżniają się jasnobiałym „wziernikiem” i ostrym, świszczącym dźwiękiem skrzydeł. „Wziernik”, trudny do zauważenia na wodzie, jest czarno-biały u samic, natomiast u samców czarno-biały i kasztanowy.

Samiec kaczora różni się od samicy jedynie łuskowatą, szarą piersią oraz szaro-paskowanymi bokami i grzbietem. Zarówno samiec, jak i samica mają brązową głowę. Górne i podogonowe pokrywy samicy są czerwonawe, a samca czarne. Samica wyglądem przypomina krzyżówkę, różniąc się jedynie żółtopomarańczowym ubarwieniem.

Łopata - zdjęcie

Już sama nazwa wskazuje, że kaczki tego gatunku mają łopatkowaty, rozszerzony dziób. Spośród wszystkich kaczek Kaczor płaskonosy jest najpiękniejszyRóżni się:

• czerwony brzuch i boki;
• biała pierś;
• ciemnozielona szyja i głowa;
• jaskrawożółte oczy;
• z jaskrawo pomarańczowymi łapami.

„Lustro” skrzydeł samca jest jaskrawozielone, przednia strona skrzydeł jest niebieska.

Samica o rudawym ubarwieniu ma brązowe oczy i wydaje rytmiczny dźwięk „pi, si, si”. Samiec wydaje ciche, nosowe „sok-sun, sook-sun”. Płaskonos to jeden z najbardziej ostrożnych gatunków kaczek.

Zdjęcie orki

Duże dzikie kaczki, których waga może sięgać jednego kilograma, może urosnąć do 50 cmCiemnobrązowe upierzenie samicy orki jest bardzo podobne do upierzenia świstuna zwyczajnego. Można je rozpoznać po długim, szarym dziobie. W okresie lęgowym samiec jest tak jaskrawo ubarwiony, że przyćmiewa samicę. Ma ciemnozieloną głowę, kołnierz i boki. Ma białe gardło, brązową koronę i białą, czarną lub żółtą część kloaki. W locie orki mają widoczne czarne „lustro”, otoczone białym paskiem wzdłuż wewnętrznej krawędzi.

Ta piękna kaczka jest szeroko rozpowszechniona i często trzymana w niewoli. Jej lęgowiska znajdują się we wschodniej Azji i wielu częściach Rosji, północnej Japonii i na Wyspach Kurylskich, w północnych Chinach oraz w niektórych częściach Korei Północnej. Orki zamieszkują podmokłe łąki, równiny i jeziora.

Dzikie kaczki są w ciągłym ruchu i zdobywają własne pożywienie, więc mieć małą wagęPomimo tej osobliwości, są one poszukiwanym łupem dla myśliwych. Na wolności występuje wiele gatunków kaczek. Niektóre są polowane ze względu na smaczne mięso, a inne ze względu na piękne upierzenie.