Rosja i kraje sąsiednie mogą poszczycić się jedną z najbardziej niezwykłych fauny. Gdzie indziej w Europie czy Azji można znaleźć tak różnorodne gatunki? Jednym z najbardziej urzekających i niezapomnianych ptaków jest żuraw biały, czyli żuraw syberyjski. Gatunek ten osiąga wysokość półtora metra, a rozpiętość skrzydeł nieco ponad dwa metry. Jego dziób wyróżnia się na tle śnieżnobiałych piór o olśniewająco czerwonym kolorze. Wszystko to sprawia, że żurawie są jednymi z najbardziej niezapomnianych ptaków.
Treść
Siedlisko żurawia syberyjskiego
Biały żuraw słusznie jest uważany za symbol Rosji, ponieważ kraj ten jest głównym siedliskiem tych stworzeń. Ten rodzaj rozproszenia nazywa się „endemicznym”. Innymi słowy, ma miejsce, gdy określony gatunek lub rodzaj zwierzęcia żyje ściśle na określonym obszarze geograficznym. W Rosji dwie główne populacje żurawi syberyjskichPierwsze stado żyje w obwodzie archangielskim. Drugie w północnej Jakucji. Ptaki te zimują na bagnach Indii lub Chin. Nawiasem mówiąc, to właśnie w Chinach można znaleźć liczne przedstawienia żurawi w sztuce.
Według aktualnych danych populacja ptaków jest poważnie zagrożona, ponieważ jej liczebność zbliża się do poziomu krytycznego. Dotyczy to w szczególności stada zachodniosyberyjskiego. Jego siedlisko rozciąga się od obwodu archangielskiego do Republiki Komi, obejmując Jamalsko-Nieniecki Okręg Autonomiczny. Obecnie na tym obszarze zaobserwowano zaledwie dwadzieścia osobników, co stanowi wyjątkowo niewielką liczbę.
Jeśli chodzi o miejsca lęgowe w Jakucji, odnotowano tam od 300 do 3000 ptaków. To również liczba krytyczna. Oba stada mają podobne siedliska, obejmujące różnorodne zbiorniki wodne i tereny bagienne. Pomimo globalnej urbanizacji, żurawie nadal żyją poza zasięgiem człowieka.
Żurawie syberyjskie pokonują ogromne odległości, aby zimować. Ich głównymi zimowiskami są Chiny, Iran i Indie. Warto zauważyć, że ptaki te słusznie zdobył serca narodów azjatyckichDlatego na przedmiotach codziennego użytku można znaleźć wizerunki żurawi.
Jak wygląda ten ptak?
To właśnie ze względu na swój niezapomniany wygląd żuraw wywiera tak trwały wpływ na ludzkie serca. Trudno nie zauważyć tak egzotycznego towarzysza natury.
- Ptak jest duży, osiąga wysokość 140 cm;
- Rozpiętość skrzydeł wynosi ponad dwa metry;
- Upierzenie całe białe;
- Dziób i pysk są czerwone;
- Nie ma wyraźnych różnic między mężczyznami i kobietami;
- Długie czerwone łapy;
- Waga ptaka sięga dziewięciu kilogramów;
- Pisklęta po wykluciu mają czerwonawy kolor;
Nie mniej niezwykłe jest krakanie żurawiNatychmiast przyciąga uwagę i sprawia, że ludzie spoglądają w niebo, szukając stada żurawi. Niezapomniane są również specjalne tańce żurawi, które wykonują, szukając partnera do budowy gniazda i wysiadywania jaj.
Cechy siedliska
Biorąc pod uwagę ograniczony obszar geograficzny, nasuwa się pytanie: dlaczego tak się dzieje? Faktem jest, że żurawie syberyjskie są bardziej wymagające w stosunku do siedlisk niż jakikolwiek inny ptak. Ich unikalna budowa ciała, z długimi nogami i dużym dziobem, sprzyja życiu w zbiornikach wodnych. I to nie w płynących rzekach, ale w bagiennych stawach. Te nogi pozwalają im z łatwością poruszać się po lepkim dnie.
Boją się ludzi i mogą porzucić gniazda na ich widok. Dlatego miejsca lęgowe są chronione, a obecność ludzi jest tam zabroniona. Żurawie syberyjskie mają charakterystyczny głos. Jego srebrzysty, czysty i przeciągły dźwięk można usłyszeć na dużym obszarze.
Odżywianie
Żurawie syberyjskie z reguły jedzą przez cały dzień. zarówno żywność zwierzęca, jak i roślinnaIch długie nogi nie grzęzną w bagnistym dnie, co zapewnia im zwrotność. Budowa głowy pozwala im łatwo zanurzać się pod wodą i zbierać rośliny. Dziobami odcedzają nasiona z wody. Zjadają również bulwy, kłącza i jagody.
W okresie godowym, podobnie jak inne ptaki i zwierzęta, żurawie syberyjskie żywią się białkiem. W tym czasie polują na gryzonie, żaby, owady i drobne ptaki. Co ciekawe, żurawie syberyjskie rzadko jedzą ryby. Zimą żywią się głównie pokarmem roślinnym.
Co ciekawe, żurawie nigdy nie latają na pola uprawne. To sprawia, że są ulubionym zwierzęciem mieszkańców wsi.
Reprodukcja żurawi syberyjskich
Rozmnażanie ptaków jest pełne ciekawych cech. Cechą charakterystyczną jest monogamiaPtaki łączą się w pary w wieku sześciu do siedmiu lat. To właśnie w tym wieku osobniki osiągają dojrzałość płciową. Kolejnym unikalnym zjawiskiem są tańce godowe żurawia syberyjskiego.
Dwa ptaki wykonują wysokie skoki i biegną w unisonie z rozpostartymi skrzydłami. Obserwowanie tego zjawiska to niezrównana przyjemność. Jeśli samica i samiec zgodzą się na kopulację, rozpoczyna się swoiste „zaręczyny”. Ptaki stoją obok siebie, z głowami odrzuconymi do tyłu i śpiewają wyjątkową pieśń. Samiec zawsze rozkłada skrzydła, a samica trzyma je złożone. Następnie para rozpoczyna kolejny taniec, z kokardkami i podrzucaniem gałązek i kwiatów w powietrze.
Wybór odpowiedniej lokalizacji dla przyszłego gniazda jest również istotny. Buduje się je bezpośrednio w wodzie. Musi być trudno dostępne. W ten sposób żurawie chronią swoje przyszłe potomstwo przed drapieżnikami. Dodatkowym wymogiem jest idealna widoczność w dobrym miejscu. Najczęściej preferowane lokalizacje to: w tajdze lub tundrzeSamo gniazdo buduje się na głębokości do czterdziestu centymetrów, wznosząc się 15 centymetrów nad powierzchnię. Jako materiał konstrukcyjny wykorzystuje się łodygi turzycy. Co ciekawe, w budowie gniazda uczestniczą zarówno samiec, jak i samica. Łodygi są po prostu układane w stos i mocno ubijane, a następnie tworzy się zagłębienie na jaja.
Para żurawi syberyjskich zazwyczaj składa dwa jaja. Są one szare z drobnymi plamkami. Składane są w odstępie kilku dni. W niesprzyjających warunkach może zostać złożone tylko jedno jajo. Inkubacja trwa około 28 dni. W tym czasie samica siedzi na gnieździe, a samiec ją chroni i przynosi jej pożywienie.
Niestety, skrajna agresja piskląt jest jedną z przyczyn krytycznej liczebności żurawi syberyjskich. Zazwyczaj silniejsze pisklę po prostu… zabija swojego słabego brataNawiasem mówiąc, natura znalazła doskonałe rozwiązanie tego problemu. Pierwsze pisklę zostaje zabrane przez jednego z rodziców i wychowuje je przez miesiąc, po czym rodzina zostaje ponownie zjednoczona. W tym czasie agresja ptaków ustaje.
Nie dysponujemy szczegółowymi danymi na temat żurawi syberyjskich, gdyż ich obserwacja jest bardzo trudna.
Zagrożenia dla białych żurawi
Jaka jest tego przyczyna? mała liczba gatunków? Wiele czynników.
- Niski odsetek osobników nadających się do reprodukcji;
- Bratobójstwo piskląt;
- Lęk rodzicielski. W obliczu jakiegokolwiek zagrożenia mogą porzucić gniazdo i zostawić swoje pisklęta na pastwę drapieżników;
- Osuszanie bagien i wydobywanie ropy naftowej, co powoduje degradację siedlisk;
- Mimo że polowanie na te ptaki jest w Rosji zabronione, w innych krajach jest dozwolone.
Bez działań rządu białe żurawie są zagrożone wyginięciem. Dlatego od początku lat 90. XX wieku podjęto szereg działań na rzecz ochrony i zwiększenia populacji. Jednym z najbardziej znanych projektów jest… Lot nadzieiZa pomocą specjalnych lotni planowano wysłać żurawie syberyjskie na zimę do innych krajów. Planowano również sparować je z żurawiami euroazjatyckimi, ale niestety te ostatnie nie zaakceptowały „obcych”.
Dodatkowo wprowadzono sztuczną hodowlę piskląt żurawia syberyjskiego. Dane pokazują, że 20% tych osobników ostatecznie z powodzeniem dołącza do dzikiej populacji żurawia syberyjskiego. Niektórzy mogą uznać to za niewielką liczbę, ale biorąc pod uwagę, że początkowo przeżywa tylko 30% piskląt, nie jest to aż tak źle.
Ezoteryka i żuraw syberyjski
Ze względu na swój wyjątkowy wygląd żuraw syberyjski od dawna jest część sztuki i mitologiiWizerunek tańczących żurawi dał początek wielu świętym wierzeniom. Na przykład, wiele starożytnych ludów wierzyło, że związek sterkhów symbolizuje związek małżeński i poprawę życia rodzinnego. Dlatego też przedstawianie ich na przedmiotach codziennego użytku stało się cenną tradycją.
A tak przy okazji, ciekawostka: w okresie lęgowym żuraw syberyjski śpi maksymalnie dwie godziny.
Żuraw syberyjski jest szczególnie czczony w Chinach. Uważany jest za posłańca między Niebem a Ziemią, a jego śnieżnobiałe upierzenie ucieleśnia energię Yang. Wierzy się, że żuraw syberyjski niesie duszę zmarłego do Nieba na swoim grzbiecie. Szczególną czcią otaczano mnichów taoistycznych. Po śmierci przemieniali się w żurawie.
Nawiasem mówiąc, uważa się, że nazwa „firebird” pierwotnie odnosiła się do żurawia syberyjskiego. Widok żurawi w locie wiosną był dobrym omenem. Uważano go również za przynoszący szczęście. zobacz ich tańceZe względu na swój długi dziób żuraw syberyjski słusznie uważany jest za symbol falliczny.
