Gdzie żyje zimorodek i dlaczego tak się nazywa?

Zimorodek to niezwykle piękny ptak, występujący w całej Federacji Rosyjskiej, z wyjątkiem jej północnych regionów, a także na Białorusi, Ukrainie, w Europie oraz Azji Środkowej i Południowej. Najbardziej znanym zimorodkiem w Rosji jest zimorodek zwyczajny, znany również jako zimorodek błękitny. Nazwa tego ptaka pochodzi od niebieskiego koloru skrzydeł i grzbietu. Dwa żółte paski biegną od boków głowy do karku, a na szyi widoczna jest charakterystyczna biała plama, która u samic może mieć pomarańczowy odcień.

Zimorodek jest niewielki: odległość od dzioba do końca ogona wynosi zaledwie 18 centymetrów. Rozpiętość jego skrzydeł wynosi 8 centymetrów. waga osiąga 45 gramówUpierzenie ptaka jest gęste, co pozwala mu z łatwością nurkować na głębokość do jednego metra. Długi dziób czyni go doskonałym rybakiem, ale bardzo krótkie nogi sprawiają, że praktycznie nie może chodzić.

Gdzie żyje i jak poluje

Zimorodek żyje w pobliżu zalesionych rzek i jezior. Aby budować gniazda, kopie dość głębokie nory, nawet do 1 metra głębokości, w stromych brzegach. Jeśli ptak nie znajdzie odpowiedniego miejsca na gniazdo, może je umieścić w znacznej odległości od wody, nawet do 300 metrów, jeśli tylko ma dostęp do odpowiedniego klifu. kończy się okrągłą jaskinią, gdzie samica wysiaduje pisklęta. Zimorodki nie budują gniazd, zazwyczaj składają jaja bezpośrednio na ziemi.

Bardzo trudno jest dostrzec zimorodka na wolności. Zazwyczaj poluje na swoją ofiarę z ukrycia wiszących drzew. Rzadko zdarza się, że ptak poluje z pnia lub gałęzi wystającej z wody, co pozwala mu ujrzeć ptaka w całej okazałości. Zwykłym pożywieniem zimorodków jest:

• małe ryby: babki, leszcze, ukleje itp.;
• owady wodne;
• małe mięczaki;
• narybek niemal każdego gatunku ryby.

Po zauważeniu narybku lub innej ofiary, pierzasty pływak nurkuje w wodzie, chwytając pokarm długim dziobem, zazwyczaj w poprzek ciała. Trzymając rybę, wraca na swoje miejsce i zabija ją w typowy dla rybaków sposób: chwyta ją za ogon i wielokrotnie uderza głową o gałąź, po czym połyka ją głową w dół lub niesie do samicy i jej piskląt.

Nietrudno odróżnić norę zimorodka od nor innych zwierząt: zawsze cuchnie. Faktem jest, że ten ptak nie jest zbyt czystyZ czasem na dnie gniazda gromadzi się warstwa łusek, muszli, kości i innych zanieczyszczeń. Wszystko to miesza się z odchodami piskląt i rodziców, stając się pożądanym siedliskiem dla much. Sytuację dodatkowo pogarsza fakt, że zimorodki są monogamiczne, a para wraca do tej samej nory rok po roku.

Reprodukcja

Samiec zaleca się do samicy w dość trywialny sposób: wręczając jej małą złowioną rybkę. Jeśli prezent zostanie przyjęty, ptaki tworzą parę. Większość zimorodków, jak wspomniano powyżej, jest monogamiczna, łącząc się co roku po zimowaniu, a ta sama rodzina wyprowadza młode w tym samym miejscu, co w zeszłym roku. Odnotowano wyjątki, w których samiec preferuje poligamię, opiekując się jednocześnie kilkoma samicami i ich potomstwem.

Godne szczególnej uwagi proces budowy mieszkańOba ptaki kopią, spulchniając ziemię dziobami i nogami. Jeśli podczas budowy natrafią na przeszkodę w ziemi, porzucają norę i zaczynają kopać nową. Cały proces trwa zazwyczaj tydzień.

W przygotowanym gnieździe samica składa 7-8 jaj. Oboje rodzice wysiadują pisklęta na zmianę. Warto zauważyć, że młode są dość żarłoczne; jedno pisklę może zjeść więcej niż waży w ciągu jednego dnia. Młode zimorodki rodzą się ślepe i nagie. Pisklęta potrzebują trzech tygodni, aby w pełni się opierzyć, po czym są gotowe do opuszczenia gniazda. Dzieje się to około połowy czerwca. Od tego czasu rodzice karmią pisklęta przez kilka kolejnych dni i najczęściej składają nowe jaja. W ten sposób zimorodki mogą latem wykluć dwa lub, rzadziej (w regionach południowych, wczesną wiosną) młode.

Odległość między domami różnych par jest dość duża i zakres od 300 metrów do 1 kilometraPomimo pozornej płodności, populacja tych ptaków z roku na rok maleje. Przyczyną nie są ich naturalni wrogowie, z których zimorodki praktycznie nie mają drapieżników. Trudno upolować ptaka, który mistrzowsko ukrywa się pod koronami drzew i osiąga w locie prędkość do 80 kilometrów na godzinę. Główną przyczyną spadku populacji zimorodków są ludzie, którzy niszczą ich naturalne siedliska. Z powodu działalności człowieka ptaki te mają coraz większe trudności ze znalezieniem czystej wody w lesie.

Sekret imienia

Istnieje kilka teorii na temat tego, dlaczego ten ptak ma w nazwie słowo „zimorodek”. Najbardziej logicznym wyjaśnieniem jest to, że pisklęta tego gatunku rodzą się zimąTeoria ta od dawna została obalona przez obserwacje naukowe. Co więcej, żaden z gatunków zimorodka (na przykład obrożny, duży srokaty, rdzawy czy rubinowogardły), nawet te żyjące w bardzo ciepłym klimacie północnej Afryki czy południowych Chin, nie rozmnaża się w miesiącach zimowych. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, dlaczego ten piękny ptak otrzymał taką nazwę. Rozważmy kilka teorii na temat pochodzenia tej nazwy.

1. Pierwsza i najbardziej prawdopodobna teoria, według autora, głosi, że jest to zniekształcenie słowa „ryjówka”. Jest to całkiem logiczne wytłumaczenie, biorąc pod uwagę sposób rozmnażania się tego ptaka.
2. Istnieje przypuszczenie, że nazwa ta pochodzi od Greków, którzy obserwowali tego ptaka tylko w okresie zimowania na Bałkanach i Półwyspie Peloponeskim.
3. Legenda głosi, że ludzie przez długi czas nie mogli znaleźć gniazd zimorodków, ponieważ szukali typowych dla ptaków struktur, a nie nor. To doprowadziło ówczesnych badaczy do wniosku, że gatunek ten rozmnaża się zimą.

Tak czy inaczej, wiemy już doskonale, że nazwa ta nie ma nic wspólnego z zimą. Nawiasem mówiąc, w innych kulturach ptak ten nazywany jest bardziej odpowiednimi epitetami, na przykład w Anglii „zimorodek”. znany jako Król RybakTen gatunek ptaka pojawia się w opowieściach i legendach wielu kultur, zawsze przedstawiając rolę nieuchwytnego, magicznego ptaka z głębin lasu. Niektóre z tych opowieści są niezwykle poetyckie, przywodząc na myśl monogamię ptaka i jego barwne upierzenie.

Widok zimorodka od dawna uważany jest za dobry omen; ludzie uważali to za wielki dar. Pozostaje mieć nadzieję, że zmiany w przyrodzie spowodowane przez człowieka nie doprowadzą do wyginięcia zimorodków i że rybacy nadal będą spotykać te piękne ptaki w dziczy.