Ptaki obwodu moskiewskiego: zdjęcia, nazwy i opisy

Moskwa niewiele różni się od innych rosyjskich miast. Można tu również spotkać faunę – ryby, ssaki, ptaki i wiele innych. Różnią się one jednak pod pewnymi względami. Jeśli ocenisz lokalne ptaki na podstawie takich cech, jak liczebność poszczególnych gatunków i ich rozmieszczenie w strefach miejskich, zauważysz pewne podobieństwa do niektórych miast europejskich. Istnieją jednak również pewne różnice.

Popularne typy

Bluza z kapturem

Może ten ptak jest najsłynniejszy Spośród gatunków występujących w granicach miasta, wyróżnia się na tle innych gatunków fauny średnimi rozmiarami i kontrastowym ubarwieniem. Tradycyjnie ten ptak z tego rosyjskiego miasta ma czarną głowę, gardło i nos, gdzie widoczny jest również metaliczny połysk. Grzbiet i brzuch są brudnoszare, a nogi i dziób całkowicie czarne. W locie nie wykonuje gwałtownych ruchów, poruszając równomiernie szerokimi skrzydłami.

Przyciągają uwagę te leśne ptaki jesienią i zimą, kiedy lecą w stadach w kierunku wznoszących się prądów powietrza. Wrony często można zaobserwować bawiące się samotnie lub w grupach, wykonujące ostre zakręty, nurkujące i szybujące. Jednak w niektórych przypadkach można zaobserwować wrony bawiące się przedmiotami, unoszące je w powietrze i próbujące przechwycić dziobami i nogami.

Kukułka

Kolejna mieszkanka miasta, o której wielu z nas zapewne słyszało. Ona ma takie same wymiary jak drozd, długi ogon i spiczaste skrzydła. Górne części ciała kukułki mogą być ciemnoszare lub złote, a spód ciała w paski. Samca można rozpoznać po jego odgłosie, który powtarza się: „kuku, kuku”. Pieśń samicy jest dość długa i przypomina „kly-kly-kly-kly…”. Słysząc to, jej trel można pomylić ze śmiechem.

Kukułka to ptak o wymownej nazwie. Nie żyje długo w obwodzie moskiewskim, ponieważ jest uznawana za ptaka wędrownego i odlatuje na zimę.

• do Afryki Tropikalnej i Południowej;
• do Sri Lanki;
• na Półwysep Malajski;
• na wschód do wyspy Nowa Gwinea.

W naszej stolicy Kukułka jest najczęściej spotykanym ptakiem W lasach mieszanych o różnym wieku, na terenach stworzonych przez człowieka, a także w pobliżu skrajów lasów i zarośli, gdzie pełno małych ptaków śpiewających. Kukułka interesuje się nimi, ponieważ wybiera ich gniazda do składania jaj.

Czarny Jerzyk

Ten ptak różni się od jaskółki większym rozmiaremJerzyk ma czarne ciało, sierpowate skrzydła i wydaje przenikliwy dźwięk „stri-ee” w locie. Jerzyki są aktywne w ciągu dnia, poszukując owadów. Pozostają w Moskwie tylko do jesieni, a na zimę migrują do Afryki. Jerzyki, występujące w obwodach krasnojarskim i tiumeńskim, są typowym gatunkiem synantropijnym i chętnie wchodzą w interakcje z ludźmi, ze względu na ciągłą urbanizację naturalnego krajobrazu. W Moskwie jerzyki występują licznie i żyją w pobliżu osiedli mieszkalnych.

• Wiosną jerzyki zaczynają wracać do Moskwy dopiero w połowie maja, a proces ten może trwać aż do pierwszych dni czerwca;
• Jerzyki wybierają miejsca lęgowe pod dachami wysokich budynków;
• Ich ulubionymi miejscami są dzwonnice kościelne.

Inni przedstawiciele

Gołąb skalny

Ten mieszkaniec obwodu moskiewskiego jest również znany wielu osobom. On jest wybitnym przedstawicielem gatunku synantropijnego i ma średniej wielkości ciało. Ten ptak, liczny nawet w Kraju Krasnojarskim, jest potomkiem dzikiego gołębia skalnego i dlatego ma z nim niebieskoszare ubarwienie. Jego ogon jest biały, z szerokim pasem na końcu, a czarne skrzydła zdobią dwa poprzeczne paski. Gołębie synantropijne mogą mieć również inne ubarwienie – ciemnoszare, pstre, popielate i białe. Ptak ten oznajmia swoją obecność gruchaniem, a gdy jest na gnieździe, wydaje głuche, przeciągłe „oo-oo-oo”.

Gołębie skalne występują licznie w obwodzie moskiewskim, a ich liczebność jest znacząca w różnych rejonach. Od lat 60. XIX wieku do 1918 roku ptaki te można było spotkać w większości zaludnionych obszarów obwodu moskiewskiego. Jednak w kolejnych latach ich liczebność malała i pod koniec 1921 roku ich populacja zmniejszyła się do zaledwie kilkudziesięciu par.

Mewa śmieszka

Ten mieszkaniec obwodu moskiewskiego Nie różni się niczym od swoich krewnych i jest mniejszy od wrony.Ciało, szyja i ogon są białe, natomiast głowa pozostaje ciemnobrązowa od wiosny do pierwszych dziesięciu dni lata. Wraz z nadejściem jesieni głowa staje się biała, a za okiem pojawia się cienka, ciemna plamka. Charakterystycznym kolorem grzbietu i skrzydeł jest szary; przednia krawędź skrzydła zdobi szerokie, białe pole, a końcówki skrzydeł mają czarne znaczenia. Łapy i dziób są ciemnoczerwone. W locie ptak wydaje chrapliwy krakanie.

Ten gatunek mewy jest najliczniejszy w Moskwie i okolicach.

• Ptaki te można obserwować w dużych ilościach od kwietnia do lipca nad rzeką Moskwą w centrum miasta;
• Przyzwyczajone są do dzielenia się całymi koloniami, budując gniazda liczące od kilkudziesięciu do kilku tysięcy par;
• Wiosną pojawienia się tych ptaków w obwodzie moskiewskim należy spodziewać się nie wcześniej niż w trzeciej dekadzie marca.

Czapla siwa

Ten mieszkaniec obwodu moskiewskiego wyróżnia się dużymi rozmiarami i waży 1640–2250 g. Z jej ciała wystają długie nogi, szerokie, tępe skrzydła i długa szyja. Dziób jest długi i spiczasty, a głowę zdobi czub. Upierzenie czapli jest przeważnie szare, z czarnymi końcówkami skrzydeł i pręgą na szyi. W locie czapla wykonuje niezwykle powolne ruchy skrzydłami, składając szyję i wciągając głowę do ramion. Z jej ciała, pochodzącego z obwodu moskiewskiego, słychać głośny, nieprzyjemny, niski, skrzypiący dźwięk.

Czapla siwa jest również ptakiem wędrownym, którego populacja w obwodzie moskiewskim jest niewielka. Najbardziej znana kolonia znajduje się w pobliżu elektrowni wodnej Akułowskij na zbiorniku Uczyńskim.

Naraz istnieje sugestia obecności kolonii w pobliżu stawów hodowli ryb Biserovo w rejonie Nogińskim, a także w innych miejscach w obwodzie podmoskiewskim.

Wniosek

W obwodzie moskiewskim nie znajdziesz wielu ptaków, które nie są typowe dla tego miasta. Większość z nich żyją tu przedstawiciele fauny, którzy są typowi dla każdego miasta — wrony, gołębie, jerzyki itp. Ze względu na niekorzystny klimat panujący tu zimą, a także brak pożywienia, ptaki te migrują na zimę do cieplejszych miejsc. Dlatego można je spotkać tylko w cieplejszych miesiącach.