Rasa Linda Goose: opis i zdjęcia

Rasa Linda zyskała ogromną popularność nie tylko w Rosji, gdzie została wyhodowana, ale także w krajach sąsiednich. Wynika to przede wszystkim z wysokiej produktywności ptaka, który produkuje nie tylko puch, ale także dużą ilość mięsa. Ponadto gąsiątka tej rasy rosną i przybierają na wadze dość szybko, co przekłada się na niższe koszty paszy, co jest istotne w hodowli drobiu lub bydła.

Przegląd i charakterystyka rasy

Ta odmiana plemienia gęsi powstała w wyniku krzyżowanie gęsi chińskich z gatunkami rosyjskimiPrace hodowlane rozpoczęto w latach 50. XX wieku. Uzyskane osobniki krzyżowano później z gęsiami rasy Adler, Solnechnogorsk, a następnie Arzamas. Rasa, która istnieje do dziś, została ostatecznie uformowana w latach 70. XX wieku na bazie gęsi rasy Gorkiego i Langer.

Opis rasy i jej charakterystyka

Cechą charakterystyczną rasy Linda jest masywna budowa ciała, która znacząco zwiększa wydajność mięsną. Przeciętna waga dorosłego osobnika wynosi 8-12 kg, co jest wartością dość wysoką w porównaniu z innymi rasami. Gęsi Linda charakteryzują się również wysoką nieśnością. około 50 jaj rocznie, z których każdy waży 140-170 gramów.

Ptak jest dość spokojny, nie koliduje z innymi „mieszkańcami” na podwórku i nie hałasuje w nocy. Jedyne, co mu nie pasuje, to zamiłowanie do „gadania”, zwłaszcza gdy przy wodopoju gromadzi się kilkadziesiąt osobników. Ale to właśnie ta aktywna „komunikacja” świadczy o zdrowiu gęsi Linda.

Gęsi Lindov są dość niepozorne na zmiany warunków atmosferycznych i wytrzymuje temperatury do -30°C Bez szkody dla zdrowia. Dlatego ocieplanie kurnika nie jest dla nich konieczne; jedynym wymogiem jest brak przeciągów w pomieszczeniu.

Jak wiadomo, gęś jest ptakiem wodnym i żywi się głównie tym, co znajdzie w wodzie. Aby hodowla była opłacalna, zaleca się posiadanie w pobliżu zbiornika wodnego z bieżącą wodą, gdzie ptak może zaopatrzyć się w niezbędny pokarm (rzęsę wodną, ​​ryby, algi itp.).

Gęsi Linda nie wymagają specjalnej opieki ani diety. W razie potrzeby mogą rosnąć i rozwijać się niezależnie, jedząc to samo pożywienie, co inne gatunki drobiu, a ich etapy rozwojowe będą tylko nieznacznie poniżej zalecanego standardu. Właśnie dlatego wielu hodowców i hodowców drobiu hobbystycznych doceniło tę rasę.

Charakterystyka rasy Lindov

To nie przypadek, że Linda stała się wiodącą rasą mięsną w Rosji, Mołdawii, Polsce, Ukrainie i wielu innych krajach europejskich. Nie ma praktycznie żadnych wad, a może pochwalić się szeregiem zalet.

Zalety

• Doskonały smakTo mięso drobiowe szybko podbiło rynek konsumencki i stało się jednym z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych. Konsumenci wysoko cenili kruchość mięsa, jego aromat i delikatny smak, dlatego produkt ten nie zalega długo na półkach i szybko się wyprzedaje.
• Wczesna dojrzałośćJeśli typowa gęś dowolnej innej rasy przytyje 2-3,8 kg w ciągu 2-3 miesięcy, to już można to uznać za rekord. Dopiero w wieku 5 miesięcy taki ptak może ważyć 4-4,5 kg. Gęsi lindowskie rosną i przybierają na wadze dwa razy szybciej. Odpowiednio skomponowana dieta pozwoli im osiągnąć wagę 3,5-4 kg w zaledwie 2-3 miesiące. A w wieku pięciu miesięcy mogą osiągnąć już 7 kg! W ciągu zaledwie roku ptak może urosnąć do 9-12 kg. Dla hodowcy oznacza to niewątpliwie spory zysk.
• Wysoka produkcja jajChoć gęś z pewnością nie jest nioską, gęsi Linda mają przewagę w zakresie produkcji jaj w porównaniu z innymi rasami mięsnymi. Hodowca może spodziewać się średnio 55-60 jaj rocznie, a przy dobrym żywieniu nawet więcej. Jeśli gęsi Linda są karmione dużą ilością zieleniny i odpowiednią ilością wapnia, mogą z łatwością znosić jedno jajo dziennie, ważące do 200 gramów, o doskonałym smaku, cenionym przez smakoszy.
• Zwiększona odporność na niekorzystne warunki klimatyczneNiektóre europejskie rasy są wyjątkowo nietolerancyjne na zimno, szybko się przeziębiają (zwłaszcza wiosną) i charakteryzują się wysoką śmiertelnością. Gęsi Linda, wyhodowane z lokalnych ras, które przystosowały się już do surowego rosyjskiego klimatu, wyróżniają się dość silnym układem odpornościowym oraz odpornością zarówno na upały, jak i zimno. Ptaki te mogą przetrwać nawet w warunkach północnych, gdzie temperatury sięgające -40°C nie są rzadkością. Kluczem jest jak najszczelniejsze pomieszczenie i unikanie przeciągów. Wtedy Twoje gęsi bez problemu przetrwają zimę, nie tracąc nawet na wadze.
• Wysoki wskaźnik przeżywalności młodych zwierzątJeśli poważnie myślisz o hodowli gęsi i chcesz uzyskać wysokiej jakości potomstwo, rasa Linda jest dla Ciebie. Gęsi te nie tylko składają dużą liczbę jaj, z których 95% jest zapłodnionych i gotowych do inkubacji, ale także charakteryzują się wysokim wskaźnikiem wylęgu (do 90%). Prawie wszystkie gęsi (85-90%) przeżywają do dorosłości. Noworodki rzadko chorują i są dość odporne na wiele chorób ptaków. Już od drugiego tygodnia życia pisklęta mogą być karmione pełnowartościową dietą, taką samą jak dorosłe ptaki. Może ona zawierać na przykład warzywa korzeniowe, zboża, zieleninę i inne składniki.
• Spokojne usposobienieHodując gęsi tej rasy na własnym podwórku, można nawet zapomnieć o ich istnieniu, ponieważ ptak ten jest dość spokojny i nieskłonny do walki, „rozmawiając” tylko w dużych grupach innych gęsi. Linda porusza się raczej powoli, preferując przytulne miejsce w pobliżu wodopoju lub wygrzewając się na słońcu.

W hodowli gęsi Lindov rentowność może sięgać 200% w sezonie, w zależności od tego, jak dobrze się nimi opiekuje i jak są utrzymywane. Można nawet zaoszczędzić na paszy, ponieważ gęsi nie są wybredne i zjedzą prawie wszystko.

Wady rasy

Jest ich znacznie mniej niż u przedstawicieli innych ras „gęsi”.

• Skłonność do niedoboru witaminWraz z nadejściem wiosny ptaki stają się mniej aktywne i wykazują objawy poważnego niedoboru witamin. Zazwyczaj ma to miejsce w marcu, po tym jak gęsi były karmione monotonną dietą przez całą zimę i przez kilka miesięcy nie miały dostępu do pastwiska. Problem niedoboru witamin można jednak łatwo rozwiązać, zapewniając stadu odpowiednią ilość zieleniny lub płynnych suplementów witaminowych. W miarę możliwości ważne jest, aby w diecie ptaków znalazły się warzywa i korzenie, przygotowane wcześniej. Pomoże to zmniejszyć stres odczuwany przez gęsi zimą.
• Niska odporność na hymenolepiozę Choroba może być wywołana przez spożywanie ryb, alg i skorupiaków, co może powodować rozstrój żołądka, letarg i drgawki. Hymenolepioza najczęściej dotyka osoby spędzające dużo czasu w pobliżu zbiorników wodnych. Masowe zakażenia występują najczęściej w ciągu pierwszych kilku dni, gdy organizm gęsi nie posiada jeszcze wystarczającej odporności, aby trawić nieznane pokarmy. Dlatego młode gęsi należy stopniowo przyzwyczajać do wody, dodając do pożywienia algi, a następnie wprowadzając ryby w małych ilościach przez kilka dni. Ilość „produktów” rzecznych nie powinna przekraczać 10% całkowitej diety.
• Gęsi żądają obowiązkowy dostęp do wody i dobry teren do spacerówDlatego, jeśli poważnie myślisz o hodowli i chowie gęsi Linda, powinieneś zadbać o to, by w pobliżu znajdował się naturalny zbiornik wodny lub by zbudować sztuczny. W przeciwnym razie odporność ptaka gwałtownie spadnie, a jego zaniedbany puch straci na wartości.

Wszystkie te niedociągnięcia są nieistotne i przy spełnieniu pewnych warunków stają się praktycznie niezauważalne.

Wartości odżywcze

Jak wspomniano wcześniej, gęś Lindow jest wszystkożerna. Przedstawiciele tej rasy chętnie jedzą suchą karmę, soczystą zieleninę i warzywa korzeniowe. Jednak karmy pełnoporcjowe stanowią najcenniejszy element diety ptaków.

Przykładowo organizm młodych zwierząt do drugiego tygodnia życia jest jeszcze bardzo osłabiony, dlatego w tym okresie pasza łączona dla brojlerów Są idealne. Zawierają niezbędne mikroelementy dla rosnących ptaków, zwłaszcza fosfor. Stosując tę ​​dietę, ptaki mogą przybrać ponad cztery kilogramy w zaledwie trzy miesiące. Dzieje się tak, ponieważ mieszanka paszowa jest łatwo trawiona przez młode ptaki, co sprzyja aktywnemu wzrostowi. Natomiast starsze gęsi najlepiej karmić zielonymi warzywami i tłuszczami, które wymagają odpowiedniej ilości enzymów do trawienia.

Stopniowo należy przejść na kompletną paszę dla brojlerów o średniej zawartości tłuszczu, co zapewni ptakom osiągnięcie masy ciała 6 (!) kg do piątego miesiąca życia. Karmienie gęsi tą paszą po tym okresie nie jest już opłacalne. Konieczne jest przejście ptaków na bardziej praktyczne i tańsze opcje. Oszczędności i rentowność są możliwe, gdy młode ptaki osiągną masę ciała 5 kg, ponieważ dalsze utrzymanie będzie wymagało zwiększonego spożycia paszy.

W przypadku wychowywania młodych zwierząt Należy przestrzegać następujących zasad:

• Zapewnij ciszę, nie dopuszczaj do powstawania głośnych dźwięków lub nagłego hałasu w pomieszczeniu, w którym trzymane są pisklęta.
• Przez pierwsze 10 dni po urodzeniu młode powinny przebywać pod 24-godzinnym światłem. Później (od 10. do 20. dnia) czas światła dziennego można skrócić do 16 godzin, a po kolejnych 20 dniach – do 14 godzin.
• Przez pierwsze 1,5 miesiąca gąsiątka powinny być trzymane w zamkniętych kurnikach, a po tym okresie należy zapewnić im wybieg, najlepiej w pobliżu czystego zbiornika wodnego.

Zaleca się zaszczepienie gęsi przeciw wirusom przed zniesieniem jaj.

Zasady hodowli

Gęsi zaczynają znosić jaja w lutym i robią to przez całą wiosnę.

Pierwsze kilka złożonych jaj jest często bezpłodnych, ale nigdy nie należy ich usuwać z gniazda, ponieważ może to doprowadzić do całkowitego porzucenia gniazda. Wszystkie kolejne jaja należy zbierać codziennie i przechowywać w pomieszczeniu o temperaturze powietrza 5–12°C.

Jeżeli na fermie nie ma jednej, lecz kilka gęsi, to na każde jajko należy notatka o numerze samicy i dacie zniesieniaPtak może sporadycznie opuszczać gniazdo na 15-20 minut. W tym czasie właściciel powinien monitorować temperaturę jaj i zapobiegać ich wychłodzeniu. Pisklęta zazwyczaj wykluwają się 30. dnia, a po kauteryzacji pępowiny umieszcza się je w ciepłym pojemniku (26-28°C).

Rasa gęsi Linda jest wszechstronna, łącząc doskonałą produkcję jaj z doskonałą jakością mięsa. Pod warunkiem zapewnienia ptakom wygodnego kurnika, odpowiedniej ilości wody, zbilansowanej diety i opieki weterynaryjnej, właściciel fermy osiągnie dochód znacznie przewyższający koszty utrzymania.