Sikora modra: główne cechy gatunku

Sikora modra to jedno z najpospolitszych zwierząt skrzydlatych w Europie. Jej efektowne ubarwienie (jasnoniebieskie upierzenie i żółta pierś) z pewnością przyciągnie wzrok zarówno przechodniów, jak i zapalonych odkrywców.

Modraszki są niezwykle zwinne. Przelatują z gałęzi na gałąź, szybko trzepocząc skrzydłami i kurczowo trzymając się cienkich gałązek.

Dorosłe samce i samice wyglądają identycznie. Mają stosunkowo krótki ogon, cienki dziób i silne nogi, które pozwalają im bezpiecznie siedzieć na cienkich gałęziach drzew i dziobać zdobycz lub pokarm (taki jak tłuszcz lub nasiona) przygotowywany dla nich przez ludzi, którzy chcą, aby ptaki te nadal chroniły ich ogrody przed szkodliwymi owadami.

Siedliska modraszki

Najwygodniejszym dla nich miejscem jest lasy liściaste i mieszane Europy (głównie w jego centralnej części). Lasy iglaste są znacznie mniej atrakcyjne jako stałe siedliska dla tych ptaków. Mogą one również dobrze się rozwijać w obszarach miejskich, wybierając parki lub ogrody.

Regionalny zasięg modraszki rozciąga się od południowej Skandynawii, przez zachodnią Moskwę, po północną Afrykę.

Modraszki często tworzą stada z innymi ptakami i migrują z nimi w poszukiwaniu pożywienia. Pomaga im to również unikać ataków ptaków drapieżnych.

Pokarm dla sikory modrej

Latem głównym pożywieniem tych ptaków są owady, żyjący na liściach drzew, najczęściej dębuW ten sposób chronią rośliny przed szkodliwym działaniem licznych szkodników, takich jak gąsienice jedwabników i ryjkowce. Dlatego, zasiedlając na przykład ogród, mogą przynieść właścicielowi wiele korzyści.

Sójki żywią się również pająkami, motylami i ich jajami, gąsienicami i larwami, które znajdują na krzewach lub drzewach.

Jesienią modraszki przechodzą na dietę roślinną, obejmującą dziki bez, orzechy dębowe i owoce dzikiej róży. Zimą żywią się orzechami i nasionami (słonecznika i maku), a jeśli zima jest szczególnie surowa, modraszki zaczynają badać korę drzew w poszukiwaniu pożywienia.

Jak rozmnażają się sikory modre?

Wczesną wiosną, a czasem nawet pod koniec lutego, samce rozpoczynają poszukiwania odpowiedniego miejsca do rozrodu. małe dziury w grubości drzew lub dziuple dzięciołów, które już je opuściły.

Kiedy „przyszły tata” znajdzie odpowiednie miejsce, zaczyna wzywać samicę charakterystycznymi odgłosami i serią szybkich uderzeń skrzydłami. Jeśli samica nadal nie jest zadowolona z wyboru samca, musi on powrócić do poszukiwań odpowiedniego miejsca na założenie „gniazda rodzinnego”. Jeśli wybór samca zadowoli partnerkę, aktywnie… zaczyna urządzać swój dom, czyli przenosi tam mech, suchą trawę i inne odpowiednie materiały, a następnie dociska je do ścianek dziupli klatką piersiową, nadając gnieździe kształt przypominający miseczkę. Powierzchnia dziupli składa się z piór.

Po zakończeniu wszystkich przygotowań samica rozpoczyna składanie jaj, których średnio jest 8-13. W tym czasie „ojciec” pilnuje gniazda przed intruzami. Okres inkubacji jaj trwa około 14 dni.

W ciągu sezonu sikorkom modrym udaje się osiągnąć dwa lęgi jaj: Pierwszy jest w maju, a drugi w lipcu.

W pierwszym tygodniu po wykluciu samiec jest odpowiedzialny wyłącznie za poszukiwanie pożywienia. W tym czasie samica zajmuje się wyłącznie zapewnieniem pisklętom ciepła i ochrony. Po ośmiu dniach oboje rodzice zaczynają dzielić się po równo pożywieniem.

Naukowa definicja gatunku

Pierwszy szczegółowy opis gatunku powstał pod koniec XVIII wieku dzięki pracom Karola Linneusza. Wtedy właśnie ptaki te otrzymały nazwę – Parus caeruleus. Jednocześnie zostały zaklasyfikowane jako część rodzaju sikor.

Obecnie ornitolodzy wyróżniają 16 podgatunków sikory modrej, które również dzielą się na dwie grupy (co jest uwarunkowane regionem siedliskowym i zmiennością gatunku):

• caeruleus (region siedliskowy - Europa i Azja);
• teneriffae (region występowania: północna Afryka i Wyspy Kanaryjskie).

Ciekawostki o sikorach modrych

• W chłodnej porze roku modraszki często „pikują” na karmniki dla ptaków. W ogrodach miejskich przygotowana siatka z orzechami może wyżywić nawet 200 ptaków;
• Modraszki potrafią wydziobać kit okienny, wejść do salonu i zabrać ze sobą kawałek tapety, którego następnie używają jako materiału do wyściełania swojego gniazda;
• Jednym z największych zagrożeń dla modraszek i ich potomstwa jest łasica, która uwielbia niszczyć ich gniazda. Dlatego, aby chronić siebie i swoje jaja, modraszki wybierają dziuple o jak najmniejszej średnicy wejścia;
• W ciągu ostatnich 30-40 lat ornitolodzy odnotowali spadek populacji sikory modrej. Przypisują ten spadek intensywnej wycince lasów liściastych.