Indyki białopiersiowe: cechy hodowli, pielęgnacji i żywienia

Hodowla indyków cieszy się obecnie dużą popularnością na fermach drobiu i w gospodarstwach domowych. Wynika to z wysokiej jakości mięsa tych ptaków i ich wartości odżywczych. W latach 60. XX wieku w Stanach Zjednoczonych wyhodowano nową rasę indyków, która szybko zyskała popularność wśród hodowców drobiu.

Rodzicami indyka rasy White Broad-Beasted były indyki rasy White Broad-Beasted i White Holland. Ta nowa rasa wyróżnia się doskonałą adaptacją do warunków pogodowych, szybkim przyrostem masy ciała, obfitą produkcją jaj i niskimi wymaganiami pielęgnacyjnymi.

Charakterystyka białych indyków szerokopiersiowych

Główną cechą ptaka jest szybki wzrost, który kończy się setnego dnia ich życia. Indyki te dzielą się na trzy grupy:

1. Pierwsza grupa lekkich gołębi obejmuje ptaki o najniższej masie ciała. Samce ważą średnio 9 kg, a samice 6 kg. Doskonale nadają się do hodowli komercyjnej i utrzymania. Do tej grupy należą takie popularne rasy, jak Small Bestville, Norfolk i White Dutch.
2. Do grupy środkowej zaliczają się ptaki o masie ciała od 7 do 15 kg. Należą do nich rasy: biała północnokaukaska, brązowa północnokaukaska, moskiewska płowa, biała moskiewska i brązowa moskiewska. Wszystkie wyróżniają się wysoką produktywnością.
3. Grupa Heavy składa się z ptaków o znacznym przyroście masy ciała. Samice ważą od 10 kg, a samce do 24 kg. Do tej grupy należą brązowo-białe ptaki szerokopierśne, kanadyjskie brojlery szerokopierśne oraz krzyżówki Big 6.

Wygląd białych, szerokopiersiowych indyków z dowolnej grupy ma swoje własne charakterystyczne cechyIch cechą szczególną jest:

• szeroka i masywna klatka piersiowa;
• owalne ciało pokryte gęstym upierzeniem;
• białe upierzenie;
• kępki ciemnych piór na piersi;
• Nogi średniej wielkości, szeroko rozstawione, ciemnoróżowe.

Warunki utrzymania młodych zwierząt

Przed zakupem indyków, pierwszą rzeczą, którą należy rozważyć, jest miejsce ich hodowli. W tym celu należy zbudować i wyposażyć kurnik w sprzęt odpowiedni dla rasy.

Małe klatki lub zagroda w kącie ciepłego pomieszczenia wystarczą dla młodych indyków. Klatki są stosunkowo łatwe w utrzymaniu, ponieważ łatwiej utrzymać w nich higienę i czystość. Budowa wybiegu wymaga minimalnej inwestycji.

Wybierając klatkę, zaleca się, aby jej bok miał co najmniej 2,5 cm. Jest to konieczne dla bezpieczeństwa młodych ptaków. Powierzchnię kojca oblicza się na podstawie liczby ptaków, które będą w nim przebywać. Na metr kwadratowy mieści 5 pisklątGdy indyki osiągną czwarty miesiąc życia, powierzchnia zagrody zostaje podwojona.

Aby lepiej utrzymać ciepło i ułatwić sprzątanie, zaleca się zastosowanie w pomieszczeniu drewnianej podłogi. W pierwszym tygodniu życia pisklętom należy zapewnić piasek jako ściółkę. Następnie należy go stopniowo zastępować tradycyjną ściółką dla indyków, którą można wykonać z:

• siano;
• trociny drzewne;
• łodygi kukurydzy;
• posiekana słoma.

Przed położeniem podbudowy, podłogę najpierw dezynfekuje się wapnem gaszonym. W tym celu stosuje się od 500 do 800 gramów wapna na metr kwadratowy. Podłogę układa się równomierną warstwą. co najmniej 12-15 cm grubości.

Warunki temperaturowe i oświetleniowe

Podczas chowu młodych ptaków, niezwykle ważne jest ścisłe utrzymanie odpowiedniej temperatury. Nieprzestrzeganie tego zalecenia często prowadzi do śmierci piskląt. Podczas gdy inne gatunki drobiu stosunkowo dobrze znoszą niskie temperatury, pisklęta indyków wymagają ciepłego otoczenia. Dlatego przed umieszczeniem młodych ptaków w kurniku należy upewnić się, że temperatura w kurniku wynosi co najmniej 34-37 stopni Celsjusza. Temperaturę należy mierzyć na wysokości ptaka, około 10 cm nad podłogą. Indyki szerokopiersiowe z wiekiem przystosowują się do niższych temperatur.

Opieka nad małymi indykami w pierwszych 10 dniach życia polega na: zapewniając im jasne oświetleniePomaga im łatwiej znaleźć wodę i pożywienie. Wraz z wiekiem ptaków, intensywność światła stopniowo maleje.

Sześciotygodniowe ptaki potrzebują ośmiu godzin światła dziennego. Zaleca się włączanie i wyłączanie oświetlenia mniej więcej o tej samej porze każdego dnia. Jeśli ptaki spędzają czas na zewnątrz latem, będą dobrze przystosowane do światła dziennego.

Opieka nad pisklętami indyka

Utrzymywanie czystości w kojcu to najważniejsza zasada opieki nad młodymi zwierzętami. W pierwszym tygodniu życia młode zwierzęta są podatne na różne bakterie i choroby, dlatego ściółka musi być regularnie zmieniana. Infekcje jelitowe i zakażenia mogą szybko rozprzestrzeniać się w brudnych trocinach, słomie lub sianie. bakterie chorobotwórcze się rozmnażająJeśli odchody są usuwane codziennie i spełnione są standardy bytowe ptaków, ściółkę można zmieniać co pięć do siedmiu dni.

Chodzące indyki

Spacery na świeżym powietrzu są niezbędne w opiece nad młodymi ptakami. Korzystają one ze światła słonecznego i składników odżywczych, które pozyskują ze świeżej trawy, dżdżownic i różnych owadów, które udało im się złapać.

Młode, wychowywane razem z samicą, wypuszczane są na spacer w wieku dwóch tygodni. W tym celu wybiera się suchą pogodę. temperatura powietrza nie niższa niż +20CBez matki indyczki młode czują się bezbronne na zewnątrz, dlatego zaleca się poczekać, aż przybiorą na wadze i staną się silniejsze. Przy dobrej pogodzie nie trzeba martwić się o zdrowie młodych, gdy osiągną wiek dziewięciu tygodni.

Pisklęta indycze są stopniowo aklimatyzowane do życia na zewnątrz. Wybieg powinien być suchy i chroniony przed drapieżnikami. Wybieg powinien być wolny od szkodliwych i trujących roślin.

Wybieg dla indyków musi być wyposażony w drewnianą wiatę i poszycie. Zapewni to schronienie przed deszczem i palącym słońcem. Przy dobrej pogodzie ptaki wypuszczane są na zewnątrz wcześnie rano i pozostawiane tam do zmroku. Karmniki i miski ze świeżą wodą umieszczane są w cieniu pod wiatą.

Opieka i utrzymanie dorosłych ptaków

Ponieważ indyki są większe od kurczaków, potrzeba dużo miejsca, aby je trzymać. potrzeba więcej miejscaJeśli stado jest małe, można zaadaptować kurnik na jego miejsce. Aby ptaki mogły się rozwijać, na każdego osobnika powinien przypadać co najmniej metr przestrzeni.

Kurnik musi być ciepły i suchy. Wilgoć jest głównym wrogiem białych indyków szerokopiersiowych. Kurnik powinien być wyposażony w czystą, suchą i ciepłą ściółkę oraz platformę do spania. Ponieważ indyki są znacznie większe i cięższe od kurczaków, platforma do spania musi mieć odpowiednie wymiary. Grzęda powinna być zainstalowana na wysokości 80 cm. Platformy do spania powinny być tak ustawione, aby każdy ptak miał co najmniej 60 cm miejsca do spania. Ściółkę należy wymieniać co najmniej dwa razy w roku, zazwyczaj jesienią i wiosną.

Kurnik musi być wystarczająco jasny, dlatego podczas jego budowy okna umieszcza się od strony południowej lub południowo-zachodniej. Zimą pomieszczenie jest wyposażone w oświetlenie. Jeśli oświetlenie będzie trwało dłużej niż 14 godzin, indyk zacznie znosić jaja.

Pomieszczenie jest wyposażone w karmniki i poidła. Boki karmników powinny być wyższe niż klatka piersiowa ptaka, w przeciwnym razie karma będzie się rozsypywać. Do karmienia nadaje się każdy pojemnik, który można postawić na stojaku lub zawiesić. Poidła najlepiej ustawić na stole, aby zapobiec przedostawaniu się do nich trocin, słomy lub odchodów.

Aby zapobiec otyłości u indyków, potrzebują one codziennego ruchu, nawet zimą. Dorosłe indyki powinny mieć zapewniony co najmniej godzinę ruchu zimą. Ponieważ indyki są duże, ich obszar ruchu powinien być duży. Wiosną zaleca się wysianie koniczyny i lucerny, które są ulubionym pożywieniem białych indyków o szerokich piersiach.

Cechy żywienia młodych zwierząt

Pierwsze karmienie piskląt indyczych powinno nastąpić 12-15 godzin po wykluciu. W pierwszych godzinach pisklęta nie są jeszcze całkowicie suche i są bardzo słabe, dlatego nie ma sensu ich karmićAle jeśli opóźnisz karmienie, zaczną dziobać swoją ściółkę. Dlatego musisz być uważny i zacząć opiekować się pisklętami indyka już od pierwszych godzin ich życia.

Najbardziej praktyczną karmą dla młodych indyków jest pasza treściwa przeznaczona dla młodych drobiu każdego gatunku. Jej zbilansowany skład, drobne granulki i łatwe dozowanie ułatwią karmienie i pielęgnację piskląt. Jeśli nie masz dostępu do odpowiedniej paszy treściwej, możesz przygotować ją samodzielnie.

W pierwszych dniach jako pożywienie stosuje się mieszankę gotowanych jajek i suchych, drobnych ziaren. Później podaje się mieszankę mączki zbożowej, której głównym składnikiem powinna być pożywna mąka kukurydziana.

Do mokrej papki dla młodych zwierząt dodaje się:

• drobne lub rozdrobnione ziarna zbóż;
• olej rybi;
• mielone kości;
• mleko świeże, kwaśne lub odtłuszczone;
• jajka;
• twaróg;
• świeże zioła.

Dorosłym, białym, szerokopiersiowym pisklętom indyka należy podawać suplementy mineralne w postaci muszli, żwiru lub kredy w osobnej misce.

Aby zapobiegać chorobom, kluczowe jest karmienie młodych ptaków piołunem, pokrzywą i szczypiorkiem. Świeża trawa również jest korzystna. mniszek lekarski, krwawnik, koniczyna, itp..

Nowo wyklute indyki otrzymują wodę ogrzaną do 24°C (75°F). Od pierwszego dnia życia można im podawać wodę o temperaturze pokojowej. Poidło należy czyścić kilka razy dziennie, a następnie napełniać je świeżą wodą.

Karmienie dorosłych

Indyki należy karmić trzy razy dziennie. Optymalna jest dieta łączona.

Główną dietą powinny być pasze treściwe i zboża. Indyki uwielbiają kukurydzę, jęczmień i pszenicę. Zaleca się podawanie suchego ziarna wieczorem, ponieważ jest bardziej pożywne i zapewni ptakom sytość do rana. Dorosłe osobniki chętnie zjadają mokre i suche pasze, które… Zaleca się karmienie ptaka rano i w porze obiadowej.

Latem indyki czerpią witaminy z zielonych warzyw, gdy przebywają na zewnątrz. Należy jednak dodać do ich karmy mniszek lekarski, dymkę i natkę marchwi.

Zimą ptaki szczególnie potrzebują witamin, dlatego nie zapominajmy o warzywach w ich diecie. Indyki chętnie jedzą kapustę, buraki i marchewkę, które można dodawać do ich puree. Latem warto zaopatrzyć się w siano i karmić je nim namoczonym na zimę.

Aby uzyskać delikatne i soczyste mięso, drób powinien otrzymywać dużą ilość soczystej paszy.

Białe indyki szerokopiersiowe to jedna z najbardziej dochodowych ras dla gospodarstw i małych ferm. W wieku 20 tygodni ptaki osiągają już prawidłową wagę, a koszty jego utrzymania zwracają sięHodowcy drobiu powinni jednak mieć świadomość, że karmienie i opieka nad indykami domowymi wymaga sporego wysiłku fizycznego.